simple man ☆ hyunin ✔️

15. Bölüm

Mis insectos :(((
bugün klinikte çalışmak için evraklarımı tamamladım... çok yoruldum 😪
Ama şimdi yorgunluğumu atmak için bölüm atıyorum.

Belki küçük yorumlarınızı görürsem yorgunluğum gidebilir. İyi okumalar insectos 🫶🏻

İnstagram: piriltiliseftali

☆☆☆☆

Siren sesleri yükseliyordu. Üstüme alel acele geçirdiğim hırkayla titriyordum. Saat gecenin bilmem kaçıydı. Ayağıma taktığım lastik terliğin içine süzen yağmur damlasıyla hastane bahçesindeydim.

"Hyunjin, yemek yedin mi? Canım benim..." Yengem ellerini saçlarıma atıp karıştırdığında Amcam gelmişti.

"Üzgünüm Hyunjin. Özür dilerim." Kollarını sırtıma dolayıp beni sarıp sarmalamıştı. Felix'in babası, amcam, ağlıyordu. Kimsem kalmadı diyedir herhalde. Donuktum. Yüz ifadem stabilken kalp atışlarım anormaldi. Nefesim daralıyor, beynimdeki dünya küçüldükçe gözlerimi kırpıştırıyordum. Titredim.  Ağlamak istediğimde boğazımda yutamadığım ağırlıkla kala kaldım.

"Amca-" Sesim çatlakların arasından sızmaya çalışıyordu. Boğazımdaki ağırlıkla etrafıma baktığımda Yengemin Felix'i çağırdığını görmüştüm. Felix yanıma gelip amcamı çekmişti üzerimden.

"Hyunjin..." Felix beni tutup götürdüğünde olduğum yerde sallanıyordum.

"Felix annem— annem... annem-" Ellerim titrerken terliğim ayağımdan kayıyordu. Banka oturduğumuzda ellerimi arasına alıp konuştu, "Hyunjin nefes al."

Rüzgar tenime çarparken nefesin ne olduğunu, nasıl alındığını unutmuştum. İnledim.

Hastanenin bahçesine giren arabadan inen babamı gördüğümde ayaklanmıştım. Beni gördü, süzdü. Kendisi lüks içinde yaşarken ayağımdaki  terliğe baktı. Koşarak yanıma geldiğinde omuzlarımı tutup sarılmıştı. Kötü kokuyordu. Oysa ki babalar güven kokardı. Hızla geri çekildiğimde dayanamadım bağırdım.

"Piç! Piç kurusu!" Ceketinin yakalarını tutup çekiştirirken Amcam ve Yengem gelmişti yanımıza.

"Hyunjin dur oğlum." Demişti yumruklarımın arasından.

"Kes sesini! Bana oğlum deme! Ben- Ben senin oğlun değilim!" Çığlık atarak saçlarımı çekiştirdiğimde Felix beni tutmaya çalışıyordu. Amcam babamı tutarak köşeye çektiğinde çıplak ayaklarım yerdeki asfaltın çıkık taşlarına batıyordu. Amcam babama bağırırken bir yandan vuruyor bir yandan da tek başıma kalmamın üzerine paragraflar yağdırıyordu.