KELEN

Bazı Gerçekler

Hepimiz bahçeye geldik ve Ahmet abiyi bekledik. Efe zorda olsa müdürden izin alabilmişti. Birkaç dakika sonra kapıya siyah bir araba geldi.

"Hadi gelin binin" dedi Efe

Hepimiz hızlıca bindik. Ahmet abi arabayı sürmeye başladı ama bir gariplik vardı çünkü aynadan sürekli olarak dik dik sarp a bakıyordu anlamıyorum bu çocuktan ne istiyorlar.

Daha da bir gariplik vardı sarpta kaşları havada nefret edercesine ona bakıyordu.

Efe de galiba bunu fatketti.

"Şeyy.. abi ben dedim gel diye hem kötü bir niyeti de yok hatta Dolunay ı kurtaran oydu gelmeye hakkı var diye düşündüm"

Ahmet abi kaşları havada sesini yükselterek aynadan sarpa baktı "Demek Dolunay ı kurtaran oydu"

Sarp ise onun yüzünü görmemek için camdan yola baktı. Sarp ilk defa birinden bu kadar hoşlanmamıştı ama niye. Tabi daha sarpı tanıyalı bir gün oldu belki bana öyle gelmiştir.

"Şimdi Efe olayı bana anlat bakim"

"Abi ben bir manyak çocuk vardı onla uğrasıyordum Dolunay a tam olarak ne oldu göremedim ama Yusuf senin görmüş olman gerek anlatsana"

"Ben mi?"

"Arabada başka Yusuf mu var" dedi Yaren sert bir şekilde.

"Ya biz bir çığlık duyduk ve koridora koştuk koridorda merti dövüyorlardı ve mert bayılmıştı artık ne kadar dövmüşlerse sonra Dolunay birde çocukların arasına daldı Efe de ona yardım etti galiba Yaren de girdi sonra bir çocuk Dolunay in kafasına demir sopayla vurdu Dolunay başını tutarak yere düştü üç kişi sopayla vurarak dövdüler ve özellikle kafasına vurdular"

"Peki Yusuf bu arada sen naptın izledin mi sadece" dedi Ahmet abi

"Yaa şeyy... Ben olayın şokundan hiçbirşey yapamadim sonra Dolunay ı daha fazla dövmesinler diye tam giricektim benim yerime Sarp bir anda girdi ve üç çocuğu da dövdü"

"Demek Sarp dövdü" dedi yine Sarp a baktı.

Şuan kendimi o kadar salak gibi hissediyorum ki . Keşke biraz daha cesur olabilsem ben nasıl lider seçildim ki.

Biraz sonra hastaneye geldik. Ahmet abi hemen danışman a Dolunay in odasını sordu 2.kat 28.odaymış.

Çok geçmeden odayı bulduk. Ama malesef ki hemşireler daha uyanmadığı için odaya girmemize izin vermediler.
Sarp gözleri dolu bir şekilde pencereden dolunaya bakıyordu

Dolunayın kafasını neredeyse tamamen sarmışlardı her ne kadar sinirimi bozsada ona gerçekten üzüldüm. Ama kafası nasıl oldu da bu kadar iyi durumda çünkü gerçekten çok sert vurdular.

Yaren sargıyı görünce ağlamaya başladı gitti ve bir koltuğa oturdu. Efe yarene gördü ve yanına oturdu.

"Yaren merak etme Dolunay dayanıklıdır baksana sadece bir dikişle kurtulmuş."

"Ama yüzü çok solgundu ve neredeyse tüm kafasını sarmışlar"

"Yüzünün solgun olması ilaçlardan dolayıdır ve kafasının sarılması da dikişler açılmasın diye Dolunay ağladığını duysa çok sinirlenirdi" yarene gülümsedi