ASSASSINATION SCHOOL: Assassination Series #1

50

"Q-queen Louisa...I'm sorry."

Napaharap ako at awtomatikong napatingin kay Venus na nag salita. Naitaas ko ang kilay ko bago ako sumagot, "Venus, I don't have time for this. You already apologize at sapat na 'yon. And if you're doing this para mauto ako't sa'yo ko ipasa ang korona ko, well, h'wag kanang umasa dahil hindi iyon mangyayari." saad ko.

Kanina ko pa iyan naisip. Inisip ko na baka hindi siya matigil sa pag hingi ng tawad dahil gusto niyang sa kan'ya ko ipasa ang korona since wala na si Eurich. Nag i-start na s'ya mag mabida.

"Ahm, no, it's not about that. I really mean it, I sincerely apologize. I—I just can't stop myself from saying sorry dahil alam kong malaki ang kasalanan ko sa'yo. Alam kong muntik kana mamatay dahil sa'kin." payuko-yuko nitong sambit.

"Venus, look...I don't want to talk about this anymore. Nakalimutan ko na 'yon, kaya kalimutan mo na din 'yon. I want peace, sana ikaw din. Just don't bother me again, okay?"

Tahimik itong nakatingin sa akin at dahan-dahang tumango.

Peke ko pa siyang nginitian bago ako tumalikod at mag patuloy sa pag lakad.

Wala na kasi akong time. Kanina pa ako hinihintay ni Lexus sa pupuntahan namin. Importante kasi 'to kaya nag mamadali din ako.

***

ALLISON FABIAN P.O.V

"What? What do you need?" masungit kong tanong kay kuya. Nakahiga kasi s'ya ngayon sa kama n'ya habang nag tatakang nakatingin sa akin.

"Where's Eurich?" he ask immediately. Napairap naman ako bago sumagot, "She's dead."

Muli kong itinutok ang mata sa phone ko at hinayaan siyang mag taka.

Ilang araw na siyang nasa kuwarto n'ya dahil nga sa ginawa ni Lucy. Wala din siyang alam tungkol sa nangyari kay Eurich kaya ganiyan na lamang ang mukha niya.

Hindi na namin binanggit sa kan'ya dahil wala din namang saysay. Hindi ko din naman alam kung may pake s'ya.

"Alli, answer me. Where's Eurich?" he asked me again.

Taas kilay akong tumingin sa kan'ya bago sumagot, "Kasasabi kolang, patay na si Eurich."

Kumunot ang noo niya at agad napatayo na medyo ikinabigla ko. Dahan-dahan itong lumapit sa akin at nagulat ako nang higitin niya ang buhok ko at galit na isinandal ako sa pader.

"Hindi ako nakikipag biruan! Nasaan si Eurich!"

Seryoso lamang ang mukha ko habang naka sabunot ito sa buhok ko. Ang sakit pero tiniis ko na lamang dahil alam kong ginagawa n'ya 'to dahil hindi n'ya kayang tanggapin.

"Bingi kana ba, Aisler! Kanina kopa sinasabi...patay na si Eurich, wala na s'ya!"

Agad niyang binitawan ang buhok ko at agad sinampal ang pisnge ko.

Bwisit! Bakit ba galit na galit s'ya? Gusto ba n'yang dagdagan ko ang sugat n'ya? Napaka yabang talaga ng bwisit na 'to!

"Bakit ba ayaw mong maniwala? Wala nanga 'di ba? Wala na! Patay na si Eurich! Nakakaintindi kaba?!"

"Shut up! F*cking shut up, b*tch! Kailangan ko si Eurich! Dahil mas may kuwenta siya kaysa sa'yo!"

Agad akong napangisi dahil sa sinabi n'ya. So, wala na akong kuwenta sa paningin n'ya ngayon? Porket ba hindi na n'ya ako nakakasama wala na akong kuwenta? Porket si Eurich ang nasa tabi n'ya noon?

"Edi sige! Hanapin mo si Eurich! hanapin mo s'ya kahit saang sulok ng mundo! At kapag nahanap mo s'ya, edi alisin mo na'ko sa buhay mo! Bwisit!"

"Stop joking, Alli! I'm f*cking serious! Noong nakaraan ko pa s'ya hindi nakikita. Did she even know what happened to me? Hindi n'ya ako pinupuntahan! I miss her!"