unforgettable black blood/Hyunin

E2

"Bayım,iyi misiniz?Bir şey oldumu?"
Arkasını dönmüş,ayakta zor duran uzun boylu adam bana döndü.Kahretsin kahretsin!Sarhoştu!Elinde tuttuğu koyu renkli alkol şişesiyle bana bakıyordu.Sıçtık,SIÇTIK!

"Seenğ kimsinğ lanğ?Kımın semtindeeee kimeeeee karışıyosunğ lan yerdenğ bitmeğ"
Adam bildiğin sarhoştu.Ölüm gömülcekti resmen,sabitlenip kalmıştım orda.Birkaç adım geri gidebildim sadece,sarhoş pislik elinde bitirdiği alkol şişesinin alt bölümünü kırıp bana bildiğin saldırmak üzereydi.TANRIM!YARDIM ET!NE YAPACAĞIMI BİLMİYORUM VE HAREKET BİLE EDEMİYORUM!

Adam üzerime doğru yavaş yavaş yürüyordu.Ne yapacağım hakkında tek bir düşüncem bile yoktu.Sadece yutkunabildim,birkaç adım geriye atabiliyordum sadece.TANRIM BU YOLDAN GEÇEN BİR ARABA BİLE YOKMU?!
En sonunda tüm cesaretimi toplamaya başladım ve motoruma doğru koşmaya başlayacaktım ki.
Sıçtık,adam kolumu tutmuştu.
"Nerveyeğ gidiyousunğ lanğ?!"
Şişeyi havaya kaldırdı kolumu çekmeye çalışıyordum

"BIRAKSANA LAN!"

Bırakmadı.Şişeyide kafama bir güzel vurdu,ekstrada acıdan yere düştüğümde bir güzel tekme attı.En son birinin sesini duyuyordum,hatta iki tane tanıdık ses.Eğer yorumlarsam birinin kesinlikle chan olduğunu biliyordum,sesi çok netti çünkü.Bir diğeri ise..Sanırım jisung. artık acıdan konuşmak bile istemiyordum.Olduğum yerde bayılıp kalmıştım,en son gözümü açtığımda hastanedeydim.Karşımda koltuğun üstünde uyuya kalan jisung ve chan vardı,uyandırsammı acaba ya?Yok yok.Uyusunlar,şimdi bana ne oldu ona bir bakalım.Telefonumu iki saat yanımda aradım bulamayınca ayağa kalkıp chanın telefonunu alıcaktım ki belim birdenbire ağrımaya başladı
"Aishh..!-"

Bağırmadım çünkü uyanabilirlerdi.Chanın telefonunu alıp yerime geri oturdum ve kamerayı açıp kendime çevirdim.Evet evet,başımda bir bandaj,gözler uykulu ama uykum yok.Bir göz morarmış oh ne güzel,belim ağrıyor sanırım o pislik vurduğu içindir.Ve doktorların her boka koyduğu kolumdaki serum..

Kendime bakmaya devam ediyordum ki chanın telefonu çalmaya başladı,öyle bir telaşa kapıldım ki en son telefonu chana fırlatıp yatağa yatıp gözlerimi hızlıca kapatmıştım
Chan çok normalmiş gibi telefonu açıp konuşmaya başladı
"Ne oldu hyunjin?"
Biraz sessiz kaldı
"Aahh..Açmıyormu,tüh.."
Neyi?kimi?Kime ne olmuş?
"Hyunjin.Sakin olursan bir şey anlatacağım,ama sakin olmak şartıyla."

Sessizlik
"Aish..Sana burdan bir kelime bile anlatamayacağım.?????????? Hastanesine gel,kapının önünde anlatırım."
Chan esnedi(sesini rahatça duydum)
Biraz sessizlikten sonra
"Bu telefonu kim fırlattıda uyandım ben?"
Gülmemek için zor duruyordum,yanaklarımı içten ısırdım.

Chan biraz sessizlikten sonra koltuktan kalkıp odadan gitmişti.başımı kaldırdığımda hala uyuyam jisunga baktım,taşınabilir serumu tuttum ve ayağa kalkıp kapıyı açtım.Biraz uzakta olsa koridorun ucunda konusan chan ile hyunjin vardı.Acaba,biraz aksiyon mu olsa?Hayır!Hayır!Jeongin hastanedesin ve sakın hiçbir şekilde böyle şeyleri aklından bile geçirme-

"Jeongin,ne ara uyandın?"
Birden arkamda duyduğum sesle yerimden sıçradım.Çığlık atmıştım,jisung uyanmış ve ses bile çıkarmıyordu.Çığlık attığım için chan ve hyunjinde dahil koridordaki herkes bana bakıyordu jisung hızlıca kapıyı kapatıp içeri çekti
"Manyak!ne bağırıyorsun?!"
Jisunga bakmadan koltuğa oturdum
"Rezil oldum rezil oldum!-Hyunjin görmüş müdür?"
Jisung gülerek kollarını birbirine geçirip konuştu ve karşımdaki koltuğa oturdu
"Hyunjin bizi öldürecek sen hala neyin peşindesin.."
"Ne?Neden!"
"Hastaneye geldiğini bile söylemedik"
Cebinden BENİM(?) telefonumu çıkardı
"Elli kere arayıp mesaj atmış."
Jisung gulmeye başladı
"Sanırım suan chan her şeyi anlatıyor.Bide sen anlat.Ne Yapıyordun orda?!Adam sarhoş!"
Kafamı geriye yaslayıp bıkmış bir ses tonuyla konuşmaya başladım
"Ben hyunjini eve bırakıp son hızda gidiyordum.Sonra aracı önüme çıktı adamın,bir şey oldumu diye bakıp sorayım derken sarhoş çıktı.Öylece kaldım bişey yapamadım,sonra kafama geçirdi şişeyi bir güzel dövdü falan."
Jisung alkışlamaya başladı
"Bir güzel dövdüymüş!"
İkimiz konuşurken birden odaya hyunjin girmişti,aslında şöyle diyebilirdim..

Bildiğin odaya daldı.

Yüzündeki endişe çok belliydi.

"NE İŞİN VARDI ORDA?!"

Hızlıca yanıma gelip sarıldı.sanki öldüm,
Bende sarıldığımda geri çekildi
"Ne oldu?nasıl oldu?niye oldu?!Hepsini anlat!Adamın yüzünü hatırlıyormusun hiç!?"
Chan hyunjinin sözünü kesti

"Biz adamı karakola teslim ettik hyunjin."
Hyunjin chana dönüp başını hafıf bir şekilde sallayıp bana baktı.Ben onun gözlerine hayran bir şekilde bakarken o ise başımdaki yara bandına,morarmış gözüme bakıyordu.Bilmiyordu ki önemli olan yaşamam değildi,önemli olan ona ölmeden önce ondan
hoşlandığımı söylemekti...
•••••••••••••••••••••••••••••
609 ...
İnstagram:@leiwq__
♡