Ranzanın altından Rabia'ya baktım.
Hala uyuyordu, tekrar yastığıma yaslanıp gözlerimi kapadım.
"Arzu bak şu telefona iki saattir çalıyor."
Rabia'nın uykulu sesiyle yerimden doğrulup telefonu elime aldım.
Ekranda yazan isim yaklaşık bir haftadır aramasını beklediğin kişiydi.
Büyük bir heyecanla açtım ve tüm dikattimi karşımdaki sese verdim.
"Merhaba arzu sana iş bulmuş olabilirim?"
Dediği şeyi gözümün önünden geçirdim. Bu harika bir haberdi.
Telefondaki adama "Ciddi' misin hemen geliyorum" dedim. Coşkulu bir sesle
Rabia dediğimi duymuş olucakki bana doğru seslenerek "Arzu birazdan saat 10 olucak kuralları biliyorsun geç kalırsan yurt müdürü seni kovar! "
"Biliyorum Rabia tekrar hatırlama yapmana gerek yok." Dedim bilmiş bir tavır takınarak.
Zaten beni kovmak için yer arıyordu yurdun parası biraz gecikse ödemediğim için beni kovmaya çalışıyordu ama gitmezsem işi kaybedebilirdim.
"Hemen gelicem" diyerek Rabiayı rahatlatmaya çalıştım.
Hafta sonu olduğu için Rabia'da bende yatağa yatmış uyku moduna girmiştik.
"İyi git ama çabuk dön" diyerek meşgul olduğu uykusuna geri döndü.
Çabuk olmalıyımdım bu işide kaybedersem peşimdeki mafya kılıklı adamların parasını asla ödiyemezdim.
Bunu düşünürken bir taraftan da ayağıma ayakkabılarımı geçiriyordum.
Dışarı çıktığımda soğuk hava tüm bedenime işlemişti. Taksi çağırmak için kaldırımda durup el salladım. Sonunda bir taksi durmuştu.
Taksici adam aynanın dikizlerinden bana doğru bakıp "Nereye?" diye sordu adama bakıp adresi verdim.
Derin bir nefes alıp taksinin camından dışarıyı izlemeye koyuldum.
Bir ara çok yavaş gittiğimizi fark edince taksici adama seslenip "Biraz hızlı gidebilirmiyiz?" dedim.
Beni duymuş olucakki arabayı ikinci vitese atıp hızlandı.
Gelmem gereken yere geldiğimde taksicinin parasını verip arabadan indim.
Hafif bir heyecan hissettim daha önce iş aramak için geldiğim yerdi.
Binaya girdim ve asansörü çağırıp bekledim. Biraz sonra asansör geldi içeri girip kat düğmesine basıcakken asansöre bir kadın girdi.
Sarı dalgalı saçları dolgun dudakları ve cam gibi mavi gözleri vardı.
Benden uzundu fiziği oldukça güzeldi hatları oldukça kıvrımlı sexsi bir kadındı.
Göz ucuyla bana tuhaf tuhaf baktıktıktan sonra alaylı bir tebessüm ederek önüne döndü. Neden bana tuhaf baktığını anlamamıştım ki kendime bakınca yurt'ta rahat diye giydiğim ayılı pijamam ve üzerimde gri bir t-short oldunu farkettim.
Acaleyle çıktığım için böyle çıkmıştım rezil olmuştum ama şimdi bunun için tekrar eve gidemezdim.
Bu işi almam lazımdı ve geç kalmak gibi bir şey olmasını istemiyordum.
Zaten liseye gitmediğim için tüm iş yerlerinden tekme yiyordum.
Bir an önce kadının inmesini bekledim 3.katta inmişti. Bense 5. kata gidecektim.
Kadın asansörden indiğinde ancak rahatlamıştım evet, artık yalnızdım derin bi nefes aldım.
İki saattir kaşınan burnumu kadın olduğu için kaşıyamamıştım.
Bir güzel kaşıdım tam rahat nefes almıştımki bu aldığım rahat nefes asansörde bir kamera olduğunu fark edene kadar sürmüştü.
Nasıl unutmuştum bunu tabiki kamera olucak inşallah kimse görmemiştir diye kendimi teselli ettikten sonra nihayet gelmiştim.
Camdan bi ofisti bu yüzden içerdeki adamı rahatlıkla görebiliyodum.
Kapıyı tıkladım ve içeri girdim. Adam kafasını kaldırdı ve otur dedi.
Karşılıklı koltuklardan birine oturup pür dikkat iş verenime baktım. Elindeki kalemle bir müddet oynadıktan sonra kafasını kaldırıp bana baktı.
Bezgin bir ifadeyle sesini toparlayıp konuştu. "Sana iş yok!"
'Bir var diyo bir yok diyo' içimden düşünürken sesimi toklaştırarak "Nasıl yok ya aradınız ve iş var dediniz şimdi yok diyosunuz benimle dalgamı geçiyosunuz" dediğimde saçlarını karıştırıp elindeki kalemi masaya bıraktı.
"Hayır aslında sana iş çıkmıştı ama sonra seni alamıyacağımıza karar verdik" dediğinde içimde yaşadığım umutsuzluk karmaşasını belli etmeden konuştum.
"Neden sorun liseye gitmemiş olmam'mı bu neden bu kadar engel teşkil ediyor anlamıyorum. Lütfen bu işe ihtiyacım var" dediğimde karşımdaki adam düşünceli bir şekilde bana bakıyordu.
Eğer bu işi alamazsam kesin yurttan atılırdım.
Ailemin öldükten sonra arkada bıraktığı tefecilere olan borç ne olucaktı bana zaman vermişlerdi 20 yaşına kadar ödiyemezsem başka şekilde ödettireceklerdi.
50 milyarı bulmak için kesinlikle bu işi almalıydım.Zaman kaybedemezdim.
"Başka bir işe girersin bu dünyanın sonu deil".
"Evet benim için sonu" derken sesim çatallaşmıştı.
"Bak çok üzgünüm ama bu işi sadece erkeklerin yapabiliceği söylendi Kaan Yıldırımın ayak işlerini yapmak zordur bu işin altında bir kız kalkamaz.
Üstelik işi veren kadın kesinlikle bayan olmaz dedi.
Gelen bayanlar Kaan beye asılıyorlarmış hizmetçiler bile öğlen gelip akşam gidiyormuş bu yüzden erkek istiyormuş.
Yani sadece erkek olanlar işe alınıcakmış Arzu'cuğum".
Biraz düşündüm çoğu zaman saçma şeyler yapardım ama şu anda düşündüğüm şey en saçma olanıydı herhalde tüm soğuk kanlılığımla adama gözlerimi dikerek "O zaman bende erkek olurum" dedim ........
Votesiz diğer bölüme geçmeyin bakiim...🤗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARZULADIM KAYBETTİM(Tamamlandı)
RomanceGeçmişinden kaçamazsın, geleceğini bilemezsin İstekleri'nin doğruluğunda ilerlersin, ne bir ileri, ne bir geri tam ortada yürürsün. Hayatın senin elindedir. Zamanını iyi kullan! Kaderleri ilginç bir şekilde bir araya gelen karakterlerimiz, zorlukla...
