Hemşire kadın derin nefes aldı ve konuştu.
H: Başın sağolsun Taehyun. İkisinide kaybettik.
Yine şok olmuştum. Hiç sağlıklı değilken üstüne annemle babamıda kaybetmiştim. Artık kimsem kalmamıştı.
Hemşire üzgünce odadan çıktı. Beomgyu sadece bana bakıyordu.
Bir anda gülmeye başladım. Kahkahalarla gülüyordum. Beomgyu haliyle şok geçirmişti.
Elleriyle beni kavradı. Ben ise hala gülüyordum.
" Sakin ol Taehyun. Ben burdayım yalnız değilsin "
İstemsizce kollarım Beomgyu'nun ensesini sardı. Bu sefer ağlıyordum işte.
Beomgyu beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Odaya yine hemşireler girdi ve bana yine sakinleştirici verdiler. Yani sakinleştiricidir umarım?
4 yıl sonra
Taehyun 20 yaşında
Beomgyu 28 yaşında
Hastane günlükleri: Deprem Günü
Saat: 06.23
Uyumaya çalışırken yatağımın sallandığını fark ettim. Anlaşılan deprem oluyordu.
Beomgyu yanımda değildi. Nerede olduğunu bilmiyordum. Yatak daha da hızlı sallanmaya başladı.
Diğer odadaki hastalar bağırıyordu. Herkes çök kapan tutunu uygulamaya çalışıyordu ama ben hala yürüyemiyordum. Yastığı aldım ve kafamıj üstüne tuttum. Yorganıda bacaklarımın üstüne örttüm.
Hala deprem olurken Beomgyu odama girdi. Ter içindeydi.
" Sakin ol Taehyun. Bir şey olmayacak "
" Bu seferde ben öleceğim! Annem gitti babam gitti sıra bende! "
Beomgyu beni tuttu.
" Öyle bir şey olmayacak. İkimizede bir şey olmayacak "
" Ben artık ümidimi kestim Beomgyu "
Depremin şiddeti azalıyordu. Biraz daha sakinleşiyorduk.
En sonunda deprem durdu ve Beomgyu beni kuacağına aldı. Bacaklarımı hala hissetmediğim için sadece kollarımı ona sarabildim. O ise beni bacaklarımdan tutarak belini sardı.
" Merak etme küçüğüm buradan çıkacağız "
Beomgyu beni sıkıca tutarak koşuyordu. Hastanenin en üst katındaydım ve hastane 6 katlıydı.
" Beomgyu korkuyorum "
" Korkma. Ben seni taşıyacağım. Sağ salim çıkacağız. "
Beomgyu koşmaya devam ediyordu. 5. Kattaydık.
Bir an beomgyunun ayağı kaydı ve düştük. Ben yüz üstü yere çakılmıştım. Beomgyu ise dizlerinin üstüne düşmüştü. Pantalonu yırtılmıştı. İki dizide kanıyordu.
" Bacağın kanıyor Beomgyu "
" İyiyim ben boşver beni. Hadi gel kucağıma çıkıyoruz "
Kollarımı tekrar ona sardım ve beni kucağına aldı. Yine bacaklarımdan tuttu ve beline sardı.
Biraz topallıyordu ama yinede beni taşıyabiliyordu.
" Beomgyu canın acıyor bırak beni öleyim işte "
" Taehyun saçmalama. Seni asla bırakmam "
Beni daha sıkı kavradı ve aşağıya koşmaya devam etti.
" Sıkı tut beni Beomgyu. Bir daha düşmek istemiyorum hayallerimden "
" Seni hep tutacağım Taehyun. Hayallerine sahip çıkacağım onları sana getireceğim "
Beomgyu ya daha sıkı sarıldım. Oda beni daha da sardı.
Zemin kattaydık. Bir çok odanın penceresi patlamıştı. Ya da kapılar yere düşmüştü.
Sonunda dışarı çıktık. Hastanenin müdürü beni kucağına hızlıca aldı ve ambulansa götürdü. Beomgyu bana doğru koşarken ona bakıyordu. Ancak bu muazzam yüze bakmamı o müdür kesmişti.
Müdür beomgyunun kolunu tuttu.
" Bırakın müdürüm. Taehyunun yanına gitmeliyim "
" Sakin ol oğlum "
" Ya bırakır mısınız? "
" Bacağın kanıyor Beomgyu bacağına baksınlar önce "
" YA BIRAK! "
Beomgyunun yaptığı şeyle Beomgyu dahil herkes şok olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
With Doctor | Taegyu | Angst ✓
Fanfiction" Geri gelecek misin? " " Söz. Beomgyu sözü " Choi Beomgyu × Kang Taehyun
