Bilinmeyen Numara:Yağmuru sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Kedileri sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Kitapları sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Oyunları sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Sen...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Müzikleri; Yüksek Sadakat, Kafile
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
32 | İSTER ÖLDÜR İSTER SEV
"Yolun sonu yok, olmayan bir sona doğru gidemezsin. Neden pes etmiyorsun?"
Yakıcı gözler. Yıkıcı düğümlenen ağrı. Üzerinden yıllar geçse bile acı yerinde kalır. Ölüm beklemez, ölüm aldığını geri vermez.
Ölüm beni ondan aldı.
Peki neden şu an karşımda? Çocukluğumda yalnız kalmış, babasının şiddeti ile büyüyen çocuğun yaralarını sardı Adel. Adel beni öldürdü, Adel mezara giderken beni yanında götürdü.
Ruhuma sızan acı kurşun darbesi. Hayal mi görüyorum? "Hanımefendi iyi misiniz?" Duymamızlıktan gel...Beni tanımıyor. Adel'in kolundaki eli çekerek adamın eline tırnaklarımı geçirdim. Yüzünü buruşturarak geri çekilmeye çalıştı."Sana ne yaptı?"
"Ayrılmak istediğimi söylediğimde tehdit etti." Yüzüne tokat atarak öfkeyle gözlerine baktım."Sakın. Ona dokunma!" Yanağını tutarak uzaklaşırken bakışlarını Adel'den ayırmadı."Teşekkür ederim. Ben Adel Karaca."
"Açelya Mila Bulut."
Beni unuttun. Ben senin gözlerinde kaybolurken beni unuttun. Adel Karaca kız kardeşini unuttu. İkimizde batmış, kırık dökük bir geminin içindeydik.
