Her insanın içerisinde bir sır, her sırda bir Gizem saklıdır.
İnsan hayatında neler ile karşılaşabilir?
Nelerden korkar?
Korktuğu şeyler neden başına gelir?
Reachel sempatik ama bir okadarda içine kapanık bir kızdır. Yaşadıkları yüzünden karanlıkt...
Artık bu durum beni iyice korkutmaya başlamıştı. Kim olduğunu , ne olduğunu , nasıl ve neden yaptığını bilmediğim bir şekilde hayatımın içindeydi. Beni koruyor muydu ? Yoksa korkutuyor muydu ?Bütün bu soruları düşünürken sabah olmuştu bile. Bugün iş görüşmem vardı. Kalkıp hemen hazırlandım güzelce makyajımı yaptım ve evden çıktım.
Evime 10 dakika mesafede olan şirin mi şirin küçük bir pastane vardı. Burayı karı koca bir çift işletiyordu. Dokuz yaşlarında Sarah adında bir kızları vardı. Çok mutlu çok güzel bir aileydi. İşlerinde yardımcı olabilmesi için bir pastacı arıyorlardı. Ve ben bu işi almak istiyordum. İçeri girdiğimde küçük kızları beni karşıladı.
Pink Cup'a Hoşgeldiniz. Nasıl yardımcı olabilirim? Şaşkın bir şekilde Merhaba hoşbulduk. Ee iş görüşmem vardı ama kimse varmı ? Tabii ki de hemen çağırayım 1 dakika bekleteceğim sizi. Çok tatlı çok güzel bir kızdı ve çok akıllıydı. Birisinin gelmesini beklerken gözüm keklere pastalara takıldı. Hepsi çok güzeldi 30 yıldır neden burada olduklarını bir kez daha anlamış oldum. O arada arka kapıdan içeriye Bob girdi ardından da Marie. O kadar güzel tatlı çiftlerdiki bir an bana hayal kurdurdular. Acaba bir gün ben de?
Hoşgeldin Reacheldı sanırım ? Hoşbuldum evet iş görüşmesi için gelmiştim. Mutfağa gelmen de bir sakınca var mı acaba? Hayır yok tabiikide...
Direk konuya girmesi biraz beni gersede mutfak tarafına geçtik. Neredeyse dükkanın iki katı büyüklüğünde bir mutfak vardı. Her şey o kadar düzenli ve tertipli ki ben kendimi fazla hissettim içerisinde. Hemen elime bir önlük verdi üzerinde logo ve dükkanın adı yazılı olan.
Bana Reachel'ın mutfağından en güzel tatlıyı yaparmısın ? Böyle bir şey beklemiyordum çok şaşırmıştım ama bu işi de çok istiyordum bana iyi geleceğini biliyordum. Nasıl isterseniz... Şaşkınlığımı üzerimden atamıyordum. Resmen elim ayağıma dolaşmıştı. Ama yapabildiğim en güzelini yapmalıydım. Hemen işe koyuldum. Aradığım ve kullanacağım bütün malzemeler tezgahta hazırdı. Kızlarına okadar bağlıydılarki ona yönelik bir pasta yapmam işimi dahada kolaylaştıracağını düşünerek Şaşkınlığımı üzerimden atıp hemen işe koyuldum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pastayı bitirmiştim. Bob ve Marie içeri girdiklerinde şaşkınlıklarını gizleyemediler. Sarah aşk dolu gözlerle pastaya bakıyordu. Yüzlerinden anladığım kadarıyla bu iş olmuştu. Bob teşekkür ederek pazartesi sabah 8:00 dedi. O an havalara uçmuştum resmen. Teşekkür ederek hemen eve gittim. Artık bir işim vardı. Çok heyecanlanmıştım ve pazartesiye daha 4 gün vardı. Biraz evi temizleyip topladıktan sonra kıyafetlerimi düzenledim. Artık işe giderken daha özenli giyinecektim. Saat akşam 11 oldu biraz uykum geldiği için yatağa uzandım. Yattığımda aklıma bir anlık da olsam mark geldi biraz ürpersemde çabucak çıktı aklımdan. Ama o gölge çıkmıyordu. Daha sonrasında uyumuşum sabah yedi gibi uyandığımda üzerimde büzültürülmüş yığınla kağıt vardı. Birtanesi açıp baktığımda ise ;
Çizilmiş bir pasta resmi simsiyah ve adeta kağıdı her yerinden bıçaklamış gibi kesikler vardı. Üzerimdeki neredeyse 50 60 tane büzüştürülmüş kağıtta aynı resim aynı kesikler... Ama neden?
