The Gangster Princess (Isekai Series 4)

Kabanata 17

Zyke Roz Azcael POV

I met someone at an unexpected time with unexpected event. I met someone that I didn't expect I would fall... That I let my self fall. How did I fall for someone like her? Crazy, uncourteous and stubborn. But to be honest, I've never meet someone like her. She's positive, brave, smart and despite of her undesirable habits she's still care about the people around her.

Nakita ko kung gaano siya ka-desperado malaman kung sino ang mga pumapaslang sa mga ka-nayon nila. Nakita ko kung paano niya pinaglalaban ang mga taong nasa paligid niya. At her aged, she should just enjoy her life being young and free. But she choose to fight, along with the people who can't fight. She protect not only one or two people but a hundred people.

I like her, she's mysterious. At the aged of fifteen she already discover her ability and not only one but four ability, and ang dami na niyang alam. She's interesting...

"Let's have a date"

"Huh?" 

"A date, just the two of us,spending time together in this city. You don't know that?"

" I...I know...it just that--"

"Then great!! Let's have a date tomorrow!"

" Are you serious?"

" Mukha ba akong nagbibiro?"

"No"

" Then I'm serious"

"Baby nalang"

"What?"

"It's an endearment, baby"

" Ako ba niloloko mo?"

"What? I'm serious. Let's go na baby, gusto ko manood don"

And one thing na nakakainis, you can't say no to her.

"Let's play hide and seek... Kapag nahanap mo 'ko, I will tell you everything about me"

I don't know but everytime she talk to me seems like she's flirting with me. The way she smirked, the way she talk and the way she looked at me, I would think she likes me. But i don't want to assume, I know she's just playing with me. But my heart is betraying me, it can't stop beating while I'm looking at her doing stupid things. Can't believe she eat that goblin soap.

"Prince--I mean baby, what are you--"

"What the h*ll are you doing?"

Honestly, ngayon lang ako nagalit ng ganito. I'm always calm kahit na galit ako. I don't know, I felt irritated when she's not doing anything kahit alam niyang nasa panganib siya. I mean, she can teleport but she choose to stay para lang malaman kung ano kailangan ng mga lalaking 'to!!

"E bakit ka nagagalit?at saka, call me baby"

" I'm f*cking worried!! Akala ko ba matalino ka? Bakit hindi mo naisip na mag-teleport?!"

Yes! I'm d*mn f*cking worried!! I don't know why?!!

" You're worried? Really?"

"Scarlet!"

Isa pa 'to, seryoso kang nakikipag-usap sakanya tapos kung ano-anong kalokohan sasabihin niya. Parang lahat nalang biro sakanya.

"Prince Zyke, nasaan ang anak ko? Nakita mo na ba siya?" Tanong ni Mr. Dwryzen  pagkabalik ko sa loob ng palasyo kung saan sila naghihintay.

"Opo, pero ang sabi niya may aasikasuhin pa daw siya at pinapasabi niya sainyo na ayos lang siya"

" Saan naman kaya pupunta 'yon? Kung kailan naman delekado sa labas" nag-aalalang sabi niya

Alam ko kaya niya protektahan ang sarili niya at nangako din siya na babalik siya, pero hindi ko mapigilan ang mag-alala sakanya. Hindi ko alam kung anong napag-usapan nilang dalawa ni Reys pero kita ko sa mga mata niya ang galit at puot kahit na kung kausapin niya ako ay parang wala lang ang mga nangyari.

Hinintay namin siya bumalik pero inabot na kami ng hating gabi wala pa din siya hanggang sa dumating ang bukas wala pa din siya. Nag-aalala na ako. Paano kung may nangyari sakanya?

Pero bakit nga ba ako nag-aalala?

"Mahal na prinsipe"  isang katulong ang pumasok sa aking kwarto

Nasa kwarto ko ako ngayon, kakatapos ko lang maglinis ng katawan at nagbihis. I'm planning to find her, hindi ko alam kung saan ko siya hahanapin but I'm still hoping I'll find her.

"Nais daw po kayo kausapin ni ginoong Darven"

"Sige, papasukin mo siya"

Yumuko ito at lumabas na ulit ng kwarto. Maya-maya lang ay may pumasok ulit at sa pagkakataong ito ay si ginoong Darven na ang pumasok.

"Mr. Dwryzen, ano po at nais niyo ako makausap?"

"Magpapaalam lamang po ako mahal na prinsipe, at nais ko din magpasalamat dahil inembetahan niyo kami dito sa inyong palasyo. At paumanhin din sa gulo at perwesyo na binigay ng aking anak"  nakayukong sabi nito

"Aalis na po kayo? Pero paano po kung bumalik na si Scarlet?"

"Tungkol po doon, nasabi sa 'kin ng isa sa mga sumundo sa 'kin dito na nakauwi na daw ang anak ko at maayos ang lagay"

Hindi ako nakapagsalita. Medyo nakahinga ako ng maluwag sa sinabi niya, pero hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng lungkot.  Nangako kasi siya na babalik siya. Nasaan siya? Bakit hindi siya pumunta dito?

"Ito po pala, pinapabigay niya po sainyo"

Napatingin ako sa hawak niyang maliit na kahon, inabot ko 'yon at pinagmasdan.

"Mauuna na po ako kamahalan"  Paalam nito

"T-Teka..."

Humarap ito sa akin at takang tumingin. Naglakad ako papunta sa side table ko at binuksan ang cabinet at kinuha ang isang kutsilyo na nakalagay sa isang knife pocket. Bumalik ulit ako sa harap niya at inabot 'yon sakanya.

" Give this to her"

" Masusunod po" sabi niya at kinuha 'yon sa 'kin.   "Magpapaalam na po ako"  tanging tango lang ang tinugon ko at saka na siya umalis.

Naupo ako sa gilid ng kama ko at tinignan ang loob ng kahon. Pag-bukas ko isang nakatuping papel ang nakita ko at nang kinuha ko 'yon tumambad sa 'kin ang isang keychain. It's a red fox and a purple half moon keychain. It's beautiful. Nilapag ko muna 'yon sa kama at tinignan yung papel, may nakasulat.

To my baby, sorry kung hindi ako nakabalik tulad ng pinangako ko. It's not I'm breaking my promise, I'm still coming back, not now but I will make sure we'll meet again.  And by the way keep the keychain, I'll take that back when we meet again. Ingatan mo 'yan ha at ingatan mo din ang sarili mo, papakasalan pa kita. 

'till we meet again my prince...

             Your future wife: Scarlet Ky Dwryzen

Bahagya akong napangiti habang binabasa ang sulat niya.

'till we meet again...

My princess...