Dr.gazel Ertürk babası türk annesi güney Koreli Kore'de aldığı eğitimle hayelerindeki gibi doktor olur ve babasının şehri Türkiye'ye taşınır Türkiye'nin en başarılı kadın doktorlarından birisi olur ve alıcağı ödül için yaptığı yolculukta haya...
Benim için çok özel bir bölümdür cnm okurlarım umarım sizin içinde olur
20 yıl önce
Gazel
Bugün hava kasvetli ve soğuktu. Şiddetli bir rüzgar vardı. Babamın odasındaki camlarına vuran tanecik seslerinden yağmur yağdığını anladım gözlerimi elimdeki bebekten ayırıp babama baktım.Bundan sekiz yıl önce babam Kore'ye tatile gelmiş bana öyle anlatıyordu.Zaten annemle öyle tanışmışlardı.Bir yıl içinde hem evlenmişler ama uzun uğraşlar sonucu çocukları olmamıştı doktorların söylediğine göre asla çocukları olmuyacakmış. Babam ise uzun uğraşlar sonucu annemi ikna ederek beni 6 yaşında evlat edinmişlerdi beş yıldır Türkiye'deydim ve türk dilline çok hakim olmuştum babam gözlerini dosyasından kaldırıp bana bakınca panikleyip bebeklerime döndüm
"Gazel kızım" diye seslendi bana bu ismi vermişti evet benim gerçek ismin gazel değildi ama bu ismimide seviyordum
" Güzel kızım bana neden bakmıyorsun" demişti yavaşça omuz silkerek
"Hiç" dedim"ç" harfini uzatarak Bu halime gülümsemişti
"İstersen çıkışta kebap yiyelim ne dersin" dedi Evet babam benim zayıf noktamı biliyordu heyecanla Evet dercesine başımı sağladım
Tam o sıra kapı üçer defa ara verilmeden çaldı babam duruşunu dikleştirerek kapıya doğru" gir" dedi kapı bir saniye bile beklemeden açıldı asker adımları ile bir asker içeri girdi komutanım deyip asker selamı verip hazır olda durdu babam ise düz bir sesle " rahat ol asker" dedi
Asker rahat bir pozisyon alıp kafası ile bir selam verdi ve konuşmaya başladı
"Komutanım geçen günlerde Türk sınır kapısına bir çocuk bulmuştuk ve siz o çocuğu iyileşir iyileşmez yanınıza getirmemizi istemiştiniz emrettiğiniz gibi şu an o çocuk kapıda bekliyordu izniniz olursa içeri alacağım" dedi nefes bile almadan
Babam kafasını sallayıp" girsin ama yalnız içeri girsin" dedi asker tekrar bir saniye bile beklemeden
"Emredersiniz komutanım" diyip odadan çıktı Bir iki saniye sonra tekrar kapı çalındı bu sefer güçsüz bir çalıştı babam dışarıya doğru " gir" dedi ama birkaç saniye sonra kapı açıldı içeriye bir erkek çocuk girdi bu çocuğun gür saçları var bedeni calızdı çok zayıftı belliydi ki günlerce yemek yememişti kahverengi gözleri etrafa korku ile bakıyordu üzerine bol bir tişört ve pantolon vardı ama o kadar zayıftı ki içinde kaybolmuştu
"Kaan oğlum otursana" dedi babam adının Kaan olduğunu öğrendim çocuk ise başısını sağlayıp babamın karşısındaki tekli koltuğa oturdu
" Nasılsın oğlum iyi misin" dedi babam ama Kaan tek kelime etmiyordu babam ellerini masada birleştirip bana baktı sonra gözleriyle kaan'ın önündeki sandalyeyi gösterip oturmamı işaret etti bebeklerimi elime alıp yavaşça onlara yaklaştım kaan'ın tam önündeki sehpayı bebekleri bırakıp sandalyeye oturmadan ayakta dikildim Kaan denen çocuk yavaşça gözlerini gözlerime çevirdi birden kaşlarını çattı ben de kaşlarımı çarptım neden herkes gözlerimi görür görmez Kaş çatıyordu!
" Mahsuru yoksa bir soru soracağım" dedi sesi kısık geliyordu ve ciddi derecede saygılı çıkıyordu
Babam benim cevabımı beklemeden" sor evladım" dedi ama Kaan denen çocuk soruyu sormadı benden cevap bekliyordu babam bunu alınmamış daha ötesi dudaklarını kıvırmıştı
" Sor" dedim iki elimide bel kenarlarıma yerleştirip belimi biraz büküp ona üsten bir bakış açtım ne soracağını çok iyi biliyordum
"Sen şey.. Çinli misin?" Dedi gözlerimi fal taşı gibi açtım
" Ne!" Dedim sesim biraz yüksek çıkmıştı
"Pardon jap..on diyi..cektim" dedi titreyen bir sesle
"Yuh be" dedim ona dik dik bakmaya başladım Kaan ise mahçup bir şekilde bana bakıyordu
Durumu toparlamak bana düşmüştü elimi onu uzattım
" Ben gazel ve koreliyim "dedim gülümseyerek ve devam ettim " Arkadaşım olurmusun?" Dedim gülümseyerek
" O da çekimser bir şekilde elimi tuttu " Memnun oldum Koreli" dedi devam etti" arkadaşın olmaktan gurur duyarım" dedi
Hemen bebeğimi ona doğru uzattım" o zaman bu senin olsun" dedim bir bebeğe bir bana bakmıştı yavaşça ona uzattım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tereddütlü bir şekilde elimdeki bebeği aldı gülümseyerek " bunu hep saklıyacağım Koreli" dedi kaşlarımı çatıp ona baktım
" Neden adımla seslenmedin " dedi o da gülümseyerek bana cevap verdi
" Unutmamak için Koreli" dedi bende onun gülümsemesine karşılık verdim
