Gökyüzünü saatlerce izlemekten asla sıkılmayın kısa sürede olsa dertlerinizden birazcık kurtarmayı sağlıyor. Mavi renkte her şey insanı sakinleştiriyor...
İyi okumalar<3
Gökyüzünü Tutamam - Can Koç
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Aydınlık yerini bazen karanlığa bırakıyormuş abi "
****
Gökyüzünü izlemek bana hep huzur veriyordu.İki dakika bile olsa her şeyi unutmak güzeldi. Ben gökyüzünü izlemeye çok fazla dalmışım ki dayımın arabayı park ettiğini fark etmemiştim. Fark ettiğimde ise dayıma dönüp
" Geldik mi dayı" dediğimde gülümseyerek,
" Hayır güzelim üç saatlik yolumuz kaldı. Yemek yemek için durduk."
" Benim iştahım yok dayı, sen git ben arabada kalırım " dediğimde kaşları çatarak " Güzelim yola çıktığımızdan beri hiçbir şey yemediğin böyle yaptıkça hasta olacaksın. Hadi kalk dayı sözü dinle biraz."dediginde onu üzmemek için
" Tamam dayı " dediğimde gülümseyerek anlımı öptüğünde birazcık da olsa kalbime huzur doldurmuştu . Beraber arabadan inip restorana girdiğimizde restoranın manzarası denize bakıyordu. Denizin güzelliği insanı büyülüyordu. Manzarası en net olan masaya oturduğumuzda erkek garson yanımıza gelip
" Hoş geldiniz efendim ne istersiniz ?" dediğinde dayım gülümseyerek
"Biz iki mercimek çorbası alalım sanada uygun mu güzelim." dediğinde başımı sağlamakla yetindigim bu çorbayı çok severdim. Annem baya iyi yapardı onun yemeklerinin hepsini çok özlediğimi farkettim. O gittiğinden beri yedim yemekler mideme dokunuyordu. Ben yine düşünceler içindeyken garsonun yanımızdan gittiğini , dayımda bana seslendiğini duymamıştım.
" Defne'm iyi misin" dediğinde gözlerimden akan yaşları yeni fark etmiştim.
" İyiyim dayı sadece annemin yemekleri özlediğimi fark ettim." diye bildiğim kısık sesimle dayım üzgün bir şekilde
" Biliyorum güzelim hiç kolay bir dönemden geçmiyorsun. Ama baş etmeyi öğrenmelisin güzelim hayat bizi güzel şeylerden önce zorluklardan geçirir. Sende bu yüzden dik durmayı öğrenmelisin ve ben bu süreçte hep senin yanında olmaya çalışacağım güzelim. Sen benim gördüğüm en güçlü kızsın Defne'm " diyip elimden tuttuğunda
" Yorgun hissediyorum dayı, saatlerce ağlamak istiyorum. İki ay oldu onların benden gideri ama ilk günkü gibi acısı hala sanki bir çıkmazsın içindeyim boğuluyorum dayı " dediğimde dayım diğer eliyle yüzümde ki göz yaşlarımı silerek
" Anlıyorum güzelim geçecek diyemem ama alışacağız. Sen bana ablamın, eniştemin , Alp'in emanetisin o yüzden elimden geldikçe senin yanında olacağım. Beraber savaşacağız ve alışacağız. Onları bende özlüyorum ama yapacağımız tek şey mutlu olmaya çalışmak çünkü onlar bunu isterdi. Sen çok seviyorum Defne'm seninde kaybetmek istemiyorum. Kendini toplamalısın. Kendine dikkat etmelisin bebeğim."dediğinde çok haklıydı.
" Senin için , kendim için ,ailem için deniyeceğim dayı " dediğimde gülümseyerek
" İşte bu güzelim ben hep seninleyim." dediğinde iki ay sonra en içten gülümsememle
" Aferin bana benze böyle " dediğinde gülümseyerek sohbet etmeye devam ederken garson sipariş getirdiğinde dayımla teşekkür etmiştikten sonra garson yanımızdan gitmişti. Bizde hem yemek yiyip hemde dayımın eski anılarını konuşuyorduk. Konuşma arasında konu okula gelince dayıma meraklı sesimle
" Dayı okulun yurdu var mı peki" dediğimde kaşları çatarak
" Var dayıcığım neden soruyorsun ki" dediğinde
" Yurtta kalmak istiyorum. Sakın yanlış anlama seninle kalmaktan zevk alırım ama arkadaş edinmek istiyorum. Abimin bunu çok istediğini biliyorum çevrem olmasını istiyordu her zaman ama beni zorlamakta istemiyordu. Hiçbir zaman yalnız kalmamı istemiyordu .Benim yüzümden arkadaşlarıyla zaman geçiremedi. Benim onun hayatında hep engel olduğum onun için ona bunu borçluyum dayı " dediğimde dayım son dediklerimden sonra kaşları çatarak
" Güzelim yurtta kalmak istiyorsan kaydını yaptırırım. Yeter ki iste hem bende erkek yurdunda iki, üç gün nöbetçi öğretmen olarak kalıyordum. Hafta sonu zaten izin oluyor beraber olacağız her şekilde ama abin konusunda böyle düşünmem abini üzer güzelim. Abin seninle vakit geçirmeyi sevdiği için seni yalnız bırakmadı. Sen ilk doğduğunda abin ablama ben bunu nasıl tutacağım anne ya düşürürsem ya da canını acırsa diyip ağlamıştı tam o sırada ablam seni abinin kucağına verdiğinde sen abini hissetmiş gibi küçücük elini abin yüzüne uzatmaya çalıştığında abin orada gülümseyerek bir söz verdi. Ay kızım ben seni hep koruyacağım seni hiç yalnız bırakmayacağım demişti. O yüzden böyle düşünme abin seninle hep mutlu oldu. " dediğinde gözlerim dolmuştu.
Küçüklüğümü hep anlatmışlardı ama bunu hiç bana söylememişlerdi. Abim sahip olduğum en güzel şeylerden biriydi. O benim kahramanım, ilk aşkımdı. Tabii ki babamda , annemde benim her şeyimdi ama abim hep ayrı olmuştu. Yaşlarım akmaya başladığında dayım sandalyeden kalkıp yanıma gelip saçlarımı okşamaya başladı.
" Ağlama güzelim , bunları ağla diye değil mutlu ol diye anlattım. Sen hep çok güzel bir kızdın. Alp'te bu yüzden hep sitem ediyordu. Bir kez sen daha bir, iki yaşındaydın. Ablam sana prenses elbiseleri giydirmişti. Sen o kadar tatlı olmuştun ki Alp ayrı ben , eniştem ayrı delirmiştik. Çok güzeldin zaten o elbiselerle ayrı bir güzel olmuştun tabi bizde herkes sana bakacak diye sinir olmuştuk. Ama bir şey diyemiyorduk dersek ablam bizi döverdi valla tabi Alp dayanamayıp ya anne çıkar şunu Ayza'mın üstünden dediğinde hepimiz onun hâline çok gülmüştük. "diyip güldüğünde bende gülmüştüm.
Abimle birbirimizi hep çok kıskanmıştık. Ailece baya kıskanç kişilerdik zaten bu yüzden çok komik anılarımız vardı. Abim bana hep Ayza'm derdi başka kimseye ikinci adımı kullandırmazdı. Babamla bile çok tartışmıştı ben neden abimin böyle yaptığını sorduğumda annem abimin beni ay gibi güzel yüzlü olduğumu düşündüğü için bu isim bana verdiği ve kendinden başka kimseyle paylaşmak istemediğini söylemişti.
Ben biraz kendiğime geldiğimde dayım hesabı öderken bende arabaya binip onu beklemeye başladım. Onu beklerken telefonum kulaklığı çıkarıp abimin yazdığı şarkılardan biri açıp dinlemeye başladım.
Abimin sesini duyunca ne kadar çok özlediğimi fark ettim. Abim şarkı yazmayı ,söylemeyi çok seviyordu. Normalde inşaat mühendisliği okumuştu ama küçüklükten beri müzikle arası çok iyidi bende onun sayesinde müziğe aşık büyümüştüm.
İkimizde beraber söyleyip kaydediyorduk. Ben başımı cama yaslayıp içimden şarkıya eşlik ederken dayım arabaya binip sürmeye başlamıştı.
Bazılarımız acılarıyla savaşmayı küçük yaşta öğreniyor. Bazılarımız da büyürken öğreniyor. Olgun insanlardan daha olgun birey oluyoruz.
Belki de bazı şeyleri bu yüzden kabul etmeliyiz. Sabır etmeyi öğrenmeliyiz. Acılarımız bir gün hafifleyecektir. Zaten Allah dayanamayacağımız acıyı bize vermez veriyorsa da dayanma gücünü de bize verir.
Üç saat ardından İstanbul gelmiştik. Bana göre İstanbul hem kirli hem temiz bir şehir kötü işlerin çok olduğu ama bir çok doğal, mimari eseleriyle bir o kadar güzel temiz bir şehirdi. İnşallah bana güzel şeyler yaşattırsın İstanbul.
