1.5

589 31 20
                                    

23 Temmuz 2036
Merhaba. Ben Olivia Sonne Kaulitz. 2 çocuk annesiyim. Evet bende inanmıyordum. Asla anne olacağımı, özellikle de Tom'dan olacağını düşünmüyordum. Gençlik aşkı gibi gelmişti. Değilmiş. Çok mutlu giden bir evliliğimiz var ve LA'ta yaşıyoruz. Hayalimdeki evdeyim. Bahçeli, havuzu olan, 2 katlı; daha doğrusu villa. Bir de köpeğimiz var. Kısacası, gerçekten hayalimdeki hayatı yaşıyordum. Sadece beni bu 13 yıl içinde derinden etkileyen, kendimi 3 yıla zor toparlayıp, alıştırabildiğim tek bir olay olmuştu. Tabi daha şey yaşandı ama bunun kadar üzmedi. Felix'i, babamın sarhoş araba kullanması sebebiyle kaybettik. O gün ben Tom'lara gittiğimde hemen dönücem demiştim ama Tom'la yaşadığım romantik anlar yüzünden o gün eve geç gitmiştim. Eve geldiğimde Felix'i göremeyince annemi aramıştım ve annem söylediği şeyle başımın döndüğünü hissettim.
"Felix yoğun bakımda." Bu sözü duyduğumda hayatımın bittiğini düşünmüştüm. Sandalyeye oturup bekledim, su içtim. Tom'u aradım ve beni hastaneye götürmesini izledim.
Annem bana nedenini söylediğinde babama küsmüştüm. Gerçekten küsmüştüm. Yüzüne dahi bakmıyordum, olabildiğince başka arkadaşlarımda vakit geçiriyordum. Babam o günden sonra bir daha alkol kullanmadı ama babam benim için Felix'i öldürdüğü gün bitmişti. Hızlıca liseyi bitirmeyi umdum, kendimi derslerime verdim. Her yere baktığımda Felix'i görüyordum. Şehirden belki ülkeden uzaklaşmak daha iyi olacaktır diye düşünmüştüm. Derslerimi asla aksatmadım çünkü isteğim Los Angeles'e gitmekti. Orda üniversite okuyup, yeni bir hayat kurmaktı. Bu fikri anneme kolayca söyledim ama Tom'a söylemek çok zordu. Söylediğim anda kriz geçirmişti. Onu sakinleştirmeyi denemiştim ama olmamıştı. Yaklaşık 2 aylık bir ara vermiştik. Ülkeden ayrılacağım gün Tom ve Bill'le görüşmeye gittiğimde ellerinde eşyalarla birlikte bekliyorlardı. O günden sonra Los Angeles'e gidip bir ev almıştık (Tom'ların durumu gerçekten çok iyiydi.) Birlikte üniversiteye gidip, aynı evde kalıyorduk. Daha sonra evlendik, çocuğumuz oldu derken yavaş yavaş mutlu olmaya başladığımı hissettim. Eveeeeet benim hikayem bu. Felix'i kaybetmenin üzüntüsü hala içimde ama çocuklarımdan erkek olan o kadar Felix'e benziyordu ki onun ismini Felix koymak istedi Tom fakat ben istemedim, Felix'in tek olmasını istedim ve ona Felix'in en sevdiği ismi yani Noah'ı koyduk. Diğer çocuğum ise Jenny. Biliyorsunuz Felix'in ilk aşkı..
Evet her şey böyle. Şimdi sizi Jenny ve Noah'ın doğum günü partisine davet etmek istiyorum.
——
"Anne elbisem güzel mi?"
"Mükemmel ötesi Jen."
"Teşekkürler anne." dedi ve Tom'un yanına gitti.
"Anne ben niye tek doğum günü kutlayamıyorum? Niye Jenny ile kutluyorum?"
"O senin ikizin, Noah."
"Umrumda değil." dedi Noah.
"Kardeşine bu kadar kaba olma. Şimdi gidin ve misafirlere el sallayın." dedi Tom. Noah kafasını sallayıp Jenny'nin elinden tuttu ve misafirlere doğru gittiler.
"Ne kadar mükemmel çocuklar yapmışız."
"Haklısın, hayatım." dedim ve Tom'un yanağını öptüm.
"Aslında bir küçük daha fena olmaz." Tom bunu dediği anda karnına dirseğimle, hafif bir şekilde vurdum.
"Onu sonra düşünürüz." Kafasını mutlulukla sallayıp Çocukların yanına gitti. Doğum gününü bahçemizde yapıyorduk. Tom'un ailesi ve benim annem vardı. Bir de arkadaşlarımız. Babam gelmek istememişti. Zaten onu davet etmemiştim. Herneyse. Pantolonumun cebinden Felix'in fotoğrafını çıkardım. Uzun uzun baktım ve öpüp cebime geri koydum.
Doğum günü boyunca çok eğlendik. Herkes eve dağılmaya başladığında bizde etrafı topladık ve içeri girdik.
"Çocuklar pijamalarınızı giydiğinize göre uyuyabilirsiniz değil mi? Hadi yatağa." Koşmaya başladık. Onları yatağa yatırdıktan sonra geceliğimi giydim ve bahçeye doğru çıktım. Ay çok güzel parlıyordu. Yavaşça Tom'un yanına yaklaştım ve ay ışığı eşliğinde dudaklarını öptüm.
"Seni çok seviyorum, Oli."
"Bende seni Tom, bende seni."
Final..
——
Eveeeeet final. Artık bitiriyim dedim fikir gelmiyordu. Buarada sondaki ay ışığı ayrıntısı kitabın isminden geliyor. Pale moonlight'tan.
Kitabı beğendiyseniz yazın lütfen. Başından beri okuyanlara teşekkür ederim, eğer isterseniz başka yazabilirimmmm. Sizleri seviyorum sevgili okurlarımm. Görüşmek üzereeee💋💋

Pale Moonlight -Tom KaulitzHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin