19. BÖLÜM

67 9 8
                                    

ON DOKUZUNCU BÖLÜM.
Edis'in anlatımından;

Günbatımı, deniz kenarı, hafif bir serinlik, sevdiklerim etrafımda, aşık olduğum kadın kollarımda... Uzun zaman sonra geçirdiğim en güzel doğum günü. Şu anda Duru'yla dans ediyorduk ve kendisi belime sarılıp, başını göğsüme yaslamıştı. Defterde de söylüyordu: "Göğsün şu dünyadaki en sevdiğim yer. Kalbin, ev."

İşte tam şu anda, bir dilek diledim: Duru hep benimle olsun. Kalbi; kalbime şifa, kalbim; kalbine hep ev olsun.

Başını kaldırıp gülümseyerek bana baktı. Burnunun ucuna bir öpücük kondurdum.  Elinden tuttum sonra, kendi etrafında döndürdüm. Ben bunu yaparken ve Duru bana ayak uydururken, suratındaki gülümseme paha biçilemezdi.

Şarkı bittiğinde ve biz durduğumuzda, tek bir kişiden alkış sesi yükseldi: Duru'nun annesinden. Deniz Teyze bana gülümsüyordu, ben de ona gülümsedim. Sonra yanımıza geldi.

"Çocuklar, çok güzeldiniz!" Bunu söylerken iki eli Duru ve benim omuzlarımızı sıvazlıyordu.

Duru annesine teşekkür etti. Sonra da, Deniz Teyze bana döndü: "Edis, iyi ki doğmuşsun, çocuğum. Nice güzel sağlıklı, başarılı, birlikte yıllarınız olsun."

"Çok teşekkür ederim, Deniz Teyzeciğim. Amin." dedim ben de cevap olarak. Deniz Teyze yanımızdan ayrıldığında, sorduğu soruya cevap vermek için Duru'ya döndüm.

"Fotoğraf çekilelim mi?"

"Olur."

Telefonumu arka cebimden çıkardım ve ekranı açtım fakat Duru ekran fotoğrafını görmüştü.

"Aa! Bu fotoğrafı kim çekmiş?" dedi şaşkınlıkla. "Kardelen çekmiş." dedim gülerek. "Benim de bana gönderdiği zaman haberim oldu.  Baktım ki; çok güzeliz, ekran fotoğrafı yaptım ben de."

Duru kıkırdadı.  Sonra, benim telefonumdan bir sürü fotoğraf çektik. Daha sonra onları incelerken, Duru çok tatlıydı.

"Bu çok güzelmiş." dedim. Baktığım fotoğrafta, ben kameraya bakıyordum ama Duru'nun gözleri bendeydi ve başını hafifçe eğmiş gülümsüyordu.

Sonra, bir fotoğraf daha geldi önümüze. Bu fotoğrafta da, telefonu Duru tutarken belinden ona sarılmıştım ve çenemi omzuna dayamış, gülümsüyordum.

"Ay, bunlar asıl komik olanlar." dedi Duru. Bu sefer açtığımız fotoğrafta, Duru yanağımı öptüğünden dolayı yanağımda iz çıkmıştı ve fotoğrafını çekmiştik. Bu sefer bir video çıktı önümüze, videoda Duru; Kardelen'den kırmızı rujunu istiyordu ve onu dudaklarına sürüyordu. Sonra ben, "Ne yapacaksın" demeye kalmadan yanağımı öpüyordu. Öpücüklerini yanağıma hızlı hızlı bıraktığı için kahkaha atıyordum.

"Bu da çok güzelmiş." dedim gülümseyerek.

"Bu daha güzel." dedi. "Bak." Bu seferki videoda ise, Duru saçlarımla oynuyordu ve şöyle söylüyordu: "Lülüklerini çok seviyorum, Edis." Lülük, dediği ise saçımın tutamlarıydı. Kıvırcık olduğu için böyle söylemişti.

ÇİÇEK SOKAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin