9. Bölüm - İmkansız Öpücük

141 36 33
                                    

" Ah rahatsız etmedim umarım "

" Hayır Jeonghan gel "

" Hastanenin müdürü seninle konuşmak istiyormuş "

Beomgyu derin bir nefes aldı ve konuştu.

" Tamam giderim şimdi "

Adam odadan çıktı ve Beomgyu ayağa kalktı.

" Hemen geleceğim "

" Öpücüğümü istiyorum! "

" Vereceğim "

Beomgyu yüzü asık bir şekilde odadan çıktı anlaşılan çok gerilmişti.

Beomgyu anlatım

İnanılmaz gerilmiştim. Yavaş adımlarla müdürün kapısına yaklaştım. Kapıya sertçe vurdum ve kapıyı açtım.

" Gel bakalım Beomgyu efendi "

Çok fazla gerilmiştim. Elim ayağım titiriyordu. Derin bir nefes verdim ve tam karşısına geçtim.

" Diyecek bir şeylerin vardır diye umuyorum "

" Hocam ben o tokat için gerçekten özür dilerim. Sadece hastamı korumaya çalışmıştım. Bir an gerginlikle gerçekleşti. Gerçekten çok pişmanım "

" Diyelim ki pişmansın. Kaç gün geçti Beomgyu? Niye hiç yanıma gelmedin. Ben hep seni bekledim "

" O gün Taehyun'un karnına cam girdi ve acı hissetmeye başladı. İlk defa böyle bir hastalıkla karşılaşıyoruz. Onu yalnız bırakmak istemedim. Bazen bacakları tutmuyor ve tuvalet gibi ihtiyaçlarını karşılamakta güçlük çekliyor. Bu yüzden sürekli onun yanındaydım. Zamanım olmadı "

" Başka bir hemşireye devretseydin sende "

" Efendim saygısızlık etmek istemiyorum ama kime devretmem gerektiğini size sormayacağım "

" Hem suçlu hem güçlü! Ben senin patronunum ben ne istersem onu yaparsın! "

" Hadi tanrı aşkına! Hasta hakkında bildiğiniz bir gram şey yok gelmiş burda lak lak konuşuyorsunuz "

" Çık dışarı kovuldun! "

" Bende senin gibi bencilin yanında çalışmam zaten! "

Hemen odadan çıktım ve Taehyun'un yanına gittim.

" Taehyun konuşmamız gerek "

Beomgyu çok gergin ve sinirli gözüküyordu. Yavaş adımlarla yanıma oturdu ve konuştu.

" Kovuldum "

" NE DEMEK KOVULDUM. SIRF O TOKAT İÇİN Mİ?! "

" Sakin ol bi duyan olacak "

" DUYARSA DUYSUN ŞEREFSİZ. BIRAK BEN KONUŞUCAM O APTALLA "

" Taehyun saçmalama. Biz yeterince kavga ettik zaten. Sana bir şey yapmasını istemiyorum "

Derin bi nefes aldım ve sakinleşmeye çalıştım.

" Ben tek mi kalacağım şimdi ne olacak? "

" Seni sık sık ziyarete geleceğim. Söz. Beomgyu sözü "

" Ben ziyarete gelmeni istemiyorum. Yanımda olmanı istiyorum "

" Yapacak bir şey yok. Üzgünüm "

Yapacak hiçbir şeyimiz olmadığının farkına varmıştık. O an sadece ağlayarak Beomgyu'ya belkide son kez  sarıldım. O da benimle birliktle içten içe ağlıyordu.

Ona sarılırken o aptal müdürün kapıdan bize baktığını gördüm. Beomgyu'ya belli etmeden ağlamaya devam ettim. Belki biraz içi yanar da Beomgyu'yu bana geri getirirdi.

Beomgyu'dan ayrıldım ve oda ayağa kalktı.

" Şimdi sen gideceksin. Zihnimin karanlığı yine ortaya çıkıp bana oyunlar oynayacak. Ben bu karanlıkla savaşmaktan güçsüz duruma düşeceğim. Ve sen o aptal müdür yüzünden sadece beni izleyeceksin "

" Bu zamana kadar çok iyi savaştın Taehyun. Sana bir şey olmayacak ve ben her gün buraya geleceğim. O müdür beni istediği kadar kovsun ben  seninle olacağım "

" Sen gidersen o karanlık tutulduğu yerden geri çıkacak Beomgyu. Ben biliyorum zihnimi. Senelerdir bu oyunu oynuyorum ben. "

" O karanlığın anahtarı sende. Sen izin vermediğin sürece asla çıkamaz "

" Ya parmaklıkları kırıp beni ele geçirirse "

" İşte o zaman ben senin önünde siper olacağım "

" Söz mü? "

" Beomgyu sözü küçüğüm "

With Doctor | Taegyu | Angst ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin