YANLIŞ NUMARA KOMUTANIM!

4. bölüm

Evettt
Sonunda 4. Bolum geldi ehehe

Medya: Aşığım bu şarkıya

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Yankı Bey: Günaydın Doğa Hanım (07.30)

Doğa çevrimiçi
Doğa yazıyor...

Doğa: Günaydın Yankı Bey (07.35)
Doğa:Nasılsınız?

Yankı Bey: Aha nasıl olduğumu soruyor *bu mesaj silindi*

Yankı Bey: Bayılacağım şimdi *bu mesaj silindi*

Yankı Bey: iyiyim Doğa hanım

Yankı Bey: Siz nasılsınız?

Doğa: bok gibi *bu mesaj silindi*

Doğa: bende iyiyim (07.40)

Yankı Bey: Neyse Doğa hanım (07.50)

Yankı Bey: Benim komutanıma birkaç dosya vermem gerekiyor

Yankı Bey: Malum buradaki karargahta son günlerim

Doğa: Ne zaman Mardin e geleceksiniz?

Yankı Bey: Ne o? Yoksa karşılamaya mı geliceksin? *bu mesaj silindi*

Yankı Bey: 4 gün sonra

Doğa: Anladım

Doğa: Kolay gelsin o zaman size

Yankı Bey: Artık benim için en kolay iş *bu mesaj silindi*

Yankı Bey: Sağolun. Sonra görüşmek üzere

Doğa: Görüşürüz

Yankı Bey: Görüşücez *bu mesaj silindi*

DOĞANIN ANLATIMINDAN

Telefonumu doktor önlüğümün cebine koyup ayağa kalktım.

"Noldu?"

Özge'nin ayağa kalkmamla bana sorduğu soruyla ona döndüm

"Yatılı kalan hastaların son durumlarını kontrol edicem. Bugün birkaç tanesi taburcu olucaktı."

Başını tamam anlamında sallayıp telefonuna geri döndü

Bugün pek fazla hasta yoktu hastanede. O yüzden doktorlar olarak bugün biraz boşlamıştık.

Koridorun başındaki ilk odaya girerek gülen bir yüzle

"Günaydın"

Yatakta etrafına boş boş bakan Arda beni görünce gülümseyerek

"Günaydın Doğa ablaa"

Arda, on yaşında şeker hastası olan bir çocuk. Doğuştan şeker hastası olduğu için düzenli olarak hsstaneye kontrole gelmesi gerekiyor. Ama bu afacan Arda 2 gün önce çok fazla şeker yediği için kriz gecirmiş. Hastaneye geldiklerinde ne olur ne olmaz diye birkaç günlüğüne hastanede kalmasını istemiştim.

Arda benimle vakit geçirmeyi sevdiği için hastanede kalmasında bir sakınca yoktu.

"Arda hani söz vermiştin ablacım. Bir daha şeker ve çikolatayı 1 taneden fazla yemek yoktu."

Arda sevimli olduğunu düşündüğü -ve gerçekten sevimli duran - ifadesini takınarak

"Ama ablacım kuzenim yanımda iştahla şekerleri yerken dayanamadım. Bende yedim birkaç tane"

"Yani 10 tane" dedim kaşlarımı havaya kaldırarak.

" ya ablacım biraz fazla kaçırmış olabilirim ne var yani" dedi.

"Ardacım eğer fazla şeker ve çikolata yemeye devam edersen hastalığın ilerleyebilir ve artık hayatına asla şeker ve çikolata yemeyerek devam etmek zorunda kalırsın. Anladınmı?"

Bu dediğimle Ardanın şokla gözleri açıldı

" Ne? Yani artık çikolata ve şeker yiyemeyecekmiyim ben?"

"Hayır yiyebilirsin tabiki ama sadece bir tane tabi sen 'yok abla ben ömrüm hayatım boyunca tatlı yemek istemiyorum' diyorsan birden fazla yiyebilirsin"

"Hayır hayır! Valla artık sadece bir tane yicem"

Hızlı hızlı konuşmasıyla ağzımdan hafif bir kıkırtı kaçtı.

"Tamam o zaman"

Deyup bütün konuşmamızı sessizce dinleyen Ardanın annesine dönüp " Bugün çıkabilirsiniz. Lütfen Arda'ya dikkat edin olurmu? Haftada sadece 1-2 kez tatlı şeyler tüketmesine izin verin. Yoksa hastalığı daha fazla ilerleyebilir."

Arda'nın annesi kafasını anladım şeklinde sallayıp " peki Doğa Hanım. Zaten o 10 tane şekeri ne zaman yediğini ben de görmedim. Kuzeniyle oynarken kuzeninden alıp yemiş. Kriz geçirirken kuzeni korkup beni çağırdı."

"Anladım. Artık daha dikkatli olun olurmu?"

"Teşekkür ederim sizin gibi iyi bir doktora rastladığım için çok mutluyum." Dedi içten bir gülümsemeyle

Ben de içten bir şekilde gülümseyip "Bu benim görevim. Asıl ben teşekkür ederim iltifatınız için." Deyip son kez Ardayla vedalaşıp odadan çıktım.

Sonra teker teker diğer hastaların odalarına girerek ya hastayı kontrol ettim ya da tavurcu olabildiklerini söyledim.

Akşam saat 10.00 gibi eve geldim. Sıcak bir duşun ardından kendime hazırladığım atıştırmalıklardan yiyip yatağıma uzandım. Yarın yine hastaneye gitmem gerekiyor...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

EVETTT BU BÖLUM BIRAZ İÇİME SİNMEDİ AMA PAYLAŞAYIM DEDIM.

NASIL OLMUS?

NEYSE BIR SONRAKI BÖLUMDE GÖRÜŞÜRÜZ

BAYSSS