AŞK DÖKÜMÜ #Wattys2015

*****2.BÖLÜM*****

Yeni bölüm geldi. iyi okumalar. Ha bu arada hikayede yazım hataları olduğunu biliyorum bunun nedeni de laptobumun bozuk olması. Ben de mecburen uzun zamandır kullanmadığım masa üstü bilgisayara kaldım. Fakat bunun da da world programı olmadığı için online world den yazıyorum. Bu da yazım hatalarını anca bu kadar gösteriyor.

Turan birkaç günde hızla iyileşen ayrıca ayağının kırık olmasına bile aldırmadan adinin hakkini vererek yaptığı çapkınlıklara inanamamıştı köpegin.Yuruyecek hali olmasa bile çapkınlığını yapmaktan da geri kalmıyordu. İsmini koyana hak vermişti simdi. Resmen evinin önü dişi köpek dolmuştu 4 günde. Bu köpeğin sahibi bayağı sabırlı bir kişiydi anlaşılan.

Sabahın köründe bu havlamalarla uyanmak hiçte hoş değildi.

Turan "Çapkın... ayıp ama oğlum" dediği anda kopek yaptığı hatayı anlayıp yüzünü gömüyordu.

Olmayan çocuğu gibi hissetmişti o an kendini Turan. Baba gibi.

Genç adam arkasının dönüp tam içeriye girecekken Çapkın havlaması onu durdurmuştu. Su küçük boyuna aldırmadan kendinden büyük ses çıkarıyordu.

Turan daha sabahın sersemliğini üzerinden atamadan Çapkın'ın havlama nedenini anlayamamıştı.

Arkasını döndüğünde ise Çakın'ın elinde poşetlerle kapıdan giren Yeliz'e havladığını görmüştü. Çapkın Yeliz'i çok sevmişti durmadan yanına gidip kendini ona sevdirmeye çalışıyordu. Ama Yeliz tam bir kopek düşmanıydı. Köpeklerden nefret ederdi.

"Ay havlamasına be pis tüy yumağı. Zaten senin yüzünden sabahın köründe kalkmak zorunda kalktığım için sinirlerim tepemde." Diyerek Çapkın'ın ulaşmaya çalıştığı torbaları havaya kaldırıp ilerlemeye çalıştı. Ama Çapkın yine kendini sevdirmek ister gibi ayaklarına sürününce sert bir tekme yemişti Yeliz'den.

İşte o an zaten biri birleri ile son zamanlarda kavga etmek için yer arayan çiftin patlamaya hazır fitilleri ateşlenmişti.

"Hep senin hatan Turan atsaydın ya bir köşeye su hayvani ne gerek vardı aldın getirdin eve. Bıraksaydın birileri bulurdu."

"Senin hiç acıman yok mu Yeliz. Nasıl tekmelersin o hayvani. O kendisini sana sevdirmeye çabalarken kusura bakma ama asil senin yaptığın hayvanlık."

"Simdi de beni değil de bir köpeği mi savunuyorsun? Yok artık dayanamayacağım ben bu evi terk ediyorum. Bir süreliğine annemde yaşayacağım"

Diyerek kollarındaki torbaları deli gibi sallayarak içeriye girdi Yeliz. Ama girerken de omuzu ile Turana trip atarak vurmayı ihmal etmemişti.

Turan sanki suç kendisindeymiş gibi her seferinde kendisine trip atmasına daha fazla katlanmak istemiyordu artık.

"Kapı açık. Gidene kal demek yazmıyor benim kitabımda. O kapıdan çıktığın zaman bir daha bu eve adım atamayacağını bil."