Bir insan kendi yazdığı hikayeyi ve karakterlerini unutabilir mi ya ben unutuyorum cmzmxnxlwmxms
Bi salyyyyy başlıyoruz.
Yemek yendikten hemen sonra Anıl, ferman ve Fırat bey abi dışarı çıkmış. Demir abi , botan beyle konuşuyordu.
Ben ise ecrin ile birlikte ezo hanımla oturuyorduk.
" sen ne okumak isteiyorsun Nazlı?" Dedi ezo hanım. "Tıp okumak istiyorum." Ecrin gülümseyerek konuşmaya dahil oldu." Bende moda tasarımı okumak istiyorum aslında ama babam ve abimler pek sıcak bakmıyor." Kaşlarını hafif çatmış ve BABASI BOTAN beye bakmıştı.
Ezo hanım ise gülümseyerek cevapladı onu "Sen ne okumak istiyorsan oku kızım, kim karışabilir sana?"
Birbirlerine bakışları, samimiyetleri, gülüşleri bir yandan içimi sımsıcak ederken diğer yandan ya sıkıyordu.
Ben Songül annemle de öyle olduğumu sanıyordum fakat değilmişim.
Kendisi beni öz kızını bulur bulmaz bırakmış daha sonra ne arayıp ne de sormuştu.Aklıma gelenlerle gözlerim yanmaya başlamıştı.
Aileden yana yüzüm gülmüyordu. Üvey ailemin yanında bi paçavradan ibaretken öz ailemin yanında yabancı gibiydim.
Her ne kadar belli etmesem de bu durum canımı yakıyordu.Ezo hanım bir sıkıntı olduğunu fark etmiş olacak ki kolunu omuzmuza atti ve yanına çekti beni.
" Hadi çıkalım dışarı. " ezo hanımın sesini duyan botan bey kafasını bize çevirdi. " geç olmadı mı hayatım? Çıkmayalım. "
Yarım saat sonra
"Ezo çıkmayı düşünüyor musun yavrum." Evet. Botan bey gibi hanımcı bir kocam olsa asla yetermiş aslında.
"Ay çatlama Botan geliyoruz. İki elimi bi-" demişti ki pezevenk demir tarafından sözü kesildi. " Anne lütfen 3 saat daha hazırlanmanı bekleyebilirim şu espriyi yapmaktan vazgeç yeter ki."
"Sus be zevzek anneye espiri yapma denmez."
"haysiyetsize bak karıma espiri yapma diyor. Boşverin çıkmayı bu densizi dövelim."
Ecrin ve ben gülerken ezo hanım Botan beyin kolundan tutmuş sürüklüyordu.
" Ne yaptım ben ya bir söz ediyorum bin azar işitiyorum." Dedi pezevenk demir o da hemen arkamızdan geliyordu.
Ecrin koluma girmişti. Garip bir kızdı bazen geçen dünkü konuşma dışında kötü herhangi bir şeyini görmemiştim, aksine fazla sıcakkanlı ve samimiydi.
"Luna parka mi gitsek acaba?" , "iyide orası uzak düşmez mi buraya?" , aman sende Nazlı benzeye benzeyen babama mi benzedin bu ne üşengeçlik? "
Tam cevap verecektim ki önümüzde botan beyin kolunda olan ezo hanımın sesini duyduk.
" benim kocam üşengeç değil."
"Bunlar az önce kavga etmiyor muydu?" Ecrinin isyanına tebessüm etmekle yetindim.
Ayrıca ben botan beye de benzemiyorum.
Emin misin Nazlı? Bence gözler, burun, kaş, aynı.
Hepimiz arabaya bindik ve botan bey diretmeden bizi lunaparka götürmüştü.
Botan bey ecrin İlk hnagi oyuncağa binmek istediğini sordu. Ecrinin heycanla çarpışan arabalar demesi ile demir abi jetonları almaya gitmişti .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY Mİ NE!
RandomGerçek ailem kurgusudur. Noktalama ve yazım yanlışı olabilir. Eğlence amaçlı yazılmıştır. keyifli okumalar