The Unexpected Marriage

Chapter 2

Chapter 2

Nikko's POV

The moment she said her vows made my heart cheer. Di ko alam pero ba't parang di siya masaya na nangyayari ang kasal namin just the way we wanted it to be? Wala naman sanang ibang lalaki si Tiffany at baka mapatay ko yung hayop na yon!

I'm only taking back what's mine. Di naman dapat kami magbrebreak eh! Ayaw niya lang makinig sa point of view ko. Ayoko i-kwento ngayon ang mga nangyari samin ni Tiffany.

Ako nga pala si Park Nikko Buenaventura. Isa akong 20 years old at imbes na mag-aral eh nagtratrabaho ako dahil sakin iniwan ni Papa ang lahat. Ikinasal ako kay Tiffany dahil sa Last Will and Testament ni Papa. May kapatid din ako. Siya si Reena Mae Buenaventura. Ako lang naman may korean na pangalan dahil favorite ako ni Papa.

My father liked Tiffany so much for me. Nang mamatay siya, ipinaliwanag sakin ng abogado niya ang kanyang testament. Kailangan ko daw pakasalan si Tiffany for my inheritance meaning engaged na kami bago pa kami magbreak.

"Nikko..." tawag niya sakin. Di ko namalayang nasa harap ko na siya. Ang bagal magbihis eh.

"Okie na ba? Don't I look like a freak or something?" tanong niya sakin sabay ikot ng dahan dahan to get a better view with her outfit. Di ba niya alam na may mga naghihintay sa Grand Hall? Haiisstt nakakainis!

"Yes, you do look like a freak. A perfectly freak. My freak perhaps?" sabi ko. Di ko kayang maging moody sa kanya ngayon. Kakakasal lang namin LQ agad? Haistt! naalala ko na naman yung sinabi niya kanina sa simbahan. Ang LQ daw para sa taong nagmamahalan. one-sided wedding ba to?

Namula siya. I can see na kinilig siya. May possibility ba na mabihag ko ang puso niya muli? Naks! Mabihag talaga ang term. Tangna nababakla ako. Titigil na!

"Shut up." sabi niya sabay nilagpasan ako at lumabas ng room namin. Instead of staying here, I followed her. We have a reception to attend to. Kahit gustuhin kong makipaglandian sa kanya di ko magawa dahil madaming naghihintay samin.

 Tiffany's POV

Tangna namula ako dun ah! Ba't ba siya nagpapakitang tao eh kilalang kilala ko naman siya? Nag-init yung mukha ko dahil sa kilig. Nakakainis ka Nikko! I hate you so much! Wait... de joke lang di ko siya hate. Di ko magawa eh!

Nauna na kong lumabas ng room namin since dito na rin naman ang so called "Honeymoon" namin at reception sa resort na to. Actually, dito na rin naganap yung kasal. Oo mayaman kami wag kayong epal nak ng teteng.

Ayaw kasi nila Mama yung drive ng drive. Ang aarte eh di naman sila yung nagdrdrive. 

Haisst!!

"Tiffany!!" sigaw niya.

Ayokong pansinin siya letse siya! Pinakilig ako masyado... Aist! Stop it Tiff!