14. Bölüm - Onlar Sahte

118 29 9
                                    

Hepimiz yutkunduk. Gerçekten çok korkunçtu.

" Şimdi elini temizleyip saracağım tamam mı? "

Kafasını salladı. Daha sonra gözleriyle bacaklarını gösterdi. Hepimiz oraya baktık.

" Ne oldu? "

Yine elleriyle biseyler yaptı.

" Yukarı doğru sıyırın diyor "

Hemşire Soobin'in eşofmanını yukarı doğru kaldırdı. Gördüğümüz manzara ile hepimiz şoka girdik. Her yeri yanıktı.

Yine elleriyle bize bir şeyler anlatmaya çalıştı.

" Acıyor diyor "

Hemşire derin bir nefes aldı ve kollarını sıvadı. Daha sonra ağzını araladı.

" Seni içeri alıp doktora göstermem gerekiyor "

Hemşire paçayı yerine çekti ve Soobin'in koluna girip içeri girdiler.

🌊

Herkes odalarına çekilmişti. Şans bizden yana olmuş olacakki hepimiz aynı kattaydık. İstediğimiz zaman görüşüyorduk.

Saat 10 a gelmek üzereydi ve yavaş yavaş uykum geliyordu. Uyumadan önce bir bardak su içtim ve yatağa yerleşip gözlerimi yumdum.

🌊

Gözlerimi açtığımda Beomgyu karşımda duruyordu. Ama gözleri kan kırmızısıydı. Normalde kahverengi olan gözleri şimdi çok korkunç gözüküyordu.

" Beomgyu noldu? "

" Gidiyoruz Taehyun " Dedi ve odadan çıktı.

İlk defa onu böyle görüyordum çok sinirli gözüküyordu.

Kalkmak istedim ve başardım. Bacaklarımı hissedip kullanabiliyordum! Hızlıca yataktan kalktım ve koridora çıktım.

Koridorun her yeri simsiyahtı doğru düzgün hiçbir şey görünmüyordu ve ben korkmaya başlamıştım.

Kafamı sağ tarafa çevirdiğimde Beomgyu bembeyaz giyinmiş bana bakıyordu. Gözleri hala kızıl gibiydi.

" Beomgyu noluyor? "

" Geliyorlar Taehyun "

" Kimler Beomgyu?! "

" Onlar. Geliyorlar "

Konuşmama fırsat vermeden merdivenlerden indi onun yanına gitmek için merdivene doğru koştum ama o çoktan yok olmuştu.

Aşağı katı incelerken bir sesle kafamı sola çevirdim. Beomgyu karşımdaydı.

" Noluyor ya?! "

" Asıl hikaye yeni başlıyor küçük oğlan "

" Ne hikayesi Beomgyu ne diyorsun?! "
" Her şey çok farklı, her şey çok farklı "

Daha da çok korkmaya başlamıştım. Her şey çok garip bir hâl almaya başlamıştı.

Beomgyu ya doğru yürümek istedim ama sanki beni tutan bir şey vardı. Hareket edemiyordum.

" Seni benden alamayacaklar küçük. "

" Noluyor ya?! "

" Her şeye rağmen birbirimizi bulacağız o siktiğimin gökyüzünde. Herkesi unutturacağım sana "

" Hiçbir şey anlamıyorum Beomgyu "

Beomgyu bana doğru yaklaştı. Elleriyle saçlarımı okşadı.

" Onlar ölecek küçüğüm. Sana dokunamayacaklar "

" Kimler Beomgyu?! Artık net bir şey söyle lütfen "

" Gökyüzündeki insanlara inanma Taehyun. Onlar sahte "

" Annem ve babam mı? "

" Onlar sahte onlar sadece seninle kumar oynuyor "

" Nasıl yani anlamıyorum! "

" Gün geldiğinde birlikte çözeceğiz bu sırları küçük oğlan ve sen hep benimle kalacaksın. Yoksa o sahtelik seni ve beni öldürecek "

" Annem ve babam ne alaka hala anlamıyorum Beomgyu! "

" Üzgünüm küçüğüm. Onlar senin zihninde sadece bir kukla ama kuklaları sen yönetemiyorsun "

" Sahtelikleri bırak ve gerçeğe dön küçüğüm "

Beomgyu yanağıma bir öpücük bıraktı ve benden geri geri uzaklaşmaya başladı.

Sonunda hareket edebildiğimi hissettim. Beomgyuya doğru koştum ama ben ona doğru ilerledikçe o sanki benden daha da uzaklaşıyordu. Daha da hızlandım ve ayağım kaydı. Yüz üstü yere kapaklandım. Tekrar gözlerimi açtığımda ise bambaşka bir yerdeydim.

With Doctor | Taegyu | Angst ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin