a big mistake |➳Taennie

1.7

elimdeki nutella kavonozunu hızlı hızlı kaşıklarken Lalisa bir şey dememi bekliyor gibi bakıyordu suratıma. Kaşığı kavonuzun içine atıp ona baktım, bir şey söylemediğimde o konuştu. "İnsan gibi konuşsaydın bari."

"Hak ediyor ya insan gibi konuşmayı, onu savunacaksan konuşma sen."

Lalisa her zaman iki tarafa da anlayışlı yaklaşırdı. ama şu an beni haklı çıkarması lazımdı.

Lalisa'nın telefonunu alıp roseanne'yi aradım. "Gelecek misin artık gerizekalı?"

"Bekle, iki dakikaya oradayım." telefonu yüzüne kapattığımda kendimi koltuğa attım. Aşağı inmekte istiyordum ama yok, olmazdı. Lalisa başımda bir şeyler anlatırken dinliyormuş gibi yapmaya çalışıyordum.

tabi onu dinlemediğimi fark edip koluma vurdu."Jennie aklın aşağıdaysa siktir git lütfen."

"Alakası yok, uykum var sadece." kapı çaldığında yerimden kalkıp yürüdüm, kapıyı açtığımda roseanne utana sıkıla içeri girdiğinde arkasındaki Taehyung'u gördüğüm gibi kapıyı kapattım. "Naptın salak?" Roseanne suratıma anlamsızca bakarken odama koştum, saçımı düzeltip geri koştuğumda hala kapıda olup olmadığını bilmesem de ilerledim.

Roseanne ve Lalisa kapı eşiğinde anlamsız anlamsız bakıyorlardı, "niye gittin niye geliyorsun?" Lalisa'nın dediği şeyi umursamayarak içeri yolladığımda kapıyı açtım.

Hala oradaydı, "Ne var?"

"Konuşalım diyecektim," gözlerini arkaya diktiğinde oraya baktım, kızlar bakıyordu. "Tabii, arkadaşlarında müsade ederse."

"Yok, istemiyorum demiştim." Söylediğim şeyle Lalisa arkadan geldiğinde beni geri itti, "Müsade sizin ya, hatta siz içeri geçin biz odada oluruz."

Taehyung suratıma anlamsızca bakarken dişlerimi sıkıp konuştum, "Yok birileri falan görürse hocamız rahatsız olmasın, yarın konuşabiliriz diye düşünüyorum."

başını eğip öylece baktığında kapıyı itip içeri girmesini de beklememiştim. Lalisa ve Roseanne sırıtırken Taehyung'a baktım sadece, "Ee kızlar, ev sahibi pek ilgilenmediğine göre size sorayım, nereye geçiyoruz?"

Kızlar konuşmadan kolundan itip balkona götürdüm. Kapıyı sertçe kapattığımda rose ve lisa da suratlarını asıp uzaklaşmıştı. Taehyung boş sandalyeye oturduğunda ayakta durup ona baktım.

"Ne diyeceksen çabuk söyle."

"Niye bu kadar acelecisin ki?" Omuzlarını silkip yanındaki sandalyeyi karşısına koyup oturmamı bekledi. "Aceleci değilim, ama senin aceleci olman lazım diye düşündüm."

Başını hayır anlamında salladı, "Kahve içerim bu arada, teşekkürler." Gözlerimi devirip karşısına oturdum, "Ne diyeceksen çabuk söyle."

"Acelen olmadığını söyledin, benimde yok."

"Belki sadece gitmeni istiyorumdur." suratı dediğim şeyle ciddileştiğinde bir şey demedim. gözlerini kırpıştırıp devam etti, "Tamam, söyleyecek bir şeyim yok. Sadece sinirinin geçeceğini düşündüm."

"Geçmedi sinirim, daha çok sinirlendiriyorsun."

boşluğa bakıp konuştuğunda ona baktım, "ee şimdi ne olacak?"

"Söyledim, yaşıtın olan kızlarla konuşabilirsin."

"Konuşmak istediğim tek kişi sensin." gergin olduğumu belli etmemeye çalışıyordum, normalde onun karşısında rahat konuşamazdım. "O yüzden bana direkt bir süre uzak kalalım dedin, anlıyorum."

"Sadece yanlış anladın," cümlesini yarıda kesip konuştum, "Geç oluyor, gitmelisin bence."

"sen dinlemelisin önce."

"hmm, hadi dinliyorum." diyecek bir şeyler ararken masanın üzerine koyduğu telefonun çalmasıyla ekrana baktım. Bir kız adı vardı, utana sıkıla ekrana baktığında kapattı. "Açsana."

"Önemli birisi değil."

hala ekrana bakıyordum, kız mesaj atıp duruyordu. "Ama sen onun için önemli gibisin."

Taehyung telefonunu açıp kıza bir şeyler yazdı, sonra sessize aldı. "Yoksa onu da mı kendine aşık edip uzak kalalım falan dedin?"

"Beni dinleyecek misin?"

"Dinlemeyeceğim, gitmelisin bence artık."

Ayağa kalktığında bende kalktım, balkonun kapısını açtığımda arkamdan gelip konuştu. "Bugün dinlemeyeceksin ama yarın dinlemek zorundasın."

"Yanıma yaklaşmaktan korkmazsan belki dinlerim."

gözlerini devirdiğinde kapıya yöneldi, peşinden gitmediğimde dönüp bakmıştı, "kapının nerede olduğunu biliyorsun."

Dediğim şey ile bileğimi tutup peşinden çektiğinde hiçbir şey yapmadan peşinden gittim sadece.

"Şu an yaptığın şeyleri görmezden geliyorum, sinirlisin diye bu bir. İkincisi de yarın benimle zorla mı konuşursun bilmiyorum ama o derse de gireceksin. Üçüncüsü bana bir daha böyle davranırsan sakin kalmayacağım haberin olsun."

Durmuş öylece suratına bakıyordum, diyecek bir şey bulamadığımı anlamış gibiydi. "Ne diyeceğini düşünmek yerine başka şeyleri düşün, bende sinirlenmek istemiyorum."

"Dağ ayısı gibi davranma seansın bitti mi?" sessizce söylediğim şey ile suratıma baktı,  "yarın görüşeceğiz."

kapıyı kapatmamı beklemeden kendisi çekmişti, bende salak gibi kalmıştım.

kanka hic atmasaydin ya
oysınıeı yok cok bekletıyomuusmmztm