Nemesis | bxb | enemies

11🍃Depo ve Biraz Korku

nefes nefese kalmıs kumsal

11| Depo ve Biraz Korku

Omuzumun dürtülmesiyle sıraya dayadığım başımı kaldırdım. Uykulu gözlerimi kırpıştırıp etrafa baktım. Öğretmen masasının üzerinde yiyişenleri görünce teneffüste olduğumuzu anlamıştım. Kulaklarımla Britney Spears - Toxic yankılanıyordu ama karşımdaki benimle konuşmaya çalışan Mesut'u görünce kulaklıklarımı çıkarmak zorunda kalmıştım. Esneyerek birkaç saniye yüzüne baktım çocuğun. Kaç derstir uyuyordum acaba?

"Dinliyor musun Kumsal?" dedi Mesut kaşlarını çatıp.

Başımı iki yana sallayıp "Dinlemiyordum." dedim dürüstçe.

Gözlerini devirip önümdeki sıraya oturdu. "Senin oğlanlar var ya. Haydar, Mert, İsmail... bir de bir şey daha vardı, neydi... Seyhan mıydı Serhat mıydı o işte-"

Sözünü kesip "Seyfettin lan." dedim.

"Heh." deyip başını salladı. "Seyfettin. Onları koridorda Rüzgar'la konuşurken gördüm geçen teneffüs."

Telefonumdan hala çalan ve altta fon müziği gibi görünen şarkıyı durdurup yeniden Mesut'a döndüm. "Ne alaka benimkilerle Rüzgar?"

Ensesini kaşıyıp "Bilmiyorum." dedi. "Bu teneffüs zil çalar çalmaz hepsi birden bakışıp ayağa kalktı. Bir an kavga edecekler sandım ama çıkıp gittiler. Sende üç derstir uyuduğun için haberinin olmadığını varsaydım. Bence bir olaylar dönüyor."

Mesut'a "Nereye gittiler biliyor musun?" derken çoktan ayağa kalkmıştım bile.

"Bilmiyorum ama bahçeye indiler galiba."

Kapıdan çıkmadan hemen önce ona "Eyvallah." diye bağırıp koşar adım koridora bakındım. Yoklardı. Merdivenlere gidip hızlıca bahçeye indim. Etraf aşırı kalabalıktı ama okul binasının girişindeki merdivenlerden her yeri görebileceğim için gözlerimi kısıp etrafa bakındım. Miyop gözlerim sayesinde hiçbir şey göremiyordum tabii.

Sıkıntıyla oflayıp elimi saçlarıma daldırıp bir süre düşündüm. Benim çocuklar genelde nerede kavga ederlerdi?

"Arkadaşlarını mı arıyorsun Rüzgar'ı mı?" yakınımdan gelen sesle başımı arkaya çevirdim. Adını bile hatırlamadığım yeni kızdı benimle konuşan.

Yüzünde bilmiş bir ifadeyle bana bakıyor olmasını umursamadan "İkisini de." dedim.

Kollarını önünde birleştirip beline kadar gelen kahve saçlarını arkaya savurdu. Saçlarının boya olduğu çok belliydi. Rüzgar'ın saçlarının kahvesine yakındı ama onunki kadar koyu ve bakımlı durmuyordu. "Onların nerede olduğunu sana söyleyebilirim." dediğinde sırıtmaya başlamıştım ki "Ama karşılığında ne alırım önce ondan bahsedelim." dedi.

"Ne istiyorsun?" dedim sıkıntılı olduğu her halinden anlaşıldığını düşündüğüm ifademle.

"Bilmem..." diye mırıldandı "...adımın okulda daha çok duyulmasını sağlayabilirsin belki. Sonuçta popüler çocuklardansın."