Taehyun anlatım(kişi ağzından yazacağım bundan sonra)
Bunlar annemle şoförün konuşmalarıydı. Ve iğrenç yazışmalar vardı. Sexting yapmışlardı. Daha fazla okumadan wpden çıktım.
Hemen arama bölümüne girdim ve ambulansı aradım. Konumu zorda olsa atmayı başarabilmiştim.
🌊
Dakikalar sonra ambulans burda oldu. Ben ise yerde oturmuş etrafı inceliyordum. Ben hariç kimse hareket etmiyordu. Bir kaç kişi yaşıyordu ancak acıdan hareket edemiyorlardı.
Ben ise onlardan daha fazla yara almama rağmen bi yerlerimin acımamasına şaşırıyordum. Çok enteresandı.
Ambulanstan inen kadın yanıma doğru koştu. Nefes nefese dudaklarını araladı.
" Merhaba. Ben Sakura. Sizi kurtarmak için geldik. "
Cümlesini bitirdikten sonra vücuduma göz gezdirdi.
" kolun ve kafan kanıyor. Çok acıyor mu?"
" İnanır mısınız bilmem ama hiçbir acı hissetmiyorum. "
Kadın olduğu yerde dona kaldı. Sonra kendini toparlamaya çalışarak konuştu.
" Emin misin? Şoka girmiş olabilir misin? "
Bana inanmıyordu. Sakinliğimi koruyarak sorularını cevapladım.
" Oldukça sakinim. Ama hiç canım acımıyor. Hatta siz söylemeden önce bir yerimin kanadığını bile hissetmedim "
Kadın bu sefer inanmışa benziyordu. Burda beklememi işaret ederek yanımdan kalkıp uzaklaştı.
Tanımadığım bir adamın yanına gitti. O adamda aşağılık şoförün yanındaydı. Daha fazla bakmaya tahammül edemedim ve kafamı başka yöne döndürdüm.
Kadın adama bir şeyler söyledi ve yanıma geldiler.
" Merhaba küçük oğlan. Nasılsın? "
" Gördüğünüz gibi "
" Tamam şimdi bir kaç yerine dokunacağım acırsa söyle "
Tamam anlamında başımı salladım.
Adam bir kaç yerime dokunup bastırdı. Ama benim hiçbir yerim acımıyordu.
Adam elini vücudumdan çekti. Yüzü düşmüştü, anlaşılan bir şeyler ters gidiyordu.
" Noldu? "
" Tam bilmiyoruz. Şimdi hastaneye gideceğiz. Annen eve babanada haber vereceğiz tamam mı? "
" Tamam "
Adam beni kucağına aldı ve kollarımı ona sardım. En son gördüğüm manzara bir adamın o lanet şoföre kalp masajı yaptığıydı.
🌊
Gözlerimi açtığımda hastane odasındaydım. Yavaşça gözlerimi araladım ve etrafa bakmaya çalıştım. Yanımda sadece bir doktor vardı.
" Ah uyandın Taehyun. İyi misin? "
" İyiyimde siz kimsiniz? Annem babam nerde? "
" Sakin ol Taehyun. Ben Beomgyu 24 yaşındayım sende 16 olmalısın değil mi? "
" Evet "
" Annen ve baban yoldalar birazdan burda olurlar. Sen şuan şehir hastanesindesin ve güvendesin rahat ol "
Kafamı aşağı yukarı salladım ve yerime geri yattım.
" Benden istediğin bir şey var mı? "
Aslında çok çişim gelmişti. Ama ayağa kalkacak halim yoktu.
" Benden çekinme lütfen. Ben sana yardım etmek için burdayım "
" Şey aslında çişim geldi "
" Tamam. Yürüyebilecek misin? "
" Yürüyemediğim için size söylüyorum bayım "
" Tamam seni taşıyacağım "
Beomgyu beni kucağına aldı ve odadaki tuvalete götürdü. Klozete oturttu.
" Yardım edeyim mi? "
" Oramı görmeyeceksin heralde? Ben hallederim "
" Küçük bayım biraz daha kibar olmayı deneyebilir misiniz? "
" Keyfime bağlı "
" Keyfiniz ve size kolaylık dilerim. Bir şeye ihtiyaç olursa kapıdayım "
Beomgyu tuvaletten çıktı ve kapıyı kapattı.
Ben ise işimi hallettim ve beomgyu'ya seslendim.
" Beomgyu gelir misin? "
Beomgyu kapıyı açtı ve beni tekrar kucağına alıp yatağa yatırdı.
Ardından içeri heyecanla bir hemşire girdi.
" Taehyun bey size kötü bir haberim var "
Beomgyu ile birbirimize baktık ve öylece kaldık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
With Doctor | Taegyu | Angst ✓
Fanfiction" Geri gelecek misin? " " Söz. Beomgyu sözü " Choi Beomgyu × Kang Taehyun
