Yutkundum ve hemşireye baktım.
H: Anneniz ve babanız trafik kazası geçirmişler durumları ağırmış.
Gözümden yaş düştüğünü hissettim. Olduğum yerde dona kalmıştım. Konuşamıyordum.
Beomgyu çok endişelenmişti. Apar topar hemşireyi odadan çıkardı ve kapıyı sertçe kapatıp yanıma geldi.
Omuzlarımı sallıyordu ben ise hiç tepki vermiyordum.
" Taehyun kendine gel bir şey olmayacak "
Biraz daha salladı beni ama yine hareket etmedim.
" Taehyun bana bak lütfen "
Yüzümü ona çevirdim. Hiç konuşmuyordum.
" Bak bir şey olmayacak tamam mı? Şimdi sakin ol ve kötü bir şey düşünme "
Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım. Beomgyu beni tutarak sakinleştirmeye çalışıyordu.
Odaya 2 hemşire ve 1 doktorun girdiğini gördüm. Beomgyu dahil hepsi beni tutmaya çalışıyordu.
İçlerinden biri bana bir iğne yaptı ve gözlerim kapandı.
🌊
Gözlerimi açtığımda yatakta yatıyordum. Etrafıma bakındım. Gözüm saate kaydığında saatin 01.43 olduğunu fark ettim. Sağ çarprazımda ki uyuyan Beomgyu'yu gördüm.
Üşüdüğü çok belli oluyordu. Üstümdeki 2 tane battaniyeden birini unun üstüne örtmeye karar verdim.
Yavaşça doğruldum ve yatak ucuna geldim. Yürüyemediğim için yüzüne gelmeyecek şekilde battaniyeyle onu örtmeye çalıştım. Yamuk yılık olsada vücudunun %75 i örtülmüştü. Böyle daha rahat uyurdu.
Üstünü örttükten sonra yatağa geri yattım. Gözlerimi yumdum.
🌊
Sabah 09.24
Gözlerimi açtım. Çok fazla susamıştım ve tuvaletim gelmişti. Yatakta doğruldum ve sağa baktım. Beomgyu hala uyuyordu. Onu uyandırmak istemiyordum ama çok fazla tuvaletim gelmişti.
"Beomgyu " Diye seslendim sessizce.
Beomgyu gözlerini araladı. Etrafına bakındı ve doğruldu.
" Ben burda mı uyumuşum. Of "
" Beomgyu, çok susadım ve tuvaletim geldi "
" Ah tamam "
Beomgyu ayağa kalktı ve yan tarafımda duran sehpadan sürahiyi alıp su koydu, bana uzattı.
Suyu içtikten sonra tekrar beni kucağına aldı ve tuvalete götürdü.
Klozete yavaşça oturttu.
" Bacaklarını hissediyor musun? "
" Bazen hissetmiyorum "
" Anladım. Sana ilaç vereceğim. Onları kullandıktan sonra düzelecektir "
" Umarım "
Beomgyu kapıyı kapatıp çıktı.
Bende işimi halletmiştim. Bir defa da olsa yürümeyi deneyecektim.
Duvarlardan tutundum ve ayağa kalkmaya çalıştım. Bacaklarımı hissediyordum. Yürümek için bir adım attım. Ancak bir anda bacaklarımı hissedemedim ve dengemi kaybedip düştüm.
Çıkan sesi Beomgyu duymuş olacak ki kapıyı sertçe açıp içeri girdi.
" Noldu ?! "
" Yürümeye çalıştım ama dengemi kaybettim "
" Tamam sakin ol. Bir yerinde bir şey var mı? "
" Yok sanırım. "
Beomgyu vücuduma göz gezdirdi. Anlaşılan bir şey yoktu.
Beomgyu beni kucağına aldı ve yatağıma yatırdı.
" Çok değişik bi vakasın Taehyun. Anlayamıyorum "
Cevap vermedim. Diyecek hiçbir şeyim yoktu.
Yine içeri o hemşire girdi. Anlaşılan yine kötü bir şey olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
With Doctor | Taegyu | Angst ✓
Fanfiction" Geri gelecek misin? " " Söz. Beomgyu sözü " Choi Beomgyu × Kang Taehyun
