KELEN

Yabancı hisler

Hayatım son üç yıl içerisinde bir çok değişikliğe uğradı üstümdeki sorumluluklar gün geçtikçe arttı, artmaya da devam edecek. Ama en çok beni yoran şey güvendiğim birini kaybetmek. Bir lider olacaksam grubuma tüm kalbimle güvenmeliyim. Bu ekip çalışması için en önemli etkendir.

Ne kadar istesemde bu asla gerçekleşmiyor. Tam güvendiğim sırada yeni bir olay yeni insanlar çıkıyor. Ve en kötüsüde tanıdığım insanlar bir yabancı gibi davranıyor.

Belkide bu işaret olmadan doğsam çok farklı bir hayatım olurdu. Dedem hep kelenin özel insanları ödüllendirmek için seçtiğini söylerdi. Madem bu bir ödül bana neden iyi bir duygu yaşatmıyor.

Artık koruyucular arasında da hiçbirşeyi beceremeyen bir lider olarak gözüküyorum. Ve bu Ahmet abi yi çok mutlu ediyor. Bunu engellememin tek yolu o kamera kayıtlarını geri getirmek ve Dolunay in telefonunu bulup içinde ne olduğunu öğrenmek.

Haftasonu olduğu için herkes evlerine dağılacaktı. Bu benim için iyi bir fırsat. Bir an önce derya ablayla görüşmem gerek. Dolunay i en iyi annesi tanır. Ve kamera kayıtlarını bulmada bize yardım edebilir kendisi sonuçta yazılım mühendisi.

Atakan abi dışarıya arabanın yanına çıkmıştı. Diğerleride hazırlanmıştı. Sonunda eve gidebilecektim. Bugün sabah yaşanan tartışmadan sonra ne kimse benimle konuştu ne de ben onlarla konuştum. Arabaya doğru ilerledim ve arabadaki yerime geçtim.

Efe de yanıma oturdu. Ve bana gülümsedi.

"Merak etme tuğçeyi de bulucaz kamera kayıtlarını da ve sabah ki tartışma için de moralini bozma olur öyle"

"Moralimi bozmuyorum sadece biraz stresli ve endişeliyim. Teşekkürler yanımda olduğun için"

"Ne demek lan biz arkadaşız canım feda sana" dedi gülerek

Bende ona gülümsedim. Birkaç dakika sonra yola çıktık. Herkes yaşanan olaylardan ötürü çok durgundu. Yaren kulaklığını takmış müzik dinliyor, Mert yolu izliyor, emre telefonuna bakıyor ve efe de uyumaya çalışıyordu.

Yaklaşık bir buçuk saat sonra evimin yakinlarindaydim. Atakan abi arabayı durdurdu. Hızlıca arabadan indim. Evim bir sokak aşağıdaydi. Atakan abi arabanın kapısını kapattı ve arabayla uzaklaştilar.

Bir kaç dakika sonra evimin önüne geldim. Kapıda annem karşıladı. Sıkıca ona sarıldım. Bu haftaki yorgunluğun üzerine bu çok iyi gelmişti. Babam ise evde yoktu.

Odama geçtim ve kapıyı kapattım. Eşyalarımı yerleştirdim. Şu telefonumu odamdan uzak tutsam iyi olacaktı. Telefonum kırıldıktan sonra Ahmet abi bana bu telefonu verdi. Ve ona asla güvenmiyorum. Telefonumu mutfağa götürüp odama geri döndüm.

Dedemi bulmak için en ufak bilgileri dahi not ettiğim bir defterim vardı. Oraya neredeyse çoğu koruyucunun telefon numarisini da yazmıştım. Derya ablanın numarasida ordaydi. Çekmecemden defteri çıkarttım ve numarayı buldum.

Annemin telefonundan derya ablaya mesaj yazdım.

Siz: merhaba derya abla ben Yusuf. Eğer ki müsaitsen bugün seninle bir konu hakkında konuşmak istiyorum.

Mesajı yazıp beklemeye başladım.
Bir kaç dakika sonra mesajıma cevap verdi.

Derya: müsaitim Yusuf bugün evde olacağım. Ne hakkında konuşmak istiyorsun

Siz: oraya gelince sana anlaticam derya abla şuan telefondan konuşulabilecek bir mesele değil

Derya: tamam nasıl istersen.

Hızlıca hazırlandım. Ve odamdan çıktım.

"Yusuf nereye gidiyorsun"

"İşim var anne sana sonra anlatsam olur mu"