လူတွေကပြောကြတယ် မင်းတို့မသိသေးတဲ့ အရာတွေအများကြီးရှိတယ်တဲ့ အင်းအဲ့ဒီမသိသေးတဲ့ အရာတွေထဲမှာ အချစ်ဆိုတဲ့ လျှို့ဝှက်နက်နဲ
ဖြေရှင်းရခက်တဲ့ မေးခွန်းတစ်ခုလည်းရှိတယ် ။
"ဂျုန်း companyကိုသာ မင်းရောက်လာခဲ့တာ မင်းစိတ်တွေထွေပြားနေသလိုပဲနော် မင်းဘာဖြစ်နေတာလည်း "
လို့နမ်ဂျွန်းက မေးလေတော့ ဂျောင်ဂုက
"ငါဒီကိုအလာမှာ ဟုန်ဂျူးနဲ ့တွေ့ခဲ့တယ် ငါ့နဲ့လည်းစကားပြောခဲ့တယ် ဟက် မင်းသိလား နမ်ဂျွန်းသူမကလေ ကျူးလွန်ခဲ့တဲ့အမှားတွေ အတွက်ငါ့ကိုတောင်းပန်ပါတယ်တဲ့ သူမ မှားမှန်းလည်း
သိပါတယ်တဲ့ သူမငါ့ကိုကစားခဲ့တာတွေ အတွက်လည်း တောင်းပန်ပါတယ်တဲ့ လွယ်သလား နမ်ဂျွန်အဲ့လောက်တောင် လွယ်တာတဲ့လား "
ဆိုကာဝမ်းနည်းသဖွယ်ပြောလာသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကြောင့် နမ်ဂျွန်းမှာလည်း စိတ်မကောင်းပေ ။
လူတွေကသိပ်ခက်တယ် နာကျင်အောင်လုပ်ပြီးသွားကြရင် လွယ်လွယ်နဲ့ တောင်းပန်တက်ကြတယ်လေ ။
"ကဲ့ပါကွာ မင်းကလည်း ပြီးခဲ့တာတွေလည်း
ပြီးသွားခဲ့ပြီပဲကို စိတ်ထဲမှာထားမနေနဲ့တော့
မင်းမဟုတ်တဲ့အတိုင်းပဲ အတိတ်ကိုအတိတ်မှာပဲ ထားခဲ့လိုက်တော့ ဒါမှ့မဟုတ်ငါတို့တွေ မေ့ပျောက်သွားအောင် အရက်သွားသောက်ကြရအောင်လေ "
ဆိုပြီးပြောလေတော့ ဂျောင်ဂုသည်လည်း
"မင်းအိမ်မှာပဲ သွားသောက်ရအောင်ကွာ "
ဆိုပြီးပြောလေတော့ နမ်ဂျွန်းသည်လည်း လက်ခံလေ၏။ အဲ့နောက်တော့ အိမ်ပြန်ပြီးတော့ အရက်သွားသောက်ကြလေ၏။ အဲ့ဒီအချိန်
"ဟာဆော့ဂျင်နီး မင်းမညစ်ပတ်နဲ့ကွာ ငါငိုလိုက်မှာနော် ငါ့ကိုကြီးပဲ ရွေးပစ်နေတယ် အီးဟီး "
ဆိုပြီးပြောလေတော့ ဆော့ဂျင်နီသည်
"ရား ဂိမ်းဆော့ပါတယ်ဆိုမှ့ ယွန်းငယ်ကို
ငါကအလေျှာ့ပေးလို့ ဖြစ်မလားကွ ကြောင်စုတ်
ေလးရ တစ်ကယ်ပဲ တိုက်ကွာ ရော့ကွာသေကွာ အဟဟ ကြောင်စုတ် အီမှန်တော့မဲ့ ရုပ်နဲ့ကွ
အဟဟ "
