Aşk Ve İnat

5. Bölüm

Merhaba ❤

Oy ve yorumlarınız düşük olmadığı sürece sınır koymayacağım.

İthaf isteyenler takip etmeyi unutmasınlar ❤

İyi okumalar ❤

Arkama döndükten hemen sonra yeni bir bardak alıp soğuk su doldurmaya başladım. Saniyeler sonra bardak dolduğunda önüme döndüm.

Bakışlarını benden çekip elimdeki su bardağını bana temas etmeden aldı. Hafif tebessüm ettiğimde bakışları gülüşüme kaydı. Ancak çok kısa bir andı. Bende şans eseri farketmiştim.

Suyu içtikten sonra bana vermeden uzanıp tezgahın üstüne indirdi.

"Teşekkürler." Deyip arkasına döndü.
Çıkmadan hemen önce bende "Rica ederim" demiştim.

Soğuk bir tipti. Yani izlenimlerimden sonuç olarak bunu çıkarmıştım.

İçeri girdiğimde herkes kendi halindeydi. Ablam beni görünce gülümsedi. Gülümsemesine karşılık verip yerime oturdum.

Arkama yaslanıp gözlerimi kapattım.
Az da olsa dinlenmek istiyordum. Tabii bu seste ne kadar mümkünse...

♡

Ders anlatan hocaya bayık bayık bakmaya devam ettim.

"Pınar?" Yanımdaki çocuğun adamı söylemesi ile yan gözle ona baktım.

"Noldu?" Dedim uykulu çıkan sesimle.

Hocaya kısa bir bakış atıp bana döndü. "Kadın sana ters ters bakıyor. Biraz toparlan." Dedi kısıkça.

"Uykum var. Nasıl dik durayım? " Dedim bıkkınca.

Omuz silkti. "Ben söyledim sadece"

"Pınar!"

Göz devirdim. Başımı masadan kaldırıp dikleştim.

"Efendim?" Dedim boğazımı temizleyerek.

Tüm sınıf bana bakıyordu. Bütün ders konuşup, hoca birisini azarlayacağı zaman çıtları çıkmıyordu.

"Hem dersi dinlemiyorsun, hem Ertuğrul ile konuşuyorsun. Ne yapacağım ben seninle?!"

Gözlerimi büyütüp Ertuğrul'a döndüm.
Geri hocaya baktığımda dersi anlatmayı bırakmış, tamamen bana odaklanmış bir vaziyetteydi.

"Ben konuşmuyorum hocam. Arkadaş bir şey dedi, ben de cevap verdim." Deyip kendimi savundum.

Tek kaşını çatıp baştan aşağıya beni süzdü. Daha sonra kafasıyla tahtayı gösterdi.

"Kalk şu soruyu yap " dediğinde sesli bir nefes verip ayağa kalktım.

Cam kenarında oturan o üçlü grup, kıkırdamaya başladığında dik dik onlara baktım. Bana bakarak gülüyorlardı. 2,3 kızdan yüz görünce kendilerini birşey zannediyorlardı galiba.

"Komik olan ne?" Ses benden değil Ertuğrul'dan çıkmıştı.

Başımı salladım. "Aynen. Komik olan ne?" Diye sordum.

Aralarından birisi lafa girdi. "Öylesine gülüyoruz." dedi çapkınca gülerek. Pardon! Çapkınca güldüğünü zannederek.

Bakışlarım kısıldı. Ancak cevap vermedim. Zira cevap versem gideceğim yer müdürün odası olurdu. Çünkü başımızdaki hoca hem beni sevmiyor, hem de bir açığımı arıyordu. Cevap verecek olsam, direkt müdüre gönderirdi. O yüzden sustum.

Ancak karşımdaki kendini beğenmiş, habeş maymunu benim aksime tekrar konuştu.

"Hayırdır sustun bakıyorum?"