Medya: Pinhani - Zor Günler
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🌺🍀🍀🍀🍀🍀🍀
Aile; anne, baba ve çocuklardan oluşan bir şey miydi? Anne ve babasız aile olmaz mıydı? Ya da aile olabilmek için sıcak bir yuvaya mı ihtiyacımız vardı?
Hayır, yoktu.
Kimisinin ailesi bir kedi veya köpekken kimisinin çizdiği resim, okuduğu kitaplardaki karakterlerdi.
Benim ailem ise 4 şeyden oluşmaktaydı.
Üçüzlerim ve çikolata.
Bunlar vazgeçemeyeceğim şeylerdi benim için.
Aileye birilerini dahil etmek benim için zordu, ama girdiklerinde çıkartmam daha zor oluyordu.
Şimdi ise aileme dahil olmak isteyen2 insan vardı.
Ferdi Kılıç ve Nilüfer Kılıç.
Biyolojik anne ve babam olur kendileri.
Sabah erkenden kalkıp eşyalarımızı toplamıştık ve hastaneye gidip dna testi yaptırmıştık.
Ve beklediğiniz gibi biz o adamın çocukları çıkmamıştık.
Delinin teki hemşire kılığına girmiş ve doğumdan hemen sonra yerlerimizi değiştirmişti.
Biyolojik ailemiz bizi isterken, Göthan'da ona benzeyen çocuklarını almış bize nispet yaparak gitmişlerdi.
Biz nasıl mıydık?
Olayın şokunu atlatamadığımız için şakaya vurmaya çalışıyorduk çoğu şeyi. Kendimize geldikten sonra oturur, salya sümük ağlardık hep beraber.
''Kalk kız. Geldik evlerine.'' diyerek kolumu dürten Yankı'ya baktım.
bugün ayrı bir enerjikti kendileri.
Ağır çekimde arabadan inerken 3 aylığına kalacağımız yere baktım.
Bakmamla da yüzümü buruşturmam bir olmuştu.
''Bu evi temizle temizle bitmez amk.'' demiştik aynı anda.
Aynı şeyleri düşünüp, konuşmamız hoşuma gidiyordu.
''Bu evde bul bulabilirsen tuvaleti. Ulan ben odadan tuvalete giderken altıma yaparım bu ne Allah aşkına?'' diye yakınan Yankı'ya başımla sallayarak onay verdim.
''Zenginliğin gözü kör olsun be.'' diyen Yekta ile sırıttım.
Ev 2 katlıydı, bize göre gayet büyük bir evdi.
Kutu gibi bir yerden geldiğimiz için de bu gayet normaldi.
''Çocuklar gelin hadi, dikilmeyin orada.'' diyen Nilüfer hanım anneyi onaylayıp Yekta önde bende onun arkasında eve girdik.
Eski evden getirdiğimiz bir kaç eşyayı çalışan teyze zorla elimizden almış ve bizi oturma odasına yönlendirmişti.
Ev dışarıdan göründüğünden daha büyük dururken sessizce ofladım.
Yürü yürü bitmeyecekti bu ev.
Üşengeç olan beni şimdiden yormuştu bu ev.
Yankı ve Yekta neye iç geçirdiğimi bildikleri için kıkırdarlarken Yekta'nın sırtına Yankı'nın da karnına geçirmiştim.
Eşyaları incelerken koltukta yayılmış 2 adam daha görmemle duraksadım.
Kimdi lan bunlar?
Benim durmam ile yankı da bana son süratle çarpmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Baştan Alıyoruz
ChickLitBen Ezgi. Yeni ailesine alışmaya çalışan Ezgi. 1 günde soy ismi değişen Ezgi. Üçüzlerinden başka kimsesi olmayan Ezgi. Ve bu da benim hikayem. Mutlu olmaya çalışmamın hikayesi. Ve siz, bu hikayeye davetlisiniz. Başlangıç: 22.06.2023