I Can See You, My Love

Chapter 8

I CAN SEE YOU, MY LOVE 8

TIMOTHY

Nakaupo kami ngayon sa labas ng kinatatayuan ng puntod ni Maya,
weird katabi ko siya habang nasa likuran lang namin mismo ang pinagkakalinbingan niya.

Parehas kaming kumalma wala man lang nagkukusang magsalita sa amin tanging pagihip lang ng hangin ang naririnig namin pareho kasabay naman ng malakas na ihip ng hangin ang pagsayaw ng mga mahahabang damo ganon na rin ang mga sanga ng puno. Ang matagal na katahimikan na iyon ay nabasag sa pagsasalita ni Maya.

"Please listen to me..Timothy."

Hindi ako sumagot o lumingon man lang sa kanya pinagmamasdan ko lamang ang nasa aking harapan.

"One thing i knew natagpuan ko na lang ang sarili ko sa abandunadong playground.. hindi ko pa alam na patay na ako nun." Aniya habang may mapait na ngiti na nakapinta sa mukha niya.

"Sa pamamalagi ko sa abandunadong playground nagtataka ako kung bakit di ako pinapansin ng mga batang minsanan lang kung maglaro duon akala ko niloloko lang nila ako pero kahit anong gawin ko hindi man lang nila ako pinapansin o nakikita man lang and next day natagpuan ko naman ang sarili ko dito sa sementeryong ito." She continued.

"May isang puntod kung saan mismo natagpuan ang sarili ko nung una itinatanggi kong ako yung nasa loob nun pero habang patagal ng patagal i come to realize na patay na pala talaga ako. It hurts a lot knowing na akala ko buhay pa ako pero hindi na pala." As i looked at her i saw in her eyes how painful it was.

Seeing her like that it makes my heart shred into pieces.

Saglit akong napatigil wala pang kasiguraduhan kung siya ba talaga ang nakalibing dun.

"Paano kung di naman pala ikaw yan?" Seryosong sabi ko. "Timothy.." Nilingon ako nito ng may lungkot sa kanyang mga mata.

"Paano kung buhay ka pa pala, unconscious lang ang katawan mo paano kung hindi naman pala Maya ang pangalan mo paano kung hindi naman pala ikaw yan-"

"Timothy!" She cried again, "I don't want your hopes get high please.. i already know na ako yan! Ramdam ko, ramdam na ramdam ko!" Napakapit na ito sa polong suot ko habang umiiyak. Tama siya masakit ang umasa pero paano kung totoong buhay pa siya?

Is it wrong to have high hopes that she might still be alive?

Bumitaw siya sa pagkakahawak sa polo bago huminga ng malalim.

"But one day you went there, you're the only one who can see me and it makes me think that I'm alive again.." Nakangiti niyang dagdag habang tumutulo muli ang mga luha niya.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at unti unti siyang hinagkan ng yakap, marahan kong hinawakan ang kanyang mukha at pinunasan ang mga luha niya. Kitang kita ko ang pamumungay ng mata ni Maya dahil sa matinding pag iyak and it pain me so much.

"Y-you are the reason why..why i don't think i'm dead.. you are the reason why i'm happy again." Nanginginig ang boses niya pero patuloy pa rin siya sa pagsasalita.

"When you said that you like me I'm happy to hear that but i have to refuse because i know one day you will know that i no longer live and now..."