Deniz: AnılımAnıl: Güzelim
Deniz: Sen bir insanın karşılaşabileceği en iyi arkadaşsın biliyor musun?
Anıl: Sen de öylesin de bu iltifatları hak edecek ne yaptım Deniz?
Deniz: Ya canım bana yıllarca yol arkadaşlığı yaptığın yetmemiş gibi şimdi doğal afetin insan versiyonu kardeşime abilik yapıyorsun.
Deniz: Daha ne yapacaksın
Anıl: Şey yani iyi anlaşıyoruz arkadaş olduk evet
Deniz: İlk kez anne babama rapor verirken kıvranmadım Anıl. O anlamsız partilerindeki videolarını akraba whatsapp grubu oluşturup oraya atan bir insanın ablasıyım ben.
Anıl: Yok artık.
Deniz: Hiçbir abartı yok inan ama şu sıralar ne zaman arasam ya yurtta ya okulda ya da senin yanında. İçim öyle rahat ki. İlk kez evlenip kendi ailemi kurma ihtimalini düşünmeye başladım.
Anıl: Bunca zaman evlenmeme sebebin Baran mıydı?
Deniz: Evet, ben bu şehirden gidersem Baran ne yapar düşüncesi içimi kemirirdi durmadan. Anne babasından yıllardır uzakta kalan bir çocuk o. Bir de bensiz kalırsa neler olur bunu düşündüm hep. Meğer ihtiyacı olan bir abiymiş.
Anıl: Aslında ben çok bir şey yapmıyorum. Bence Baran olgunlaşıyor ve değişiyor.
Deniz: Her ne onu bu hale getirdiyse çok mutluyum Anıl ya
Anıl: Senin adına sevindim Denizim.
Deniz: Kendine iyi bak Anılcım. Bu hafta bir Londra uçuşu var döndüğümde görüşürüz.
Anıl: Görüşürüz Deniz.
Deniz'le konuştuktan sonra mutlu ve hafiflemiş hissetmediğim ilk seferdi bu. Hatta tam göğsümün ortasına kocaman bir kaya oturmuş gibi içimde bir ağırlık hissediyordum. İstanbul daki ikinci yılından beri her anımda bana destek olan komşum ve en yakın arkadaşım Deniz'e ihanet etmiş gibi çirkin bir his sarmıştı dört bir yanımı. Yıllardır Deniz'den eşcinsel olduğumu saklıyordum zaten. Üstelik onun da defalarca vurguladığı gibi abilik yapmam gereken çocuğa aşık olmuştum.
Artık inkar edemeyecek kadar kapılmıştım. Ürettiğim tüm bahanelerim elimde patlamıştı. Hayatıma sorgusuz sualsiz giren sevmediğim tüm özellikleri kendinde barındıran çocuğa aşık olmuştum. Onda beni çeken neydi bilmiyordum. Belki de sadece benim yanımda gösterdiği sahtelikten uzak samimi tavırlarına, belki de tüm sinir bozuculuğuna rağmen tatlılığına tutulmuştum.
Ben buydum kimsenin önüne içimi tamamen seremezdim. Kimsenin karşısında ruhumu çırılçıplak bırakamazdım. Baran gibi olmayı hayal bile edemezdim. Barana duyduğum aşk ise kucağımdaki saatli bir bomba gibiydi.
Kabullenmiş olmam bir şeyleri değiştirmezdi. Korkuyordum. Kararsızdım ve ona güvenmiyordum. Ben kendimden emindim. Onun bana karşı boş olmadığı da bir gerçekti ama sonuçta o Baran'dı. Çocuk değildi, bu hayatı bilerek yaşamıştı. Şimdi belki de geçici bir merak olan bu sakinlik onu ileride boğacaktı ve ilk harcanan ben olacaktım. Riske atılacak çok şey vardı ve ben her zaman garanticiliği tercih eden bir insandım.
Dün geceden sonra Baran'a açılmaya karar vermişken belki de evrenden bir işaret olan Deniz'in mesajlarıyla gerçek hayatıma döndüm. Duygularımı gizlerken çok temiz bir iş çıkaramamıştım. Baran'a içimden geçenlerin çok minik bir kısmını söyleyebilmiştim. Şimdi ise korkaklığımın hakkını vererek sarhoştum bahanesine sığınacaktım.
---------------‐---‐-----------------------------------------------
Anıl: Baran ben çok özür dilerim sabah mesajları okuyunca çok utandım.
Anıl: Çok sarhoştum gerçekten ciddi değildim hiçbirinde
Anıl: Umarım arkadaşlığımıza bir zarar vermemişimdir
Görüldü
Çevrimiçi
Yazıyor
Baran: Arkadaşlık?/
Yazıyor
Baran: Biliyorum sorun yok. Aramız iyi.
Anıl: Çok teşekkürler anlayışın için
Baran: Önemli değil iyi dersler
Anıl: Sana da
-----‐----------------------------------------------------------------
Anıl: Kahve?
Baran: Arkadaşlarımlayım gelemem.
Anıl: Hangi arkadaşların?
Baran: Anıl keko sevgililer gibi hesap mı soruyorsun amk
Anıl: Pardon ağzımdan kaçtı bir an öyle
Baran: Kaçmasın
Anıl: Tmm
‐-------------------------------------------------------------------
Anıl: Baran dürüstlükten, şeffaflıktan bahseden senken bu yaptığın ne oluyor şimdi?
Baran: Ne yapmışım?
Anıl: Bana aramız iyi dedin ama günlerdir yüzüme bakmıyorsun
Anıl: Sorun varsa sorunları konuşalım. Böyle yalandan bağışlayıcı davranma.
Baran: Bağışlanmalık bir şey mi yaptın?
Anıl: Sarhoşken saçmaladım ve yanlış mesajlar verdim sanırım
Baran: Ben yanlış ya da doğru bir mesaj filan almadım
Baran: Anıl sorun yok dedim ya
Baran: Uzatma
Anıl: Neden benden kaçıyorsun o zaman?
Baran: Kaçmıyorum
Anıl: Bana gel o zaman bugün
Baran: Olur
Anıl: Gerçekten mi?
Baran: Tamam dedim ya Anıl
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yağmura Aşık (BXB)
Novela JuvenilKendisine emanet edilen kedilere bakmak için arkadaşının evine giden Anıl, arkadaşının küçük kardeşi Baran'ı orada bir erkekle görür. İkili arasında küçük bir sır olarak kalacak bu konu iletişimlerini artırır. Baran: O gün hayalet görmüş gibi olduğ...