With Doctor | Taegyu | Angst ✓

7. Bölüm - Birlikte Savaşacağız

Koşarak Taehyun'u oturttuğum masaya gittim. Etrafa baktım ama Taehyun yoktu. Hala etrafı incelerken çalan telefonumla irkildim.

Arayan kişiyi tanımıyordum ama kesin Taehyun'u kaçıran kişiydi. Hemen telefonu açtım.

" Bana bak Beomgyu piçi! Lafı uzatmaya niyetim yok! Ya istediğim parayı getirirsin ya da ha bu Taehyun zibidisi ölür "

" Nerdesiniz aptal herif?! Naptın Taehyun'a? "

" O yanımda iyi merak etme "

" Kaç istiyosun orospu çocuğu?! "

" 1 milyon "

" Oha be "

" Sen bilirsin "

" Tamam aptal herif getiricem. Konum at "

" Oooo hızlısın "

" BEOMGYU YARDIM ET "

" TAEHYUN! NAPIYORSUN ONA?! "

" Bi bok yaptığım yok! Hemen getir parayı. Adresi attım "

" Tamam pezevenk "

Telefonu hızlıca kapattım ve hastanedeki özel odama koştum. İçinde para olan kasamı açtım ve paraları çantaya doldurup hastaneden çıktım.

🌊

Adamın attığı konuma gelmiştim. Oldukça ıssız bi yerdi. Kimseler yoktu sadece koca bir ev vardı. Eve doğru adım attım ve kapı açıldı.

" Taehyun nerde? "

" İçerde git al "

Koşarak içeri girdim ve Taehyun'un yanına gittim.

" Beomgyu! "

" Geldim küçüğüm "

" Al beni burdan "

" Tut elimi gidiyoruz "

Taehyun elimi sıkıca tuttu ve evden çıktık. Adam ortalıklarda gözükmüyordu. Para insanı nasıl da değiştiriyordu. Resmen bir canavar haline getiriyordu.

🌊

Hastane
Saat sabah 10.26

Gözlerimi açtığımda tuvalete gitmem gerektiğini fark ettim. Kalkmak için bacaklarımı kullacaktımki ikisinide hissetmediğimi fark ettim.

Beomgyuda ortalıklarda yoktu. Yatağımın yanında bulunan tekerlekli sandalyeye zorla bindim ve derin nefes aldım. Daha sonra ellerimle tekerlekleri ittirdim ve odadan çıkmayı başardım.

Biraz ilerledim ve Beomgyunun odasına vardım. Kapısı aralıktı içerde arkası dönük yerde oturuyordu önünde ise doktor olan başka biri vardı. Kendimi göstermeden konuşmalarını dinledim.

" Beomgyu sakin ol her şey düzelir "

" Düzelmiyor işte! Ben onu iyileştirmeye çalıştıkça başka sorunlar çıkıyor. Bacaklarını hissedemiyor, annesi babası yok, şimdide bu şoför bozuntusu çıktı! Üstelik hala müdürle konuşamadım yakında beni burdan atar "

Beomgyu ağlıyordu. Duyduklarım benide çok üzmüştü.

" Ben sana su alayım kantinden bekle "

Adamın çıkmak üzere olduğunu fark edince hızlıca arkamı döndüm ve köşedeki sütunun arkasına dayandım.

Adam odadan çıkınca hemen odaya geri döndüm.

Beomgyu bağdaş kurmuş ağlıyordu. Ses çıkarmamaya özen göstererek ona yaklaştım.

Hala beni duymamıştı. Ona iyice yaklaştım ve kollarımı ona sardım.

" Benim, Taehyun. "

" Sen buraya nasıl geldin? "

Hemen göz yaşlarını sildi, bana dönecekken onu tuttum.

" Beomgyu. Benim için ağlama lütfen. Benim iyileşememem senin suçun değil inan bana. Sen elinden gelen her şeyin fazlasını yapıyorsun zaten. 4 sene boyunca bana çok yardım ettin. Zihnimdeki labirenti çözmemi sağladın. Sen bana bu kadar yardım etmişken şimdi gözümün önünde benim için göz yaşı dökmene dayanamam Beomgyu. Sen çok iyi birisin. Sen benim arkadaşım, babam, annem, kardeşim oldun. Senin emeğin çok bende. Ve eğer günün sonunda hikayemiz kötü biterse seni asla unutmayacağım. Eminim ki sende beni unutmayacaksın. Seni seviyorum Beomgyu "

Beomgyu da kollarını bana sardı ve sakinleşmeye çalıştı.