Tamamlandı
Hwang Hyunjin, ergenliğinin ortasında yaşadığı sorunlarla başa çıkamazdı ama Yang Jeongin onu her şeyden korumak isterdi. En yakınlarından bile.
☆+18, angst
☆Top Jeongin
☆Bottom Hyunjin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Minhoshhiii
Arkadaslar insectoslar bocusler 😔 kizlar bu hikaye sizi yumus yumus yapiyor mu? Beni öyle yapıyor.
Okulun ikinci gunu nasil gecti. Benim okulum ekimin ortasında açılıyor. Okula gitmeyi özledim 🥺🥺🥺 çok konuştum benn. Gidiyorum... 🫠
☆☆☆☆☆
Elimdeki kalemi son kez kağıdın üstünde oynatmıştım. Duygularım dalgalı bir deniz gibiydi. içinde boğulan düşüncelerimle birlikte masadan kalktığımda parmaklarıma bakmıştım. Kalemi tutabiliyordum. Hayatımı ellerimin arasında tutabiliyordum. Derin bir nefes alıp pencerenin önüne geçip perdeyi aralamıştım. Seul'un kirli havasına karışan elektrik direkleri de duygularım kadar karışıktı.
Karman çormandım.
Krem rengi hırkamın bir kısmı omuzumdan düşerken perdeyi kapatarak sehpanın üzerinde duran sıcak americanomu içmiştim. Kapı çalmıştı. Yavaş adımlarla koridora vardığımda kimin geldiğini tahmin edebiliyordum. Jeongin gelebilirdi. Kaşlarım çatıldı. Öyle olsaydı bile beni arayıp haberdar ederdi. Bugün, Ryujin'in verdiği karttaki stüdyo adresine gitmişti. Tedirginlikle kapıyı açtığımda karşımda halsizce duran Minho'yu görmüştüm.
''Minho?'' kuru bir sesle ona bakıyordum. Elindeki şarap şişesini bana uzattı, ''Girebilir miyim?''
Gözleri hırkamın üzerindeyken konuştuğunda elindeki şarap şişesini alarak pervaza yaslanmıştım. Yılların hatırına onu evime alacaktım.
İçeri geçtiğinde ezbere bildiği evimde mutfağa geçmişti. Akşam üstü olduğu için haliyle kararan havayla birlikte evime düşen kasvetli havayla kapıyı kapatarak mutfağa geçmiştim. Tezgahın üzerindeki spot ışıkları yaktığımda Minho'ya baktım. Ellerini dizlerinin arasına sıkıştırmış pencereden dışarı bakıyordu. Koridorda koşturan Lilith'le birlikte başını kapıya çevirmişti, ''Evde başkası var mı?''
Şarap şişesini tezgaha indirdim, ''Hayır.''
Hm diye bir ses çıkmıştı dudaklarından. Tirbüşona gerek kalmadan şarabın kapağını açtığımda burnuma dolan vişne kokusuyla dolaptan kadehleri indirdim. ''Neden geldin?''
Soğuk şarap kadehlere dolduğunda bir tanesini ona uzatarak karşısına geçmiştim. Loş ışıkta gölgelenen suratındaki o korkutucu ifadeyle yutkunmuştum. ''Jeongin ile çok yakışıyorsunuz.'' dedi.
Bunu biliyordum. Konu o olunca suratıma dağılan gülümseme ile yere bakmıştım. ''Beni içeri almazsın sanıyordum.'' kadehini mutfak masasının örtüsüne sürdüğünden dolayı çıkan o gıcırtılı sesle konuştum, ''Çocuk değiliz artık.''
