Melez

Ay Işığı

Belki de rüyam devam ediyordur? Veya kâbusum. İkisi de. Kapıyı kapatmadan eve doğru koştuğum için yaralı büyük siyah kurdu görebiliyordum. Aralıklarla kesik kesik inliyordu. Kapının önü küçük bir kan gölcüğüne dönüşmüştü bile. Zararsız olduğu kesindi. O yüzden yavaş yavaş yaklaştım kapıya doğru. Ölmediysen bile eceline susadığın kesin Tess. Aslında normal olanı -ki normalde böyle şeyler yaşamam zaten sakin olun.- en yakın hayvan barınağını aramaktı.

Ama içimden bir ses kurdun bana bir şey yapmayacağına emin bir şekilde ona yardım etmem için bana baskı uyguluyordu. Tam tersi ama sen bilirsin Tess.

Benim tek iç sesim John değildi sonuçta. O yüzden John sesini kesebilirdi. Kapının dibine geldiğimde kurt başını kaldırıp inleyerek bana baktı. Gri gözleri ve siyah tüyleriyle büyüleyici bir varlık gibiydi. Gerçek dışı. Unutmamakta fayda var,  kocaman sivri dişleri ve pençeleri var Tess!

Şu an beni öldürmeyi düşündüğünü sanmıyordum. Ayrıca yaralıydı ve ona yardım etmezsem öleceğini anlamak için veteriner olmama gerek yoktu. Küçük adımlarla yaklaşıp elimi başına doğru uzattığım an kafasını kaldırıp bana baktı.

Vahşi bir hayvandan ziyade insanımsı bakan gözleri var bunun Tess!

Johnla ilk defa aynı şeyleri düşünüyoruz sanırım.

Gri gözlerinde kaybolurken, acı inlemesiyle kendime geldim ve iri gövdesini kaldırmaya çalıştım.Yaralı kurt değil bu bildiğin eşek ölüsü! Bugün John'la ikinci kez aynı fikirdeyiz, bir terslik var.

Gövdesini kaldıramayınca ve o da acıyla hırlayınca bu işin böyle olmayacağı belliydi. Hemen içeriden bir çarşaf getiririp kurdu zar zor da olsa çarşafın üstüne yerleştirdim ve sürüklemeye başladım. Geçen hafta evden kaçan köpeğimin minderlerini içeri getirdim ve kurdu minderlere yerleştirdim. Banyodan ilk yardım malzemelerini alıp yeniden oturma odasına geçtiğimde kurt sanırım uyumuştu.
Sen daha kendine pansuman yapmayı bilmiyorsun Tess, ona nasıl yapmayı düşünüyorsun? Öğrenebilirdim ama değil mi? Sonuçta herkes pansuman yapmayı bilerek doğmuyor.

Kısa bir araştırma yapıp acemice işe koyuldum. Dikiş atmaya gerek bir şey yoktu. Sadece küçük kesikler vardı. Ve... Sanırım diş izleri? Kavgaya mı karışmıştı acaba? Umarım evimizi kurtlar basmaz-

Pansumanı hızlıca yaptım. Yapmaya çalıştın sanki daha çok ama sen bilirsin Tess. John yüzünden sesli oflayınca kurt kafasını bana çevirip bayık gözlerle gözlerime baktı.

Diş izleri için bölgesel anestezi sağlayan kremlerden sürdüğüm için acıyı hissetmiyor olmalıydı. Yaşasın diye daha çok öldürmemeye çalış Tess, insan ilaçlarından verdin ona ve o bir hayvan! Sonuçta bir canlı ama değil mi? Laf yetiştiremiyorum sana John, şu an kurt bana bakıyor.

Sanki gözlerimde bir ipucu arıyor gibiydi, veya belki de o da benim gibi, gözlerinin çok güzel olduğunu düşünüyordu. Bilmiyorum.

Araya giriyorum ama, o bir hayvan! Düşünemez yani öyle şeyler!

Gözlerini açık tutmakta zorlandığı belliydi ama ısrarla gözlerime bakıyordu. Neden çekindiğimi bilmiyorum ama çekinerek minderin önüne oturdum ve elimi kafasına doğru uzattım, herhangi bir tepki vermeyince yavaşça başını okşamaya başladım, ve o da daha fazla dayanamamış olsa gerek, yavaşça gözlerini kapattı.