Bilinmeyen Numara:Yağmuru sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Kedileri sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Kitapları sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Oyunları sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Sen...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Müzikleri: Kaldı 8, Gülemedim Katilimle Cem Adrian-Aylin Aslım, Herkes Gider mi?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.0
"Söyle bana, ruhum yanarken, ruhum kül olurken sevmeyi nasıl başarabilirim?"
Yıl 2018, Aralık 10
Benim yangınım; babamdı.
Her defasında sevgisizliğe sürüklendiğim, ne yaparsam yapayım kapanmayan yaram babamdı.
Bazı insanlar çok şanslı, aileleri onlar için ölümü bile göze alırken benim ailemde beni ölüme mahkum bırakırdı.Sisli zihnimde babamla olan hiç mutlu bir anım yoktu.Babam benim yaralarımın sahibiydi, babam benim çocukluğumu öldüren katildi.Babam çocukluğumun katiliydi.Yedi yaşındaki Umut'un, on iki yaşındaki Ilgın'ın katiliydi.
Mürekkebimin damlaları kan gibi akıyordu kağıda, bir gün benimde kanım böyle akacak.Öldüğümde sever miydin beni baba? Ölümüm seni mutlu eder miydi? Mezarımda ağlar mıydın? Mezarıma çiçek diker miydin? Çiçek diksen bile çiçeklerimi sular mıydın? Çiçeklerimi yaşatır mıydın?
Hava tıpkı babamın kalbi gibi soğuk, buz gibiydi havalar.İsmimi duymamla başımı masadan kaldırıp kapıya doğru baktım.Yengem şalını düzeltti, üşümüş olmalıydı."Açelya acıktın mı?"Amcamın eşiydi sanırım beni, bizi düşünen tek kişi yengemdi."Yenge biliyorsun cezalıyım.Yemek yersem babam sana kızar."Yengem içeriye girip kapıyı kapattı.
"Miniğim dünden beri açsın bir şeyler yemen gerek.Hemen getiriyorum."Yengem gülümseyip saçlarımı okşayıp odadan çıktı.Mürekkebimi doldurup günlüğüme yazmaya devam ettim.Bir gün akan kanlarımla günlük tutacaktım, bundan eminim.
