ya siz niye onceki bolumu final sandiniz aq
pazar 19.02
görkem
altay"gitmene," derken yorganla görkem'in yüzünü kapatmıştı. "...izin vermiyorum."
"altay," dedi yorganı çekip nefes nefese. "...gitmek zorundayım."
"değilsin." dediğinde tekrar yorganı onun başına çekmişti.
"otobüsüm var." sesi yorganın altından geldiği için boğuktu.
yorganı çekip iri gözlerle ona baktı. "iptal et?" derken yüzünde salağa anlatır gibi bir ifade vardı.
aynı şekilde gözlerini irileştirerek "en kötü ihtimalle yarın gideceğim." dedi görkem.
birkaç saniye boş boş onu izledi altay. eliyle yorganı sıkıp "yarın git o zaman." derken sesi çocuk gibiydi.
engel olamadığı bir utangaçlıkla "burada kalamam ama." dediğinde altay tekrar yüzüne yorganı kapatmıştı.
"amına koyacağım görkem," dediğinde yorganı onun yüzüne bastırmıştı. "...ya ne demek burada kala-"
"ya hemen kızma," tekrar yorganı indirdi. "...teyzemin arkadaşında kalıyorum. gitmezsem teyzeme haber verecek amına koyayım."
"arayıp konuşamaz mısın?"
"bilmiyorum." dediğinde yorganı tamamen üzerinden çekmişti. altay ise elini onun beline götürüp hafifçe hareket ettirdiğinde görkem huylanarak gülmüştü. "altay," dedi gülerek. "...gıdıklanıyorum."
"arayıp konuşur musun?"
"altay," derken hâlâ gülüyordu. "...bir konuşmama," elini sıkıca tutup uzaklaştırmaya çalıştı. "...izin verir misin?" gülerken gözlerini kapattığı için onu göremiyordu.
elini çekerek "bekliyorum." dedi altay.
"bak," nefes nefeseydi. "...arayıp konuşurum ama izin vereceğini gerçekten sanmıyorum."
"dene hiç değilse."
"tamam," gülmekten kaynaklı bir yorgunlukla yutkundu. "...telefonumu ver o zaman."
"birazdan." derken görkem'in yüzüne bakıyordu. "şu an sinirliyim."
"ya neden amına koyayım?" yüzüne tekrar yorgan örtüldüğünde sinirle güldü. "suçum ne şu an?"
"benden önce savaş'la buluştuğuna inanamıyorum." derken yorganın üzerinden saçlarını karıştırmıştı.
"bir çeker misin şunu?" dediğinde altay'ın elini itmeye çalışıyordu. altay ise konuşması için yorganı çekti. "dün gelmişken buluşalım demişti. sen de benimle yks bitene kadar konuşma demiştin amına koyayım. ne diyebilirdim?"
"hiç buluşmayabilirdin."
"barış benim ark-"
yüzüne tekrar yorganı kapattı. "savaş."
"nefes bari alabilir miyim?" derken hâlâ onun elini uzaklaştırmaya çalışıyordu. "telefonumu verecek misin?" dediğinde altay yorganı çekmişti.
altay yatağın öbür tarafından görkem'in telefonunu alıp ona verdi. "dünyanın en ikna edici konuşmasını yapmaya çalış."
telefonunu alıp ekranı açarken dalgınlıkla "deneyeceğim." demişti.
![](https://img.wattpad.com/cover/260364625-288-k410499.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bir eve hangi gün gidilmez
Short Storygerçek olmadığını bilsem yanına gelirdim texting/boyxboy dobro vecher 2. kitap