gazel (Askeri kurgu) Ara Verildi (Düzenlenecek)

gazel yeni sezon 1. bölüm

Selamlar inci tanelerim uzun zaman oldu nasılsınızzzzzzz 🥺

Gazelin final bölümünü yazdım ve bölüm yazıp gazel'in bu yıl bittirmeye karar verdim sınav öğrencisi olduğum için sizleri gerçekten seviyorum Beni ilk baştan beri severek takip eden herkese ve sonradan ailemize katılan herkese sevgilerimi iletiyorum ve sizi gazelin 2. sezonunun ilk bölümüne uğurluyorum keyifli okumalar ince tanelerim

70 sene önce

Ben ve o adem ve Havva gibiydik..

Aşkımız tüm Mardini esir almıştı Herkesin dilindeydik bana hava ona adem diyorlardı ama aşkımızdan rahatsız olanlar vardı ve o insanlar benim en yakınınmdakilerdi

O zamanlar 18 yaşındaydım aşkı o genç yaşta öğrenmiştim ben ve o iki zıt elemetik ama sevgi herşeyi çözerdi değilmi aşk herşeyi çözerdi ama öyle olmadı..

Günümüz

İlahi bakış açısı

Saat gece yarısını çoktan geçmişti babaanne azede gazel geldiğinden beri hep yaptığı gibi gece yarısı uyanmıştı yataktan ayaklanıp yavaş adımlarla odasından çıktı artık çok yaşlanmıştı bir ayağı topraktaydı gazelin odası konağın ikinci katındaydı

babaanne azade yavaş adımlarla merdivenleri çıkmıştı oldukça sessiz davranıyordu nede olsa konakta onlarca insan vardı ve babaanne azade kimsenin onu gazelin odasına girdiğini görmesini istemiyordu herkese göre huysuz, aksi, canavar,bunak olmak istiyordu öylede davranıyordu herkesin ondan nefret ederek gitmesini istiyordu insanlar sevdikleri kişi gitdikten sonra ağlardı ama sevmedikleri gittiği zaman belkide sevinirdiler

babaanne azede bu düşüncelerden sıyrılıp gazelin odasının önüne geldi kapıyı yavaşça açıp içeriye girdi  ne olur olmaz kapıyı arkasından kapattı babaanne azadenin gözleri yatakta huzursuz bir şekilde rüya gören torununa kaydı ve yine aynı  manzaraya tanık oluyordu etrafında bira içki şişeleri..tekrar tekrar aynı günü rüyasında görüyordu gazel "bırakın" diye fısıldadı torunu "öznur" dedi bu sefer gazel o günü atlatamamıştı kolay bir şey değildi gözünün önünde iki arkadaşı öldürülmüştü

babaanne azede derin bir nefes alıp torunun yanına yatağın üzerine bağdaş kurdu torunu gazelin saçlarını sevdi saçları kısacıktı oysaki konağa ilk geldiğinde saçları kalçasının biraz üstünde bittiyordu babaanne azadenin gözleri dolmuştu

torunu gazel sayıklamaya devam ediyordu "yapma" diyordu "Kaan yardım et" diyordu azade hanım bu ismi her odaya geldiğinde duyuyordu belliydi ki bu bir gönül yarasıydı

torunu gazel bir oğlana sevdalanmıştı bu Bilgiyi onunla gelen kız söylemişti ilk geldikleri zaman o ve gelinini mutfakta konuşurken duymuştum " o birini seviyordu ama şuan asla birlikte olamazlar" demişti Hatice kızım gelinim Nurhayat ise "neden? İnsan sevdiğinden vazgeçermi?" Demişti Hatice kızım ise gülümseyerek ama bu hüznün gülümsemesiydi " ihanetin afı olmaz " demişti

Bu anı zihninde dolaştı azadenin torunu bir ihanete uğramıştı ama nasıl bir ihaneti bu

camın sert bir şekilde açılması ile irkildim gözleri hala uyuyan torununa kaydı rahat bir şekilde nefesini verdi yataktan kalkıp pencereye doğru yürümeye koyuldu azade pencerenin tam karşısındaki masanın üstündeki kağıt rüzgarı etkisi ile yere düşmüştü  pencereyi es geçip masaya yaklaştı babaanne azede eğilip kağıdı aldı tam masaya geri bırakacaken üzerindeki yazı dikkatini çektimişti üzerinde kaanıma yazıyordu okumalimiydı ki bu onun özel hayatıydı  ama torununu kimin üzdüğünü öğrenmek istiyordu meraklı yanı ağır bastığı için kağıdı açıp okumaya koyuldu tarih bugünün tarihini gösteriyordu