bir eve hangi gün gidilmez

34

cuma • 13.29

altay: görkem

görüldü (13.30)

görkem: efendim

altay: okuldan sonra ne yapıyorsun

görkem: öğle arasında dedim ya

görkem: bir yere kadar gideceğiz diye

altay: özlem yanıma geldi az önce

altay: erken çıkmış

altay: defterin onda kaldığı için bana verdi

altay: o göremeyecekmiş seni

görüldü (13.32)

altay: bak gerçekten benden bir şey gizlemek istemediğini ben de biliyorum

altay: ve sana yemin ederim sana her şeyimle güveniyorum

altay: ama benden sakladığın şeyin ne olduğunu bana söyle

altay: bunu aldatmak gibi bir şeye yormayacağım çünkü beni aldatmayacağını biliyorum

altay: o yüzden bana açıklama yap

görkem: bilmiyordym özlemin erken çıktığını

görkem: neden buna yoruyorsun

altay: ilk değil ki görkem

altay: candı galiba kuzeninin adı

altay: doğum günü var dedin

altay: amcamın oğlu falan dedin ama baba tarafınla alakan bile yok ki senin

altay: illa bir sebebin vardır diye sorgulamak istemiyorum ama

altay: bilmiyorum görkem

altay: açıklayacak mısın

altay: yoksa olmamış gibi mi yapmalıyım

görüldü (13.35)

görkem: seni aldatmadığımı biliyorsun

görkem: bu konuda seni inandırmaya çalışmalı mıyım

altay: görkem açıklama yapmak yerine şu şekil sorular soracaksan konuyu direkt kapatalım

görkem: açıklama yapmak istemiyorum

görüldü (13.37)

görkem: elimde olan bir şey değil

görkem: özür dilerim

görkem: senden gizlemek istemiyorum

görkem: ama sana açıklamak da istemiyorum

altay: görkem gerçekten seni tahmin bile edemeyeceğin kadar çok seviyorum

altay: ve bana anlatırsan seni hiçbir şekilde yargılamayacağım

altay: yine her şeyi kendi başına yenmeye çalıştığını biliyorum

altay: ama kendi başına yenemiyorsun

altay: bana anlat

altay: belki beraber üstesinden gelebiliriz?

görkem: denedik ki zaten altay

görkem: sana anlattığımda da hiçbir şey değişmedi