YANLIŞ NUMARA KOMUTANIM!

14. bolum

AYYYY SELAMMM

UZUN ZAMAN SONRA YENI BOLUM ATMAYA KARAR VERDIMM

ÖZLEŞTİKKK

Gençler bu arada bu kurguyu bitirdiğim zaman yeni bir kurgu yazıcam umarım onu da seversinizzz

Neyse geçelim bölümümüzee

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  Hadi canım!

Elektrikler kesilmiş olamaz de mi?

Hemen yataktan çıktım. Aceleyle telefonumu aramaya başladım. Ellerimle aramaya çalışırken kalbim küt küt atıyordu. Şu an odada hiçbir şey görünmüyordu. En sonunda telefonumu bulduğumda derin bir nefes aldım. Telefonun fenerini açıp odadan çıktım. Koridordaki şalter bakmak için mutfaktan zorlana zorlana yemek sandalyelerinden bir tanesini aldım. Bir elimde telefon olduğu için baya zorlanmıştım.

Sandalyeyi şalterin olduğu yere koyup sandalyenin üstüne çıktım. Şimdi boyum şalterlere yetişiyor du. Şalter leyin olduğu kapağı açıp baktım. Sanki anlıyor muşum gibi bakmak beni güldürmüstü. Oflayıp sandalyeden indim. Telefonumdan saate baktım. Saat 01.30 du. Bu saatte abimi arayamazdim. E Umut'u  da arayamazdım çünkü o gerizekalı uyanmaz. Mecbur Yankı'yı ariyacaktım. Zaten arat aramaz burada olacağına adım kadar emindim. Telefonumdan rehbere girip Yankıyı aradım. Birkaç calista telefonu açtı.

"Ne oldu Tabiat'ım? Daha ayrılalı iki saat olmadı. Özledin mi beni?" Diye dalga geçince göz devirdim.

"Sizi özlediğimden değil Yankı Bey
Elektrikler kesildi ve benim fobim halay çekmeye başladı" dedim üzülerek. Yankının hareket ettiğine dair sesler geldi. "Hemen geliyorum." Telefonu kapattıktan 2 dakika olmadan kapım tıklatıldı. Ne bu hız yiğidim. Kapıyı açtığımda karşımda gri eşofmanı ve vücudunu saran beyaz tshirt giymiş Yankı ile karşılaştım.

" Ne oldu güzelim? Yoksa beni özledin mi?" Dedi sırıtarak. Güldüm " Yankı Bey Elektrikler kesildi. Ondan çağırdım Sizi." Dedim. Kapıdan içeri girince telefonun fenerini açtı. Şalterlere bakmak için benim koyduğum sandalyeyi kenara çekip salterlerin olduğu yere uzandı. Adam benim sandalyeyle ulaştığım yere parmak uçlarını bile kaldırmadan uzanıyor..

"Şalterler atm- yani şalterlerde bir sıkıntı yok..." Dedi. Sanki kendi kendine konuşuyordu. Bir dakika sonra bana döndüğünde yüzünde belli etmemeye çalıştığı bir gülümseme vardı. "Güzelim şalterlerde bir sıkıntı yok." Ardından devam etti " Büyük ihtimalle Elektrikler bütün apartmanda yok. Çünkü buraya gelirken benim evde de yoktu. Ne zaman gelir bilmiyorum." Oflayarak saçlarımı geriye attım." Ne olucak şimdi ?" Dedim. Ne yapıçağımı bilmiyordum. Asla bu karanlık ortamda tek başıma uyuyamazdım.

"İstersen beraber uyuyabiliriz Tabiat'ım" dedi. Yüzünde belli belirsiz bir gülümseme vardı. Göz devirdim.  "Saçmalama Yankı." Onunla aynı yatakta yatmıyacaktım. Ama o giderse de uyuyamayacaktım. Ofladım. Ne yapacaktım ben?

Aklıma gelen şeyle Yankı'nın elinden tutup bir elimle feneri açık olan telefonu da önümde tutup yatak odasına geçtik. Yankıya feneri bana doğru tutmasını isteyip telefonu verdim. O ne olduğunu anlamaya çalışana kadar ben dolaptan çıkardığım  bir yorgan, battaniye, bir de yastık çıkardım. Yankıyı geriye ilerleyip benim yatağımın yanına yer yatağı serdim. Yankıya dönüp "Fazla rahat olamaz belki ama idare eder heralde" dedim.

Ne?

Aynı yatakta uyuyacagimizi düşünmediniz değil mi?

Yankı bana gülüp "hanımefendi çok misafirperver." Dedi. Göz devirdim. "Aynı yatakta yaticagimizi düşünmedin di mi?" Bana doğru yaklaştı "Bir saat önce öpustugun kisiyle Aynı yatakta uyumanın nei kötü Doğa Hanım?" Dedi. Sanki tekrar öpmek istiyordu.

"Uyu Yanki" dedim. Cidden uykum vardi ve şuan elektrikler yokken uyuyamazdım.

Yankınin gülmesine Göz devirdim yatağa geçtim. Üstüme yorganı örtüp eline feneri açık olan telefonla ayakta duran Yankı ya baktım. Beni izliyordu. Ona 'ne bakıyon' bakışı attım. Benim bakışıma gülüp yatağımın yanında duran komidine telefonu feneri açık bir şekilde bıraktı. Kendisi de onun için hazırladığım yer yatağına sırt üstü uzandı. İki elini ensesine atmış bir şekilde, tavana doğru bakıyordu. Onu suan saatlerce izleyebilirim. Gerçekten kusursuzdu. Gözleri birden bana kaydı. Onu izlediğimi farketmisti.

Göz göze geldiğimizde bana çapkın ca gülümsedi. "Ne o Doğa Hanım, uyumak yerine beni izlemek size daha cazip mi geldi?"

Onun oyununa ortak oldum "evet Yankı Bey. Sizi izlemek şuan daha cazip..."dedim gülümseyerek.

Hiç beklemediğim bir anda yataktan doğrulup bana doğru yaklaştı. Aniden dudağıma küçük bir buse konduğu geri çekildi. Gözlerimi kırpıştırarak Yankı ya baktım. Gerçekten böyle bir şey beklemiyordum.

Bana bakıp kahkaha attı. Ne gülüyorsun yA? Alt tarafı sasirdim.

Kendime geldiğimde Yankı ya Göz devirdim. Çünkü hala bana gülüyordu.

Artık dayanamayıp yatağımda diğer tarafa döndüm"uyu artık Yankı!" Dedim. Biraz olsun kaçan uykum geri gelmisti. Bana gülüp "iyi geceler tabiat'ım" dedi.

"İyi geceler kek canavarım..."

~~~

Yüzüme gelen ışıkla yüzümü buluşturdum. Şu an Yatağımdan kalkamayacak kadar yorgun hissediyordum. Yüzüme güneş ışığı gelmemesi için altımda sarıldığım yastığa daha çok yüzümü gömdüm.

Bir dakika

Yastık nefes mi alıyordu?

Ve bu yastık neden yastık olamayacak kadar sertti?

Kafamı kaldırıp yastık olduğuna şüpheli olduğum şeye baktım. Bana 32 dış sırıtarak bakan Yankı'yı beklemiyordum...

"Günaydın tabiat'ım. Gece rahat uyuyabildin mi?"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ay bu bölüm bitttiiiii 

Dıger bolumu de yazdım ama onu da yarın veya diğer gün yayınlarım artık

Hadi baysssss