love me too

Rahatsız oluyorum

~Hoseok/Donghyung konuşması~

Hoseok:
Sevgilim ben geldim

Donghyung:
Hoseok?

Hoseok:
Evet sevgilim benim

Donghyung:
Ne oldu?

Hoseok:
Seni çok berak ettim bebeğim annemin yanına geldim anca yazabildim

Donghyung:
İyiymiş

Ee nasıl gidiyo?

Hoseok:
Çok kötü, seni ve annemi çok özledim

Senin öpüşlerin ve kokuna haster kaldım sevgilim

Donghyung:
Jimin?

Hoseok:
Ne Jimin?

Donghyung:
Jimin'le nasıl işte

Hoseok:
Yani iyi, bana karşı çok nazik ama asla senin yerini tutamaz

Benim tek sevdiğim sensin

Donghyung:
Seviyosan neden yanımda değilsin?

Hoseok:
Nasıl olayım sevgilim? Zorla evlenmişken nasıl sana gelebilirim?

Donghyung:
O zaman gizlice buluşalım hoseok madem özledin beni buluşalım.

Hoseok:
Evden Jimin'in izni olmadan çıkamam ki

Donghyung:
O zaman eve gelirim

Hoseok:
Lütfen bunu yapıp başımı yakma ben sana gün vericem tamam mı sevgilim?

Donghyung:
Of peki

Hoseok:
Şimdilik gidiyorum seni çok seviyorum sevgilim

⸝⁠⸝⁠⸝⸝⁠⸝⁠⸝⸝⁠⸝⁠⸝⸝⁠⸝⁠⸝⸝⁠⸝⁠⸝⸝⁠⸝⁠⸝

Annemle uzun süre vakit geçirip onun yanından giderken onu doya doya öpüp eve geçince benden bir saat sonra Jimin geldi ve ben yatakta otururken yanıma oturdu ve kendisini yatağa bırakıp belime sarılıp bana baktı.

"Annen nasıldı?"
"İyiydi gittim güzelce vakit geçirdik."
"Hmm, birileri annesini çok özlemiş galiba."
"Evet."
"O zaman enerjin de yerine geldiğine göre yarın için güzelce hazır ol tamam mı bebeğim?"
"Ne hazırlığı?"
"Yarın başka bir şirketin CEO'suyla  ortaklık anlaşması var karısı da gelicekmiş o yüzden seni de çağırdılar."
"Ama ben anlamam o işlerden."
"Zaten konuyu biz konuşucaz sadece sen benimle güzel bi yemek yiyo gibi düşün."
"Peki ama kıyafet nolcak ki?"
"Benim takım elbiselerim var bebeğim onlardan giyersin."
"Onlar çok büyük."
"Sen giy ben ayarlarım yarın tamam mı bebeğim."
"Peki."

Jimin kucağıma uzanıp uyumaya başlayınca bi süre onu izleyip uykum gelince Jimin'i uyandırmadan yanına uzandım.

⸝⁠⸝⁠⸝⸝⁠⸝⁠⸝⸝⁠⸝⁠⸝⸝⁠⸝⁠⸝⸝⁠⸝⁠⸝⸝⁠⸝⁠⸝