Bilinmeyen Numara:Yağmuru sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Kedileri sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Kitapları sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Oyunları sevdiğin gibi seni seviyorum,
Bilinmeyen Numara:Sen...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Müzikleri; Emir Can İğrek, Beyoğlu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
37 | YARALI RUH VE PİYON
"Sen aklıma düşüne kadar Ölmeyi düşledim. Sadece düşledim."
"Unut beni! Tekrar, tekrar, tekrar." Kollarımdan tuttu. Ayakta duramıyordum."Hadi Açelya. Anıl'ı da unut. Neden Çağrı olduğumu söylediğimde unutmayı seçmiyorsun?" Sesinde öfkeden çok kırgınlık vardı. Küçük bir çocuğun kırgınlığı vardı. Yürek sızlatan geçmeyen bir acısı vardı.
"Çağrı...Neden? Neden oynadın benimle?" Dudaklarım titredi, bakışları yanaklarımdan süzülen yaşlara takıldı. "Seninle oynamadım Mila. Sana dediklerimi unuttun mu?Benim kimsem yok bunu biliyorsun.Sen bende eksiksin ve seni kaybedemem.Seni kazanamadan kaybedemem." Gözlerine baktım. Gerçekleri görmek istedim. Gördüğüm şey acı ve ızdıraplardı.
"Yapacağım şey seni üzerse özür dilerim demiştin." Yüzünde oluşan gülümsemeyi gördüğümde kafam karıştı."Neden öfkelisin bana?" Diyerek geri çekildim. Aramızdaki boşluğu görmesiyle gözlerini sıkıca kapattı."Sarılmadın bana."
"Neden kırgınsın?" Sanki ona bıçaklanışım gibi geri çekildi."Beni unuttun." Derin bir nefes aldım."Unutturmuşsun kendini." Gözlerini açıp acısını görmeme izin verdi. Mavimsi yeşil gözlerinde öyle acı vardı ki anlatmaya kalksa dili zehirlenir."Ama unutmayı seçen sensin."
"Duyduklarım yalan mıydı? Beni hiç sevmedin mi Çağrı?"
"Seni seviyorum Mila. Seni sevmediğimi söylediğim zaman hıçkırıklarını duymamla canım yandı. Sen benim her şeyimsin Açelya. Sen benim yaramsın, yaşamımsın. Tıpki bir zamanlar senin her şeyin olduğum gibi. Yani öyle düşünüyorum." Sesinde acı ve kırgınlık vardı. Onu kaç kez üzmüştüm?"Ben düşmanın değilim Mila. Ben senin gölgenim."
