Ozan'ın içeri girmesiyle Alya ve Ezgi toparlandılar ve hiçbirşey olmamış gibi davranmaya gayret ettiler.Ezgi kalkıp odanın kapısını açınca,Ozan kaşları çatılı bir şekilde nereye gittiğini soran imalı bakışlarıyla Ezgi'den cevap bekledi.
" Çok sıcak,bi elimi yüzümü yıkayayım."
Ezgi'nin verdiği cevapdan sonra,yine herkes telefonlara dönmüştü.
Ozan,Emre ile mesajlaşıyor ve yarın için plan yapıyorlardı.
" Kanka yarın 3 gibi alırım sizin evin ordan seni."
" Olum tamam da, nereye gideceğiz ? "
" Ozan,abicim bizim eski mekan vardı ya,oraya işte.Hem diğer çocuklarda özlemişlerdir seni."
"Tamam ozaman."
Ezgi,annesi Nurdan Hanım ile içeri girince Ozan ve Alya'nın gözü onlardaydı.
"Hadi çocuklar saat geç oldu.Ozan sende burada yatacaksın çocuğum,yer yok."
"Tamam Teyze sıkıntı yok."
"Alya,kalk sende bizs yardım et."
Elbirliği ile Ezgi'nin yatağının sağ yerinde Alya,yatağın aşşağı yerinde de Ozan yatacaktı.Yataklar serildikden sonra,Ozan hemen yatağa girdi.Alya ve Ezgi'de pijamalarını giymek için başka odaya gitmişlerdi.Ozan tam yatakda yerini bulmuşken,birden Teyzesine döndü.
"Teyze,yarın beni saat 3 gibi bir arkadaşım alacakda.Beni özlemişler bi görüneyim."
Ezgi ve Alya'nın kapının arkasından duydukları cümleyle bozuntuya vermeden içeri,soğuk kanlılıyla girdiler.Konuşma devam ediyordu.
"Tamam Ozancığım.Yarın konuşuruz.Hadi iyi geceler kızlar."
"İyi geceleer."
Herkes yataklarındayken,Ezgi sağa dönüp kafasını aşşağı sarkıttı ve Alya'nın uyanık olduğunu gördü.Sesiz ve küçük harflerle konuştu.
"Niye uyumuyorsun ?"
" Uykum yokki.Senin ?"
"Benim de yok.Acaba yarın x kişimi gelecek ?"
"X kişi ? Ha Emree."
"Kızım bağırmasana,Ozan duyacak.X kişi diye hitab edeceğiz."
"Tamam ozaman.Bilmiyorum Ezgi,Abimin burada çok arkadaşı var biliyo-"
" Uyusanıza ! Sabahtan beri fısır fısır."
"Tamam be,ne bağrıyorsun ?"
"Alyaa ! O dilin çok uzamış,koparırım o dili."
Alya kafasını takmıyormuşcasına sallayarak cevap verdi.
"İyi geceler Ezgi."
"iyi geceler."
Sabah kahvaltıdan sonra Kemal Bey işe gitmiş,Nurdan Hanım da mutfakda kahve yapıyordu.Alya ve Ezgi herzamanki gibi odalarındaydılar.Ozan da dışarı çıkmak için koridorun aynasında saçlarını yapıyordu.Salona parfüm kokusu gidince dedesi öksürdü.
" Lan eşşoleşek ! o parfümünü kırarım !"
"Tamam dede,kızma."
Ezgi,mutfağa su içmeye ağır adımlarla yürürken birden zilin çalmasıyla geri dönüp camdan sarktı ve aşşağı bakınca,kafası yukara bakan Emre'yi gördü.Ne yapacağını bilmiyordu.Emre'de Ezgi'yi görünce neye uğradığını şaşırmışa benziyordu.Ezgi'nin annesi merakla " Kim o kızım ?"
diye sorunca Ezgi ellerini iki yana açarak "bilmiyorum." diye karşılık verdikden sonra tekrar Emre'ye baktı.Telefonu ile birini arıyordu.Birkaç saniye sonra Ozan'ın telefonuda çalınca kim olduğunu anlaması zor olmadı Ezgi için.
" Alo,kanka ben yanlış eve mi geldim ya ?"
" Nerdesin ki lan ? "
" Kanka tarif ettiğin evdeyim.Sen bir cama çıksana."
Ozan,perdenin arkasından aşşağıya bakan Ezgi'yi görünce onu itip camı tekrar açtı.Emre'yi görünce telefonu kapattı ve beklemesi için işaret verdi.
" Nereyee ?"
"Arkadaşımla buluşmaya dede."
"Kim bu arkadaş ? Her yerde bi arkadaşın çıkıyor."
Mutfakdan Babasının ve Ozan'ın konuşmasını dinleyen Nurdan Hanım konuşmaya dahil oldu.
" Babacığım,tanıyorum ben.Eskiden çok oynarlardı.Çocukluk arkadaşı,merak etme."
Nurdan Hanım'ın dedikleri üzerine Ezgi olduğu yerde,şaşkın şaşkın annesine bakarken, Ozan'ın dedesi de kaşları çatık bir şekilde olumlu anlamda kafasını sallayınca,Ozan da Emre'yi daha fazla bekletmek istemedi ve hemen dışarı fırladı.Dedesi Ozan'a çok düşkün olduğundan ve henüz yaşının genç olmasından dolayı üstüne çok düşüyordu.Pek belli etmesede...
Ezgi,Ozan'dan sonra hemen mutfağa,annesinin yanına gitti.
"Anne ? Gerçekten tanıyor musun ? "
"Kimi?"
"Ozan Abim'in arkadaşıni."
"Tanıyorum,ilk adım attığı anda ben vardım yanında."
" Gerçekten mi ?"
Ezgi,annesinin yalan atmayacağını bildiği için cevabını beklemeden koşar adımlarla odaya,Alya'nın yanına gitti.
" Alyaaa ! Neler neleer."
" Ne oldu lan ? Kızarmışsın yine."
" Emre geldi,Ozan'ı almaya cama ben çıktım.Karşılaştık.Ve üstelik annem Emre'nin ilk adımında yanındaymış.Yani Emre'yi çok iyi tanıyormuş."
" Vaay be ! bu çocuk iyice içinize girecek kuzi.Hadi biz bugün gidiyoruz,peki sen ?"
"Bilmi-"
Annesinin Ezgi ve Alya'ya seslenmesiyle Ezgi'nin lafı yarıda kaldı.Ezgi ve Alya salona gittiklerinde Anneannesi ve Dedesinin eve gitmek için ayaklandıklarını görünce şaşırdılar.
" Bu kadar erken mi dede ? "
Ezgi'nin mızmızca sorduğu soru üzerine dedesi kollarını açtı ve Ezgi'ye sıkıca sarıldı.
"Güzel torunum,yine geliriz ama tahlil sonuçlarımı almak gerek,yoksa kalırdık."
Anneanneside kafasını onaylayarak salladıkdan sonra Ezgi'ye sarıldı ve eline hemen 20 tl sıkıştırdı.Ezgi geri itsede anneannesinin kızdığını fark edince almak zorunda kaldı.O da anneannesini öperek teşekkür etti.
Nurdan Hanım'da annesi ve babasıyla görüştükten sonra Alya ile Ezgi'nin uzun süredir sarıldığını gördü.Aşşağıdan korna sesi gelince taksinin geldiğini anlayıp merdivenden aşşağı indiler.Ezgi'de hemen cama çıkarak onlara el salladı.Annesi de dahil Ezgi'de üzülmüştü.Neyse ki Ozan biraz daha buradaydı.
