E19

172 27 40
                                    

"Aish!"

"DURUN ARTIK!YALVARIYORUM!"

Karşımda acı çeken jeongine karşı artık dayanamıyordum,her saniye gözümün önünde vurmaları.Jeonginden çıkan kan damlaları,jeonginden çıkan acı dolu sesler,jeonginin gözünden akan göz yaşları..

Adil değil..Hiçbiri adil değil..

Jeonginden ses kesildi,başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüş gibiydi.

"Jeongin.."

"Ses ver.."

"JEONGİN!"

Jeongin yerde yatıyor ve ses vermiyor.
Ben ise burda çıldırıyorum.Delirmek üzereydim
Gülmeleri gittikçe sinirimi bozuyordu.

Gülecek ne var Orosbu çocukları?
Bağlı olmasaydım hepinizi gelişi güzel öldürürdüm.

Şuan benim için önemli olan jeongin.
Yerde yatıyor ve yaşıyor mu bilmiyorum,canı o kadar çok yandı ki..Ben bile buna dayanamıyorum

Bir adam jeonginin kolundan tutup tamamen sırt üstü yatırdı ve nabzını kontrol etti,adam kendi kendine sırıttığında şuan sadece yok olması için tanrıya dua ettim.

Birdenbire bir şey oldu,odayı silah sesleri kapladı,o adamların hepsi yere serildi.Hepsi tam kafatasından vurulmuştu.

Birdenbire çözüldüğümü hissettim.Arkamdaki kişi kim bilmiyordum,bir şey bile söyleyemiyordum çünkü sadece jeongine bakıyordum.Yanına ulaşıp sıkıca sarılmak istiyorum,çözüldüğüm zaman sadece jeonginin yanına koştum ve bayılmış bedenine sarılıp onu göğsüme yasladım.

Elimi onun nabzına koydum.Yaşıyordu,çok şükür şu anlık yaşıyordu..

Arkamda beni çözen kişiye baktım,bu kişi chandı..
Vücudum tamamen titrerken sadece sayıkladım

"Chan..Jeongin.."

Chan yanımıza hızlıca geldiğinde şok içindeydi,birdenbire iki kolumdan tutulup ayağa kaldırıldığımda sağıma ve soluma baktım.

Jisung ve minho beni kaldırmış ve yürümeme yardım ediyordu ama nereye doğru yürüyordum?

Odanın içine sağlık çalışanları girdi ve jeongini sedyeye koyup odadan çıktıklarında sadece izleyebildim.

Gene hiç bir şey yapamadım.
Minik tilkim gene zarar gördü.

-iki hafta sonra-

"Hyunjin,bak aradan iki hafta geçti..Gerçekten iyiyim!Kendimi kötü de hissetmiyorum.."

Jeonginin ağzına bir mantı uzatıp yemesini bekliyordum fakat 'iyiyim!' Diyip duruyordu.
Benim için iki hafta öncesi bir tramvaydı,minik tilkimin hala iyi olduğunu düşünemiyordum..

Hala yememek için ısrar ettiği için ağzına tıkmak istiyordum.Derin bir nefes aldım

"Jeongin ye artık şunu.."

Jeongin bana baktı,elimde tuttuğum mantıyı alıp bir kenara koydu ve bana sarıldı.Her sarıldığımız zaman aklıma jeongin baygın olduğu zamanki sarılmamız geliyordu,ellerim titremeye başlıyordu ve gözlerim doluyordu.

"Hyunjin hepsi bitti..Artık iyiyim sevgilim lütfen,bu iki haftadır hep böyle moralin bozuk duruyor.Seni böyle görmeye dayanamıyorum.."

Aynı şekilde gözlerim dolmaya başlamıştı.Tutamıyordum kendimi,o an ağlıyordum işte..

Jeongin sarılmayı bıraktı ve benim ağladığımı gördüğünde kendiside ağlamaya başladı.İkimizde ağlıyorduk,jeonginin yüzüne ellerimi koydum.Ağlamayı yavaş yavaş bırakıp burnuna ve dudağına minik bir öpücük kondurdum.

Göz yaşlarını tek tek sildim ve göz göze geldiğimizde iki haftanın sonunda ona en sonunda gülümsedim..
Gözlerinde bir ışıltı vardı,gülümsediğimde gerçekten şok olmuş gibiydi.Tekrardan sıkıca sarıldığı zaman bende sıkıca sarıldım

En son kucağıma çıkıp başını omzuma yasladığında bende sarılmayı devam ettirip ellerimi ince tişörtünün altından beline sardım.Sıcacık vücudu ile birbirimize sarılıyorduk,kalbi çok hızlı bir şekilde atıyordu.

Nefesini boyununda hissettiğim zaman tuttuğum nefesimi bırakmıştım,beline daha sıkı sarılıp içimdeki tüm sıkıntıları attım.Ama ya şu anda canı yanıyorsa?

Ya belini tuttuğum yerde yarası varsa?
Ya şu anda canını yakıyorsam ve bunu söyleyemiyorsa?

Yavaş yavaş ellerimi onun belinden çektim ve yanıma geri oturttuğum zaman jeonginin yüzüne bile bakamadım.Sadece ayağa kalktım,beni izlediğini biliyordum

"Duş almak istiyorum.."

Sadece bunu söyleyip üst kata çıktım,banyoya girip aynaya baktım.Hala dokunurken bile korkuyorum,aklıma o saniyeler ve o dakikalar geliyor.

-Jeonginin ağzından-

Hyunjin sarılmayı bırakıp banyoya gideceği zaman modumu tamamen düşürmüştüm..Yoksa bana sarıldıktan sonra kendini kirli mi hissediyor?Beni sevmeyi mi bırakıyor..?

Hayır,hayır..Böyle düşünme jeongin,o an hyunjin seni o halde gördü..Atlatması tabiki zor olacak,sadece biraz sabret.

Ama ona dokunduğumda,sarıldığımda,göz göze geldiğimde gözlerinin dolmasına dayanamıyorum.

Oda gittikçe sıcak basmaya başladığında ayağa kalkıp birkaç camı açtım.
Kendimi tekrar koltuğa bıraktığımda hala hyunjini düşünüyordum.Fakat hiç güzel düşünemiyordum,ellerim eşofmanıma doğru ilerliyordu.

Hayır jeongin.Bunu yaptığın sırada odada hyunjinin olması mümkün değil,gelmeyecek.Bir kerede olsa rahatlatsana kendini?

Ne kadar ilerleyecek bu..Hiç mi ilerleyemeyeceğiz?Hep kaçmaya mı çalışacak?
Aish..
Yeter miydi bu kadar?
Sanırım yeterdi..
Sadece onun istemesini bekleyeceğim.
O zaman ben hazır olursam.
Belki artık dokunabilirdik birbirimize.

••••••
635
@leiwq__

unforgettable black blood/Hyunin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin