Bilinmeyen Numara:Yağmuru sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Kedileri sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Kitapları sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Oyunları sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Sen...
En büyük yalnızlık kendisiyken, dünyayı yalnız gördü.
Bu kitap sana. Ruhumda hâlâ var olan sana.
İyi okumalar 🤍
2.9
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Müzikleri; Kendimden Hallice, Böyle Gitme
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
29 | ÖLÜM MATEMİ
"Anılar sizi bazı insanlara hapseder, tekrar tekrar o kişiyi düşünmenize neden olurdu. Ya gerçek değilse? Ya yaşanılanın hayal ürünü olduğundan haberdar değilse?"
Ne yaşıyor , ne ölüydüm. Ben Araf'ın ta kendisiyim.
Ölümden sayamayacağım kadar geri döndüm. Arafta kaldım, ölüm bile beni kabul etmedi. Yaşayan ölü olmam beklenildi.İnsan zamanında nasıl davrandığına dikkat etmesi gerekir.
İstanbul benim cehennemim. İstanbul benim ölümüm.
Soğuk hava içime işlerken aptallığımı düşündüm. Neden hata üstüne hata yapıyorum? Hatalığın beden bulmuş haliyim. Pişman oluyorum ama yine aynı hatayı yapıyorum.Ben buyum, değişmiyorum. Yapamıyorum, kendi hatalarımda boğuluyorum.
Bakışlarımı denize çevirdim. Dalgalar akıp gidiyordu, dalgaların arasında hissettim kendimi. Bedenim uyuşmuş, soğuktan üşüyordum.
Eylül 17. Bugün Eylül 17, Çağrı'nın beni yanında istemediği günün diğer gecesi.
Aramadı veya mesaj atmadı. Ilgın'a ne konuştuklarını sorduğumda sessiz kaldı. Benden soğumuş muydu? Artık. Beni sevmiyor muydu? Kalbini gerçekten bu kadar kırmış mıydım?
