GİZEM

Bölüm - 1 Yaşam

Karanlık...

En büyük korkularımdan biriydi karanlık. Odada tek başıma otururken, karanlıkta birtek onu düşünüyordum. Nefesini ensemde hissettiğimde irkildiğim ve benim gibi ufak tefek bir kız için oldukça iri bir cüssesi olan ve baktığı zaman kanımı donduran bir bakışı vardı. Her adım attığında yerdeki tahtalar dahi titriyordu.

Oldum olası kolay iletişim kurabilen bir insan olmadım hiç. Ama bu yaşananlardan sonra tamamen içime kapandım. Aslında olayları tamamen biliyorum. Kesinlikle onun yaptığından eminim. Ama bunu hiçkimseye söyleyemedim. En yakın arkadaşım Mary'e bile...

Şimdi bunu düşünmenin zamanı değil ama her an gözlerimin önüne geliyor Tommy'nin ceseti. Mary'nin ısrarı üzerine kaydolduğum spor salonuna neredeyse 2 aydır gidiyorum ve son gittiğim gün en kötü günümdü. Herzamanki gibi sabah en erken gelen ben olmuştum. Tommy ile bir kahve içtikten sonra yeni birkaç hareket göstermişti. Ama yorgun olduğum için erken bitirip duş almaya indim. Soyunma odasında kendini beğenmiş burnu havada ve bir o kadarda sexy olan Emily vardı. Soğuk bir selamlaşmadan sonra duşa girdim. Aradan 10 dakika geçtikten sonra Emily'nin kulaklarımdan gitmeyen çığılığını duydum ve yukarı koştum. Kapıyı açtığımda Karşımda Tommy'i gördüm. Masaya doğru yaklaştığımda elleri ve ayakları bağlı bir şekilde masanın üzerine yatırılmış, yüzünde derin jilet izleri ve dişleri sökülmüştü. Gözler bebekleri tamamen gözünü kaplamış ve karanlıktı. Bütün tırnakları pense ile sökülmüş ve vücudunda onlarca kırık vardı. Üzerinden bir hafta geçmesine rağmen hala olayın şokundayım. Nasıl ve neden yapılmıştı. Neden tommy?

Şimdi öylece odada otururken düşünüyorumda o bunu neden yaptı? Bir gece öncesinde görmüştüm onu. Bana sadece baktı o büyük gözleriyle. Korkudan sesim titreyerek neden yapıyorsun diye sorduğumda sadece tebessüm etti. Çok karanlıktı ve yüzünü tam göremiyordum ama o çirkin tebessümünü asla unutmayacağım. Onu ne zaman görsem kötü birşeyler oluyordu. Görmek hiç istemiyorum ama nefesini hep hissediyorum. Nasıl geliyor bilmiyorum ama beni biliyor ve izliyor. İstediği zaman bana ulaşabiliyor ama hiç konuşmuyor. Tekrardan duyar gibiyim ayak seslerini nefes alışını kapının arkasından duyabiliyorum. Gelme diyorum ama ayak sesleri gittikçe yaklaşıyor. Korkuyorum bir yandanda tanımak öğrenmek istiyorum. Kapı yavaşça aralanıyor ve gölgesi içeriye düşüyor.

Gelme... Git... Korkuyorum...

Benden korkma Reachel, senin için buradayım...