Traces Of Past-Kaulitz

4.Bölüm- Mucize

~3 yil sonra~

BETTY'NIN AĞZINDAN
Büyük deprem felaketinin üstünden 3 yil geçmişti. Kimsenin beklemediği bir anda tüm Almanya'yı yıkıp geçen 8.2 şiddetindeki deprem , izlerini hâlâ insanların içinde dehşet duygusu ile sürdürüyordu. O zamandan beri Ne Bill Ne de Tom'dan haber alabilmiştik. Her zaman beraber olduğumuz o iki kişi , tek bir gecede dünyadan silinmiş gibiydi sanki. O günden sonra Her şey değişmişti. Artık Bill ve Tom yoktu , Ikizim , ben , Gigi ve Genesis vardı. Onlarla bu berbat felaketten sonra depremzede kamplarının birinde tanışmıştık. Gigi bizden 1 , Genesis ise 2 yaş büyüktü. Tanıştığımız günden beri Neredeyse hiç ayrılmamıştık. Grubumuzun Ismini Bill ve Tom'un anısını yaşatmak adına "Devilish" olarak bırakmaya karar verdik. Ve evet , şimdi 4 üyeye sahip Dünyaca Ünlü bir Grup olmuştuk: Devilish.

--------------------------------------------------------------------------

BILL'IN AĞZINDAN
3 yıl once olan felaketten oluşan etkileri yavaş yavaş atlatıyorduk. Ikizim Tom daha soğuk kanlı birisi olduğu için genelde beni sakinleştiren o olmuştu , ama herkes bu doğa felaketini bir şekilde sindirmek zorundaydı ve çabalıyordu. Zor olsa da ben de eninde sonunda atlatabilmiştim. Tabi yüreğimde açık bir yara olarak kalan 2 kişi vardı: Tessa ve Betty. Onlardan bir daha hiç haber alamamıştık , ne bir arama , ne bir mesaj...
Hayatta olup olmadıklarını bile bilmiyorduk,  cok fazla arasak da asla ulaşamadık. Elimizde tek kalan umut hayatta olabilme ihtimaliydi. Depremden sonra her yer darmadağan olmuştu , yıkılmaz dediğimiz binalari bile yerlere serilmiş halde görüyorduk,  ortam korkunçtu.
İşte tam bunlar olurken kaldığımız çadırların birinde 2 çocukla tanıştık: Georg ve Gustav. Georg ben ve ikizimden 2 yaş büyüktü, Gustav ise 1. Tanıştığımız günden beri hiç ayrılmadık,  her şeyi beraber yaptık , birbirimize sahip çıktık. Tessa ve Betty'nin anısını yaşattık bir nevi. Ve bir grup kurmaya karar verdik:

Tokio Hotel.

Yaklaşık 2 yil once yavaş yavaş normal halimize dönmeye başlayan halk'a yaptığımız ufak gösterilerle tanınmaya başladık, yavaş yavaş büyüdük ve şimdi tüm Dünyanın odak kaynaklarından biriyiz.

Evet biz, biz Tokio Hotel'iz.
--------------------------------------------------------------------------

TOM'UN AĞZINDAN

Depremden sonra resmen duygularım alt üst olmuştu, ilk aşkım denilicek kızı ve en yakın arkadaşımı kaybetmiştim.. her geçen gün onlar hakkında kâbuslar görüp kan ter içinde uyanırdım.. ve her gün olduğu gibi yeniden bir kâbusla kan ter içinde uyandım.

Tom:Tanrım! Ne zaman geçicek bu kâbuslar? Lütfen yardım et.                                          

Bill:Hey! yine ne mırıldanıyorsun embesil yaratık, uyumaya çalışıyorum! Daha röportaj için saatler var! Uyumama izin verip lütfen uyur musun? Hem şu lanet olası horlamanı durdur!

Tom: Kes sesini Bill! Siktirtme horlamamı, yat zıbar.

Bill: Of sana da bişey demeye gelmiyor, çok sinir bozucusun!

Tom: Bill sus artık ya! Cılız sesli salak!

Gustav ve georg yan odadan bağırır

Gustav: Susun artık sizi gerizekalı inekler!

Georg: Gerçekten artık susun! Sizi aynı odaya kalmayı zorlayanın kafasını sikiyim!

Tom: o zaman gustavın kafasını sikmekle güne başlayabilirsin!

Bill: Ben kalkıyorum artık dayanamayacağım sizin seslerinize!

Tom kız sesi yaparak ve dalga geçerek "Lütfen Bill! Biraz daha kal!"