Kaçmak

1.8K 79 17
                                    

Ben geldim uzun bir zaman oldu degil mi ama ne yapayım işlerim vardı mahzur görün.
Şey diğer bölümde yazım yanlışları yapmışım özür dilerim hiç düzeltmemişimde kusura bakmayın neyse sizleri seviyorum yorum yapmayı unutmayın hadi geçelim.
__________________

Mete'den

"Mete hadi kalk bebeğim"

Altan'ın sesini duymamla gözlerimi açtım. Bana yaklaşıp
Yanağımdan öptü.

"Ateş bugün evde değil, işleri var bebeğim bugün benimlesin"

Kafamı salladım. Demek Ateş bugün evde değildi çok şanslıydım gerçekten. Altan biraz daha Ateş'e göre yumuşaktı.

Bu yüzden daha çok şansım vardı bugün kaçmak için, onunla birlikte aşağı inip kahvaltı masasına oturdum.

"Tabağındakileri bitir tamam mı"
Hızla kafamı salladım.

"Sonrada seninle bahçede otururuz olur mu aşkım"

Bahçe mi! Kesinlikle evet onu alt edip kaçacaktım.
"Olur."

Elime çatalımı aldım. Çatalı salataya batırıp salatalığı ağzıma attım.
Kahvaltımı bitirmiştim kafamı kaldırıp ona baktım. Göz göze geldik.

"Afiyet olsun bebeğim sen bahçeye geç, ne içmek istersin"

"Portakal suyu" dedim.

"Tamam."

Ayağa kalkıp bahçeye gittim. Bahçede kocaman oturma takımı vardı. Gidip oturdum.

Kafamı arka tarafa çevirip o günkü kapıya baktım.
Yaşasın yine kimse yoktu.
Kafamı önüme çevirdim.

Etrafa bakarken Altan kapıda belirdi. Elinde iki bardak vardı. Yanıma gelip oturdu.

"Al bebeğim iç"

Bana uzattığı bardağı tutup ağzıma götürdüm. Ve bir yudum aldım.

"Teşekkür ederim" dedim.

" Bişey değil." Dedi. Bana bakıp gülümsedi.

Oda elindeki kahveyi içti. Ama bakışları bendeydi. Bu beni yerimde küçülmeme sebeb oldu.

Kahvesini önümüzdeki masaya bıraktı. Ve beni kolarımdan tutup kucağına çekti ve Kucağına oturtturdu. Ellerini başıma koydu ve göğsüne çekti Elleriyle saçlarımı okşadı. Ama yerimde huysuzca kıpırdadım.

"Kalkmak istiyorum." Dedim.

"Rahat dur bebeğim sevmek istiyorum seni" dedi sakin bir şekilde, birşey demedim.

3-4 dakika öyle kucağında oturuyordum elleri saçlarımdaydı.

Bir anda sesler gelmeye başladı, birileri yüksek sesle bağırıyordu.

"Ne oluyor lan!" Dedi. Altan sinirli sesle,

Sesler kesildi ve bahçe kapısından üç adet adam girdi.

Altan beni koltuğa oturtturup ayağa kalktı.

"Ne oluyor burada Sami!" Dedi.

"Efendim ikisi kavga çıkardı, bende size getirdim." Dedi adam

Altan sinirle bağırmaya başladı.

"Siz kim oluyorsunuz da burda, bu evde kavga çıkarıyorsunuz!"
Dedi.

Hızla ayağa kalktım ve onlardan uzaklaşmaya başladım. Zaten adamlar korkudan yere bakıyorlardı Altan'ın ise arkası dönüktü.

Yavaş yavaş geriye doğru adım atıp arkaya baktım. Kapıya az kalmıştı.

"Bunları depoya götür geleceğim!"

"Tabi efendim."

"Siz göreceksiniz! Defolun!" Diye bağırdı.

Kapının açıp var bir cümle koşmaya başladım.

O kadar hızlı koşuyordum ki artık o evden kurtulmuştum o kadar stres olmuştum ki şu an, ve biraz da korkuyordum.

Hızlı hızlı koşup o evden iyiyce uzaklaşmak istiyordum.

•••

Altan'dan

Şunlara bak, ama ben ne yapacağımı iyi biliyordum.

"Siz göreceksiniz! Defolun!"

Yanımdan ayrılmaya başladılar o kadar sinirlenmiştim ki

Arkamı döner dönmez Mete'yi görmememle etrafa baktım, içeri bakayım derken bahçedeki çıkış kapısını gözüm takıldı. Açıktı.

Hayır Hayır kaçmış olamaz değil mi hızla eve girip bağırmaya başladım.

"Mete!" Ses yoktu.

"Mete! Nerdesin" yine ses yoktu. Sonra aklıma bahçe kameraları geldi.

Hızla çalışma odasına çıktım ve bilgisayardan kamera görüntülerine baktım.

Hayır olamaz! Ben adamlarla konuşurken kaçmıştı.

Hemen elimi telefonuma atıp Ateş'i aradım.

Aç artık lütfen
Açmıştı.

"Alo Ateş!"

"Ne oldu bebeğim iyimisin"

"İyi değilim Mete kaçtı! Ne olur bul onu birşey olursa ya!"

Ne yapacaktık biz şimdi

"Tamam sakin ol hayatım ben şimdi yanına geliyorum"

"Tamam bekliyorum."

Of Mete of! Seni bulursak, çok sinirlenmiştim. Ya Ateş'i hiç düşünemiyordum.

Asla bizi dinlememişti asla...
____________________

Bitttiiieeeğğğğ 😂

Evet Beybiler bir bölümün daha sonuna geldik. Diğer bölüm çok güzel olacak beni bekleyin haydi görüşürüz. 🤭❤️‍🔥😁🫣

Feminem BxBxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin