"Sevgili misiniz yani şimdi?" Mert Hakan'ın Ferdi'ye sessiz sorduğunu düşündüğü sorusunu duymuştum. Ferdi'yle göz göze geldiğimizde gülümsedim.
"Henüz değil." bu cevabı beklemiyordum.
Sevgiliyiz sanmıştım.
Öpüp duruyorsun Ferdi, nasıl sevgili değiliz.
Ne öpüp durması salak mısın Ayris, çocuk seni sadece bir kez öptü!
Tamam böyle şeyler olabilir, nitekim oldu.
Onlar idmana dönerken ben de kahve almak için ilerledim. Kahve makinesinin yanında Altay'ı görmeyi beklemiyordum tabii ki.
Her şeyden bihaberdi.
Ferdi'yle aramdaki çekimden bile haberi yoktu.
Ona karşılık verip gülümsedim. O kahvesini aldıktan sonra ben de kahvemi hazırlamaya başladım.
"Nasılsın Ayris?"
"İyidir Altay, senden?"
"İyiyim ben de, acaba akşam müsait misin? Sana söylemem gereken bir şey var da." Derin bir nefes aldım.
"Altay, bana karşı olan ilginin farkındayım ve seni kırmak istemiyorum. Ferdi'yle aramızda bir ilişki henüz olmasa da yakın bir zamanda olacağını biliyorum. Ferdi'ye bu denli duygular beslerken de başkasıyla görülüp yanlış anlaşılmak istemiyorum." Yaptığım açıklamayla buruk bir şekilde gülümsemişti.
"Neden Ferdi peki? Neden ben değil ya da Mert Hakan değil ya da o şu bu değil. Neden Ferdi?"
"Bunun bir sebebi yok, isteyerek kimseye aşık olmazsın." Üzüldüğü çok belliydi ancak benim yapabileceğim fazla bir şey yoktu.
Kafasını salladı ve yanımdan ayrıldı. Aniden omzumda hissettiğim kolla gerildim.
Ferdi gülümseyerek bana bakıyordu.
"Aşık olmuşsun bana."
"Sanki bilmiyorsun."
"Senden duymak hoşuma gidiyor." Gülümsemiştim, gözlerimin içine bakarak söylediği bu şeye cevap olarak.
"Akşam yemeğe gidelim mi?" Sorduğu bu soruyla kafamı salladım heyecanla.
"Nereye gideceğiz?"
"Sürpriz."
-
"Yeter artık yemeğe gidip durmayın." Yunus'un yani Kartal'ın söylediği şeyle ofladım.
"Sussana ya. Ne giyeceğim ben!"
Dolabımın karşısında bekliyordum beş dakikadır, boş boş bakıyordum.
"Çekil şurdan, yarım saat karar veremezsin sen." Yunus'un zevkine güveniyordum.
Gösterdiği elbiselere yine de olumsuzca kafamı salladım.
Duraksadı ve dolabın köşesindeki elbiseyi çıkardı.
"Bu çok güzel Ayris! Daha önce bunu giydiğini görmedim?"
Evet, bunu çok severek almıştım ama bu kadar güzel bir elbiseyi giyebileceğim bir yemeğe gitmemiştim.
Gülümsedim elbiseye bakarken.
Yunus'u odadan kışkışladığımda elbiseyle bakışıyordum.
Önce makyajımı yapmış sonra da elbiseyi giymiştim.
Çok güzel olmuştum.
Saçlarım falan da hazırdı.
Aşağı indiğimde Yunus ıslık çaldı.
"Kardeşim bu ne güzellik be?" Gülümsediğimde o daha da çok gülümsemişti.
"Çok güzel olmuşsun Ayris."
"Teşekkür ederim Yunus!"
Onu arkamda bırakarak hazır olduğunu belirten Ferdi'nin mesajına karşılık olarak otoparka ilerledim.
Ferdi beni tepeden tırnağa süzmüştü ve yutkunmuştu.
"Siktir." Ağzından çıkan bu ifadeyle gülümsedim.
"Ayris çok güzelsin." Söylediği şeyle kocaman gülümsedim.
Gömleğinin yakası bozulmuştu. Ona doğru yaklaşıp yakasını düzelttiğimde bana adeta parıldayan gözlerle bakıyordu.
"Gömlek çok yakışmış yakışıklı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ay Tenli Kadın || Ferdi Kadıoğlu
Fanfiction"Tenin almış beyazlığını aydan..." Ona öğrettiğim Türkçe'yi ilk olarak bana şarkı söylemekle kullanıyordu. "Saçlarının rengi geceden, bundan geceye sevdam." Bu şarkıyı Ferdi'nin sesinden duymak, çok farklı gelmişti. "Seni seviyorum." Bu itirafı bek...
