[TAMAMLANDI]
Düşmanıma mesaj atarken zamanla ona aşık olacağım ihtimalini hiç hesaba katmamıştım.
-
Rüzgar: şansına küsüceksin artık
Kumsal: ne
Rüzgar: diyorum ki
benimle aynı sınıfta bulunmak aynı havayı solumak sana eziyetse bu beni mutlu eder kum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
25| Final ve Biraz Sevgililik
Kumsal: yani şimdi
senle ben
biz
sevgiliyiz
doğru mudur
Rüzgar: doğrudur abim
Kumsal: ne diyon
Rüzgar: asıl sen ne diyon
bunu bugün kaçıncı soruşun farkında mısın
Kumsal: değilim
aklımı aldın amk
Rüzgar: sen benimkini hep alıyosun
Kumsal: hay ananı nasıl bu hale geldik oğlum biz
due kspı caloyo
Kumsal çevrimdışı
.
Telefonumun ekranını kapatıp evde kimse olmadığı için benim açmam gereken kapıya ilerledim. Kapının yanındaki boy aynasından son anda altımda boxer üzerimse ise sadece uzun ince bir tişört olduğunu gördüm. Alt dudağımı ısırıp ısrarla çalan kapıyı sadece yüzüm görünecek şekilde açtım.
"Rüzgar?" Yazışırken haber bile vermeden kapımın önüne kadar gelmişti. O gülümseyerek elindeki poşetlerle bana bakarken nasıl yanaklarından tutup sıkı sıkı öpmeden durabilirdim ki?
"E geri gidiyim ben o zaman?" dedi yüzündeki bozulmuş ifadeyle. Onu kapıda unuttuğumun farkında bile değildim. Kolundan tutup etrafa bakarak içeri çektim. O içeride ayakkabılarını çıkarırken kapıyı kapattım. "Oha Kumsal."
Sesini duyunca arkama dönüp dudakları aralık olarak baktığı yere baktım, bacaklarıma. "Lan bakma!" İki elimle gözlerini kapatıp "Evime sapıklık yapmaya mı geldin? Hem de daha ilk günden?" dedim.
Gülerek "Bunu diyen çocuk dün dakikalarca dudaklarımı esir al-" cümlesini bitirmesine izin vermeden bir elimi dudaklarına indirdim.
"Rüzgar susar mısın utanıyorum." Konuşurken bile yanaklarımın alev alev yandığını hissediyordum. Nasıl bu hale gelmiştim ben?
Yüzündeki ellerimi indirip "Hastanede donunu indiren kişiden bacaklarını gördüğü için mi utanıyorsun?" dedi benimle uğraşmak için. Gayette farkındaydı ne kadar utandığımdan. Beni daha çok sinir etmek istiyordu.
"He amına koyayım utanıyorum, var mıdır sorun?" dedim tüm utancımı görmezden gelip diklenerek.
Gülümseyerek "Yoktur..." deyip ellerini belime indirdi "...hiç yoktur." Vücutlarımızı bir bütün haline getirip yüzünü boynuma gömdü. Derin derin soluyordu kokumu. Duştan yeni çıktığım için rahattım. "Çok güzel kokuyorsun Kumsal."
"S-sende..."
"Bunca zamandır hayalimdi bu biliyor musun?" diye devam etti "Eve geldiğimde kapıyı senin açman, sarılmamız, yüzümü boynuna gömüp dakikalarca kokunu içime çekmem... hepsi hayalimdi."
Başını kaldırıp gözlerimin içine baktı. Yüzlerimizi yakınlaştırıp burnumu burnuna sürttüm. "Ne kadar hayalin, isteğin varsa gerçekleştirelim. Hiçbir şeyi ertelemeyelim. Ne istiyorsak yapalım, nasıl istiyorsak öyle yaşayalım." dedim. Gözümün önüne Yalın gelmişti, üzülmüyordum. Artık üzülmek bile zaman kaybıydı. Doya doya günlerimi yaşamak istiyordum Rüzgar'la.
"Öyle yapalım..." deyip dudaklarını boynuma bastırdı. "...ama şu an önceliğimiz erimek üzere olan dondurmalar."
Geri çekilmesiyle varlığını tamamen unuttuğum, yerde öylece duran poşetlerde gezdirdim gözlerimi. "Ne aldın?"
"Birkaç abur cubur. Ev boş dediğin için film gecesi yaparız diye düşündüm."
Yanağına dudaklarımı sürtüp uzamaya başlayan sakallarından öptüm. "Gece burada kal o zaman." Cevap vermesini beklemeden ondan ayrılıp odama koşturdum. "Giyinip geliyorum mutfağa geç!"
Bu gece bizim miladımızdı. Yeniden birleşmemizin, sevgili olmamızın, ortak gelecek hayalleri kurmamızın ilk günüydü.
Beraber yemek yapıp, birbirimize yedirmiştik. İkimizin de izlemediği bir film seçip sevdiğimiz abur cuburlar eşliğinde film gecesi yaptık. Tabi filme birbirimizi ellemekten doğru düzgün odaklanamadığımız için yeniden izlemek zorunda kalacaktık. Henüz sevgimizi dile getiremiyorduk ama öyle güzel hissettiriyorduk ki, ömrü boyunca bizi hiç görmemiş biri bile bunu anlayabilirdi. Ardından birbirimize maske yapıp fotoğraflar çekildik. Sabaha kadar geçmişten, birbirimizden 'nefret ettiğimiz' o süreçten ve Yalın'dan bahsettik. Okulun dedikodusunu yapıp, gelecek hakkında tahminlerde bulunduk. Bütün hayallerimizi anlatıp, hepsini gerçekleştirmek için notlar aldık. Güneş ışıkları odayı aydınlatmaya başlarken, onun saçlarını okşayıp kucağımda uyumasını sağladım. Çekeceğim en güzel uyku olacaktı. İkimizde biliyorduk ki yarın akşama doğru uyanıp, kahvaltı hazırlayıp, tüm günümüzü beraber geçirecektik. Ayrı kaldığımız her günü telafi edecektik. Tabi ben bütün bunları düşünürken çoktan uyuyakalmıştım.
Bu gece bizim miladımızdı. Yeniden birleşmemizin, sevgili olmamızın, ortak gelecek hayalleri kurmamızın ilk günüydü. Son olmayacaktı.
.
cyneoirr:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
i see my reflections in your eyes
.
finaaal :( ve küçük bir duyuru kumsal hiçbir zaman anonimin kim olduğunu öğrenemedi, anonim hiçbir zaman karşısına çıkıp kimliğini itiraf etmedi. derken zamanla o kişinin varlığı unutulup gitti. tabi kumsal anonimin kim olduğunu bilmediği için bizde bilmiyoruz ama sizin zaten tahmininiz vardır, aklınızdaki kişiyi doğru kabul edebilirsiniz
ayy bi de bugün yeni bir kurguya başladım🥹 adı wanna be yours profilimden bulabilirsiniz güm içinde iki bölüm daha gelicek ve etkileşim olmayınca ben yazamıyorum✌🏻
buraya kadar okuyup yorum yaptınız için çok teşekkür ederim hepiniz çok değerlisiniz benim için🥺 kendinize iyi bakın wanna be yours da görüsürüzzzz
