YILLARIN SIRRI

5

  Sen kıyafetlerini alıp banyoda üstünü değiştirdikten sonra Draco'yu uyandırmadan direk aşağıya inmiştin koridorda yürüyordun. Karşından sana doğru gelen üç kişi vardı. Altın üçlü gülerek geliyordu. Özellikle Harry. Ve Harry, Hermonie ve Ron'u arkasında bırakarak gülerek yanına gelmişti.

Harry: Seelaaam Rubbie. Ben Harry, Harry Potter.

  Elini sıkmak için uzatmıştı.

Rubbie: Rubbie Coltrane Malfoy.

Harry: Memnun oldum Rubbie. Kahvaltıyı beraber etmek ister misin? Daha doğrusu Hermonie ve Ron'da olucak.

Rubbie: Neden olmasın hadi gidelim.

  Altın üçlü ile Gryffindor masasına oturdunuz sen Harry ile oturuyordun. Karşınızda ise Hermonie ve Ron oturuyordu. Sabahın erken saatleri olduğu için büyük salon pek kalabalık değildi.

Hermonie: Ee Rubbie bize kendinden bahsetsene.

Rubbie: Nasıl mesala.

Hermonie: Mesala ailen?

Rubbie: Ailem mi? Iı ailem ben küçükken öldüler.

Hermonie: Oh üzgünüm fakat bundan bahsetmiyorum.

Harry: Hermonie çok gitme üstüne. Merak etme Rubbie, benimde ailem yok... Nasıl hissediyorsun anlayabiliyorum.

Rubbie: Önemli değil Harry, Hermonie sen neyden bahsediyordun?

Hermonie: Herkes konuşuyor Slyhterin varisisin sonuçta merak etmemek elde değil. Salazar Slyhterin ile bir bağın olabilir mi?

Rubbie: Gerçekten bilmiyorum. Kendim hakkında pek bilgim yok denilebilir.

Hermonie: Neyse o zaman boş ver.

Ron: Rubbie boynunda ki ve boynunda ki o izler ne?

   Harry ve Hermonie Ron'a ne diyorsun der gibi bir bakış attıktan sonra sana döndüler. Vericeğin cevaba oldukça ilgili görünüyorlardı. Cevap verirken ellerin boynuna gitti istemsiz bir refleksle.

Rubbie: Bunlar mı? Önemli bir şey değil boş verin.
.
.
.
Draco: Görüyor musun Tom? Baş düşmanımla oturuyor ve o bulanıkla gerçekten inanılmaz. Şimdi gidip hepsinin o dillerini kopartmak istiyorum.

   Draco size saydırırken Tom, cebinde ki not defteri ve kalemini çıkardı. "Harry Potter, Ron Weasley ve Hermonie Granger ile takılmaya başladı".
.
.
.
Kahvaltıdan sonra derslere girmiştiniz.   Altın üçlü ile dersler de birlikte kalamamıştınız çünkü Draco olay çıkarmıştı bile.

  *Akşam yemeğinde.

Draco: Bir daha onlarla takılmak yok.

Rubbie: Ama abi onlar tek arkadaşım olay çıkartmana gerek yoktu.
.
.
.
  Tüm bunlar neydi. Nereden gelmişti Rubbie'ye bu güçler. Bir çıkmaza mı sokucaktı bu güç. Yoksa aldırmamalımıydı yalanların, sahtekarların, kahpelerin uçuştuğu bu evreni? Bu boşluğu dolduracak olan ney olacaktı? O boşluğu dolsa bile bir yanı her zaman ıssız sessiz bir özlemle kanıcak. Her bir vakit daha da boş olucak o bir yanı. Bıraksa mı ipin ucunu? Teslim mi edicekti insanların onu acımasız gerçeklerin içinde yönetmesine. Yoksa verecek miydi evrenin, onların istediği şeyi?

Aşklarım çok kısa yazdığım için tekrar tekrar özür dilerim neredeyse kimse kitabımi okumuyor ama bırakmakta istemiyorum lütfen destek olun 🤍