The Moon Is Coming To Me (Chapter-46)
Chapter-46
မွေးနေ့ပါတီပွဲ၏ဒုတိယပိုင်းတွင် စားပွဲထိုးက အလွှာအထပ်ထပ်နှင့် ကိတ်မုန့်ကြီးတစ်လုံးကို တွန်းလှည်းနှင့် တွန်းဝင်လာခဲ့သည်။ နှစ်နာရီခန့်ကြာအောင် ဆူညံနေခဲ့သည့် သီးသန့်ခန်းကြီးမှာ အဆုံး၌ ငြိမ်သက်သွားလေ၏။ အလွန်လှပသော ကိတ်မုန့်ပေါ်တွင် ဖယောင်းတိုင် ၁၇ တိုင်ကို ထွန်းညှိထားသည်။ ကျင်းကျင်းက မျက်လုံးများမှိတ်ကာ ဆုတောင်းနေစဉ် အားလုံးက “ဟတ်ပီးဘတ်ဒေး” သီချင်းကို ဝိုင်းဖွဲ့သီဆိုပေးကြသည်။
“ အလှလေး၊ ဘာဆုတောင်းခဲ့လဲ...”
“ သဘောကျတဲ့လူနဲ့အတူရှိနိုင်ဖို့ မဟုတ်လား..”
မိန်းကလေးတစ်ယောက်က စနောက်လိုက်သည့်အခါ ကျန်လူများကလည်း ကျင်းကျင်း သဘောကျနေသည့်လူကို သိသည့်အလား အချင်းချင်းမျက်စပစ်ကာ ရယ်မောနေကြသည်။
ကျင်းကျင်းက ထိုလူများကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီး ခပ်ကြိတ်ကြိတ်ပြောလိုက်၏။
“ လျှောက်စမနေကြနဲ့။ အဲ့ဆုတောင်းမဟုတ်ဘူး။ နင်တို့ကို ပြောပြလိုက်ရင် ဆုတောင်းက မပြည့်တော့ဘဲနေမှာပေါ့…”
ထောင်ရှီးက အခြားလူများကဲ့သို့ပင် မွေးနေ့ကိတ်ဘေး၌ ရပ်နေခဲ့သည်။ ကျင်းကျင်းက ကိတ်မုန့်ကို တစ်စိတ်စီခွဲပြီး အားလုံးကို ဝေမျှပေးသည်။ သူလည်း ကျင်းကျင်းပေးလာသည့် ကိတ်မုန့်တစ်စိတ်ကို လှမ်းယူပြီး ကျေးဇူးတင်စကား ပြောလိုက်၏။
ယန်သောလဲ့၏ အလှည့်ရောက်သောအခါ ကျင်းကျင်းက ယန်သောလဲ့ကို ပြုံးကာပြောသည်။
“ ဒိန်ချဉ်၊ ဒါပြီးရင် နောက်မွေးနေ့က နင့်အလှည့်ပဲနော်။ ဒီနှစ်လည်း မနှစ်ကလိုပဲ ခရစ္စမတ်မွေးနေ့ပါတီကို ငါတို့ကို ဖိတ်ဦးမှာလား…”
လီရှောင်ယွမ်ကပါ ဝင်ပြောလာသည်။
