Սև Հայելի

Գլուխ 1

Նրա ամեն մի քայլը' սանդուղքի վրայով, ահ ու սարսուռ էր սփռում յուրաքանչյուրի վրա։ Կագնելով եզրին նա շրջվեց դեպի լիալուսնին, որը պարզ արտացոլվում էր նեքևում թափված արյան մեջ։ Նա գլխով արեց մեկին, և ոչ ավելի քան քսան վայրկան անց իր ձեռքին պողպատյա սառը զենքը' բռնած երկու ձեռքով, մոտեցավ նրան և ծնկելով նրա դիմացը, բարձր պահեց' նրա ձեռքին հավասար։

Խամրած ոսկեգույնը խառնված էր կարմիրի հետ, որը ոլորապտույտ ճանապարհով հատում էր սուր ծայրը։ Ստորին հատվածում ռուբին էր խրված' վառ կարմիր գույնով։ Թրի մակերեսի վրա դիմացինը իր արտացոլանքը տեսնում էր։ Իր ձեռքը առնելով շրջվեց դիմացինին, որը երկար ժամանակ է ինչ այդպես լուռ, մաշված հագուստով ծնկել էր նրա դիմաց։

<<Ձեր հարցումը սխալներ ուներ։ Ես կստիպեմ ձեզ զղջալ դրա համար>> ֊ նրա խոսքը հնչեց սառնությամբ, և կամաց։ Ուժգին ոտքով հարվածեց' ջարդելով նրա կուրծքը, արյուն ու աղիքներ թափելով ամբողջ հատակով։ Նա ուժգին ջարդեց իր շեղբը դիմացինի վրա՝ կտրելով նրա ականջը։

Կարմիր արյունը հոսում էր, թափվում ամենուր։ Նրանք տեսնում են կաթող երակներ, որոնք կախված են ներքեւից և կոտրված ոսկորներ հատակին։Եվս մեկ ուժգին հարված թրով, նա հոգեվարքի մեջ գոռաց, այնուհետև մեկ քայլով պոկեց գլուխը՝ ուղարկելով այն պտտվելով հատակի ։ Թողնելով կարմիր հոսող արյունը և ուղեղի կտորների հետքը, ձեռքը ցած իջեցրեց թուրը դնելով պատյանի մեջ։

Նա իր հագուստը մի թեթև վեր բարձրացրեց և ծնկները ծալելով հատակին' համտեսեց
մնացորդները։ Այն դնելով շրթունքների վրա և լիզելով դրանք։ Նա ակնհայտորեն
սրանից այլասերված սեռական
հաճույք ստացավ տաբատի մեջ գոյացնելով գրգռվածություն։

<<Աա՜>>֊բղավեց տղան և վեր թռավ քնից։ բացելով աչքերը տեսնում է սպիտակ սենյակ։ Նա շրջում է գլուխը՝ տեսնելու մեծ քանակությամբ տարբեր ծաղիկներ: Նրան թվում էր թե ինչ֊որ մեկը պոկում էր նրա գլուխը, Այնուհետև նա զգում է անտանելի ցավ ամբողջ մարմնով մեկ: Դուռը բացվում է և նրա մայրը ներս է վազում՝ քայքայված հյուսվածքները ձեռքին և կարմիր թուխ աչքերով:

<<Օ՜ Ջիմին>>֊ բացականչում է նա՝ խոթելով նրան իր գիրկը, ինչի հետևանքով ցավի ցնցումներ են պտտվում նրա մարմինը:֊Նրանք ասացին, որ դու կարող ես չարթնանալ: Շնորհակալությու'ն, Շնորհակալությու'ն, Մի անհանգստացիր, ամեն բան լավ կլինի։ Ջիմինը նայեց շուրջը և զգաց, որ հիվանդասենայկում է։

<<Մայրի՜կ>>հառաչեց Ջիմինը֊Ես ինչո՞ւ եմ այստեղ֊հարցրեց Ջիմինը' մի փոքր նրա գրկից հետ նստելով։ Նա նայեց մորը' աչքերը կարմրած էին և փոս ընկած, ակնհայտ էր, որ լաց է եղել։